5 قدم برای تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای

عکاسی یکی از حرفه‌هایی است که نیاز به مهارت دارد. در این مقاله به پنج راه‌کار اصلی برای تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای و کسب درآمد از آن می‌پردازیم.

به دنیای عکاسی علاقه دارید؟ می‌خواهید به‌عنوان عکاسی قابل، شناخته شوید؟ در این موارد تنها نیستید؛ عکاسی یکی از جذاب‌ترین صنایع جهان محسوب می‌شود و افراد زیادی وجود دارند که می‌خواهند به عکاسان حرفه‌ای تبدیل شوند. مهم نیست در چه سطحی از این حرفه قرار دارید؛ همیشه راهی وجود دارد که بتوانید وضعیت خود را بهبود ببخشید. دغدغه‌های اصلی عکاسان معمولا شامل یادگیری فنون جدید عکاسی بارداری، دیده شدن کارهایشان و ساده‌سازی فرآیند همکاری است. در ادامه به بررسی ۵ راه‌کار اصلی برای حل کردن این دغدغه‌ها و تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای در آتلیه کودک، می‌پردازیم.

۱. مهارت عکاسی خود را به کمک افراد متخصص بهبود بخشید

تکنیک‌های عکاسی زیادی وجود دارند؛ به‌طوری‌که یادگیری تمام آن‌ها چندین سال طول خواهد کشید. برخی از تکنیک‌ها مثل نورپردازی، ترکیب‌بندی و ویرایش عکس، در تمام شاخه‌های عکاسی مشترک هستند؛ برخی دیگر هم به شاخه‌های خاصی از عکاسی مربوط می‌شوند. اکثر افراد سعی می‌کنند که این تکنیک‌ها را به کمک دوره‌های آنلاین یا تماشای ویدئو یاد بگیرند؛ ولی در واقعیت، مثل صنعت موسیقی، زمانی پیشرفت چشمگیری حاصل می‌شود که این یادگیری به‌صورت تعاملی انجام شود. اگر نتوانید بازخورد مفید از عملکرد خود دریافت کنید، پیشرفت زیادی هم نخواهید کرد.

بنابراین بهترین راه برای یادگیری تکنیک‌های جدید عکاسی، شرکت در کلاس‌های حضوری محسوب می‌شود. بهتر است برترین عکاسان را در شاخه‌ی موردنظرتان پیدا و در کلاس‌های آموزشی آن‌ها شرکت کنید؛ در این حالت نه‌تنها تکنیک‌های لازم و مفید به شما آموزش داده می‌شود، بلکه بازخورد لازم را هم دریافت می‌کنید.

عکس گرفته‌شده توسط تنر وندل استورات

چرا بهتر است این کار را انجام دهید؟ یادگیری عکاسی با یادگیری هنرهای دیگر متفاوت است؛ برای یادگیری عکاسی باید بازخورد کافی دریافت کنید و تنها تکنیک‌هایی را که نیاز دارید، بیاموزید. بنابراین پیدا کردن عکاس متخصص در شاخه‌ی فعالیت و حضور در کلاس‌هایش، مفیدترین راه برای بهبود فنون عکاسی محسوب می‌شود.

۲. نظر مخاطبان عام را در مورد عکس‌هایتان بررسی کنید

وقتی زمان زیادی برای ثبت و آماده‌سازی یک عکس صرف می‌کنید، بهتر است به واکنش مخاطب عام هم اهمیت دهید. کاربران چقدر با عکس‌های شما ارتباط برقرار می‌کنند؟ آیا عکس‌های شما امتیاز خوبی از آن‌ها دریافت کرده‌اند؟ عکس‌های شما به‌اندازه‌ی کافی بازدیدکننده دارند؟ برای این کار بهتر است که از سرویس‌های معروف مخصوص عکاسان مثل سرویس Advanced Stats وب‌سایت 500px استفاده کنید؛ حتی یک صفحه‌ی عمومی در اینستاگرام هم می‌تواند شروع خوبی محسوب شود.

چرا بهتر است این کار را انجام دهید؟ شناخت بازار هدف و نحوه‌ی واکنش آن‌، در هر کسب‌وکاری یک مؤلفه‌ی حیاتی محسوب می‌شود. با شناخت مخاطبان می‌توانید راه‌های جذب تعداد بیشتری مخاطب را پیدا کنید و محبوبیت خود را افزایش دهید.

۳. برای سرویس عکاسی‌تان بازاریابی کنید

شاید شما عکاس خوبی برای مراسم و جشن‌ها باشید؛ شاید هم در مورد عکاسی پرتره یا عکاسی صنعتی تخصص دارید. مهم نیست در چه شاخه‌ای عکاسی می‌کنید؛ به کمک بازاریابی صحیح، می‌توانید از عکس‌های خود، درآمد داشته باشید. برای رسیدن به این موضوع، باید از تکنیک‌های بازاریابی مناسب عکاسان استفاده کنید. ساده‌ترین راه ممکن، ایجاد حساب کاربری در وب‌سایت‌های مخصوص عکاسان مثل 500px است؛ بهتر است یک حساب کاربری فعال هم در شبکه‌های اجتماعی، به‌خصوص لینکدین، فیس‌بوک یا اینستاگرام داشته باشید. در این حساب‌ها باید نوع و نحوه‌ی ارائه‌ی سرویس‌هایتان را مشخص کنید؛ باید ابزار کارتان را نشان دهید، بهترین نمونه‌های کارهایتان را در معرض نمایش بگذارید و حتی تاریخ و مکان کلاس‌هایی را که در آن‌ها تدریس می‌کنید، اعلام کنید.

چرا بهتر است این کار را انجام دهید؟ اگر قرار است به عکاسی به‌عنوان یک حرفه نگاه کنید، باید بتوانید آن را به منبعی برای کسب درآمد هم تبدیل کنید. استفاده از تکنیک‌های بازاریابی آنلاین، یکی از ساده‌ترین و مفیدترین راه‌های ارائه‌ی سرویس‌های عکاسی شما است. به یاد داشته باشید که هر بازدیدکننده‌ از عکس‌های شما، یک مشتری بالقوه محسوب می‌شود.

۴. استخدام شوید

ممکن که عکاس ماهر و باتجربه‌ای باشید؛ ولی اگر به‌اندازه‌ی کافی دیده نشوید، هیچ‌گاه استخدام نخواهید شد. برای این موضوع، قرار گرفتن در دسترس مشتریان، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برای مثال، وب‌سایت 500px بخشی به نام Directory دارد که امکان جستجوی عکاسان را بر اساس شهر و شاخه‌ی عکاسی فراهم می‌کند. به‌علاوه، استفاده از هشتگ‌های مناسب در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند شما را در صدر نتایج جستجوی مشتریان قرار دهد. باید از تمام ابزارهای ممکن برای قرار گرفتن در صدر نتایج جستجو در سایت‌های مختلف یا شبکه‌های اجتماعی، استفاده کنید.

چرا بهتر است این کار را انجام دهید؟ هرچقدر که در جستجوهای آنلاین بیشتر دیده شوید، امکان استخدام شدنتان هم افزایش پیدا می‌کند.

۵. یک وب‌سایت برای خودتان ایجاد کنید

اشتباه نکنید؛ قرار نیست وب‌سایت شما به گالری نمونه کارهایتان تبدیل شود. وب‌سایت شخصی باید محلی برای فروش عکس‌ها و سرویس‌های شما به ساده‌ترین شکل ممکن باشد. اکثر سایت‌های حوزه‌ی عکاسی، امکان فروش عکس‌هایتان را فراهم می‌کنند؛ ولی سازوکار آن‌ها معمولا پیچیده است. وب‌سایت شخصی باید محلی ساده باشد که با حداقل کلیک ماوس، عکس‌ها و سرویس‌های شما را برای فروش در اختیار همگان قرار دهد. این وب‌سایت می‌تواند مثل یک فروشگاه اینترنتی کوچک برای کسب‌وکار شما باشد. به‌علاوه می‌توانید یک بلاگ هم در این فروشگاه قرار دهید تا هم مهارت‌های خود را در اختیار عموم بگذارید، هم بازاریابی محتوایی کنید.

چرا بهتر است این کار را انجام دهید؟ اگر قرار است یک عکاس حرفه‌ای و تمام‌عیار باشید، باید وب‌سایت اختصاصی حرفه‌ای هم داشته باشید؛ در غیر این صورت برای فروش عکس‌ها و سرویس‌های خود به مشکل برمی‌خورید.

به نظر شما برای تبدیل شدن به یک عکاس حرفه‌ای باید چه کارهایی انجام داد؟

منبع:

زوم آی تی

چگونه عکس‌های بهتری از خورشید گرفتگی ثبت کنیم

به‌زودی امکان رؤیت خورشید گرفتگی کامل پس از گذشت بیش از نیم قرن در ایالات متحده فراهم می‌شود. به بهانه این رویداد، نگاهی به روش‌های عکاسی از خورشیدگرفتگی خواهیم داشت.
بزرگ‌ترین رویداد عکاسی امسال، یعنی خورشید گرفتی کامل در ماه آگوست فرامی‌رسد. البته این پدیده‌ی زیبا تنها در برخی از مناطق ایالات متحده قابل مشاهده است و نزدیک‌ترین خورشید گرفتگی قابل رؤیت در ایران در سال ۲۰۳۴ به وقوع خواهد پیوست. اما بد نیست به بهانه این اتفاق جالب و دیدنی نگاهی به روش‌های مختلف عکاسی از خورشید گرفتگی و نحوه انجام آن داشته باشیم. آتلیه کودک
این روز خاص در تاریخ ۲۱ آگوست (۳۰ مرداد) از راه می‌رسد و در طی آن، ماه بین زمین و خورشید قرار می‌گیرد. خورشید گرفتگی کامل، یکی از پدیده‌های نادر محسوب می‌شود و شانس تماشای آن ممکن است برای برخی از افراد هرگز فراهم نشود. آخرین خورشید گرفتگی کامل در ایالات متحده در سال ۱۹۱۳ به وقوع پیوست؛ درحالی‌که آخرین خورشید گرفتگی کامل در ایران در ۱۱ آگوست ۱۹۹۹ (۲۰ مرداد ۱۳۷۸) اتفاق افتاد.عکاسی کودک در نتیجه ثبت و ضبط این لحظه برای برخی می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد.
وسایل مورد نیاز
عینک خورشیدی: این عینک‌ها ظاهری همانند عینک‌های سه‌بعدی دارند و استفاده از آن برای کاهش آسیب ناشی از تماشای مستقیم نور و محافظت از چشم‌ها ضروری است. اگر حین خورشید گرفتگی به‌صورت مستقیم به خورشید نگاه کنید، امکان دارد بینایی خود را از دست بدهید.

فیلتر خورشیدی: برای عکاسی از خورشید گرفتی، چه از یک دوربین بزرگ DSLR استفاده کنید و چه دوربین یک گوشی هوشمند، می‌توانید از یک فیلتر خورشیدی برای پوشاندن لنز دوربین خود استفاده کنید. فوکوس روی خورشید در حین خورشید گرفتگی بدون استفاده از فیلتر، می‌تواند به لنز دوربین آسیب وارد کند.

سه‌پایه: خورشید گرفتگی به‌سرعت اتفاق می‌افتد؛ در نتیجه برای ثابت نگاه داشتن تصویر، نیازمند بهترین ابزار هستید. یک سه‌پایه‌ی ساده با حداقل قیمت ۲۵ دلار می‌تواند کار شما را راه بیندازد.

تبدیل گوشی هوشمند: اگر  قصد دارید با گوشی خود از خورشید گرفتگی عکس‌برداری کنید، برای قرار دادن آن روی سه‌پایه، به یک تبدیل ارزان‌قیمت نیاز خواهید داشت.

لنز زوم: در صورت استفاده از گوشی‌های هوشمند، برای زوم کردن روی خورشید نیاز به لنز‌های جانبی خواهید داشت. در غیر این صورت، تصویر ثبت‌شده‌ی شما، چیزی جز منظره‌ی بزرگ آسمان و یک نقطه نخواهد بود.

اگر از دوربین DSLR استفاده می‌کنید، نیاز به یک لنز طویل خواهید داشت. در حالت مطلوب، می‌توانید از لنز‌های ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلی‌متری که عکاسان ورزشی برای ثبت رویدادهای بزرگ از آن‌ها بهره می‌گیرند استفاده کنید. عکاسان حیات وحش، از این نیز فراتر می‌روند و لنزهای ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌متری روی دوربین خود نصب می‌کنند که قیمتی چند هزار دلاری دارند. یک وسیله‌ی جانبی جالب و ارزان‌قیمت، اکستندرهای لنز هستند که امکان اتصال آن‌ها به انتهای لنز زوم وجود دارد و با قیمتی بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار در بازار یافت می‌شوند.

لنز گوشی‌های هوشمند عمدتا از نوع زاویه‌ی عریض است (۲۸ میلی‌متری برای آیفون و ۲۶ میلی‌متری برای سامسونگ گلکسی اس ۸) و امکان تغییر زاویه‌ی دید آن‌ وجود ندارد؛ اما می‌توانید از لنز‌های بی‌شماری که روی گوشی‌های هوشمند نصب می‌شوند استفاده کنید.

دو برند معروف از این لنزهای جانبی، Olloclip و Moments هستند که لنزهای متنوعی با قیمت‌های مناسب عرضه می‌کنند. برای عکاسی از خورشیدگرفتگی می‌توانید از لنز ۸۵ میلی‌متری استفاده کنید که برای گرفتن عکس پرتره بهترین اندازه است. با استفاده از این لنز، آن‌چنان به خورشید نزدیک نمی‌شوید؛ اما نتیجه‌ی آن قطعا بهتر از تصویر استاندارد گوشی خواهد بود.

توصیه‌های عکاسی و فیلم‌برداری

با استفاده از دوربین DSLR، از سرعت شاتر مناسبی برخوردار خواهید بود و به‌وسیله‌ی تایمر می‌توانید بدون لرزش دست، تصاویر خود را به ثبت برسانید.

اما اگر به دوربین گوشی‌های هوشمند عادت کرده‌اید که امروزه اکثر افراد این گونه‌اند، استفاده از تایمر (معمولا ۵ ثانیه) برای ثبت تصویر بدون لرزش دست، راه حل مناسبی است.

گوشی‌های هوشمند، با دوربین‌های پیشرفته‌ قابل رقابت نیستند و عکاسان حرفه‌ای به‌ندرت از آن‌ها استفاده می‌کنند. دوربین‌های DSLR علاوه بر اینکه قابل استفاده با لنز‌های بسیار بزرگ هستند، قابلیت اتصال به تلسکوپ نیز دارند.

با این وجود، فیلم‌برداری در گوشی‌های هوشمند تجربه‌ی هیجان‌انگیزی محسوب می‌شود. در مدل‌های پیشرفته، می‌توانید با وضوح تصویر بسیار بالای 4K فیلم‌برداری کنید. تغییر حالت آسمان از روز به شب در عرض چند دقیقه اتفاق می‌افتد و فیلم‌برداری از آن قطعا شگفت‌انگیز خواهد بود. فقط فراموش نکنید در صورت استفاده از هر دوربینی، آن را روی سه‌پایه نصب کنید.

تایم‌لپس: حتما تابه‌حال ویدئوهای مختلفی دیده‌اید که سرعت حرکت بالایی دارند. ابرها با سرعت بسیار زیاد در آسمان پخش می‌شوند یا یک نقاشی زیبا در عرض کمتر از چند ثانیه تکمیل می‌شود. این ویدئوها تایم‌لپس نامیده می‌شوند و اکثر گوشی‌های هوشمند امروزی قادر به ضبط آن‌ها هستند. برای این کار، گوشی را روی سه‌پایه‌ نصب کنید و تقریبا ۵ دقیقه پیش از وقوع خورشید گرفتگی، دکمه‌ی تایم‌لپس را انتخاب و برای ۲۰ دقیقه اقدام به فیلم‌برداری کنید. نتیجه‌ی کار یک ویدئوی فشرده و شگفت‌انگیز از صحنه‌ی خورشیدگرفتگی خواهد بود که می‌توانید آن را با دیگران نیز به اشتراک بگذارید.

از جمعیت عکاسی کنید: انبوه عکاسان حرفه‌ای و آماتوری که برای تماشا و عکاسی از خورشیدگرفتگی گرد هم جمع می‌شوند، صحنه‌ی جالبی به وجود می‌آورد و می‌تواند ایده‌ی خوبی برای عکاسی به‌شمار رود.

در انتها برای یادآوری دوباره اشاره می‌کنیم که تمام چیزهایی که لازم دارید، یک عینک، یک فیلتر برای دوربین، یک سه‌پایه، یک تبدیل گوشی هوشمند و یک مکان مناسب برای عکاسی است.

منبع:

زوم آی تی

داینامیک رنج در عکاسی

آشنایی با مفهوم داینامیک رنج در عکاسی در خلق تصاویر بهتر با سایه‌روشن‌های قوی‌تر به شما کمک می‌کند. درک تفاوت بین تیرگی روشنی‌ و ایجاد تعادل بین آن‌ها در هر شرایطی نیاز یک عکاس به شمار می‌رود.

مفهوم «داینامیک رنج»  عکاسی بارداری در به معنی تفاوت بین تیره‌ترین و روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها، یا همان سیاه و سفید خالص است. غالبا برای نشان دادن توانایی دوربین، در مورد حداکثر داینامیک رنج بحث می‌شود.

واحد اندازه‌گیری داینامیک رنج «استاپ» است. افزایش یک استاپ به معنی دو برابر شدن سطح روشنایی است. چشم انسان در شرایط ایده‌آل قادر به دریافت تقریبا  ۲۰ استاپ داینامیک رنج است. بنابراین تاریک‌ترین سایه‌روشن‌های قابل دریافت در هر زمان، تقریبا یک میلیون بار تاریک‌تر از روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها در یک صحنه‌ی یکسان هستند. به این شیوه می‌توانید جزئیات سایه‌های تاریک را در یک روز روشن و آفتابی ببینید. آتلیه کودک

دوربین‌ها نسبت به چشم انسان، داینامیک رنج کمتری دارند؛ البته این شکاف در حال کم شدن است. بهترین دوربین‌های مدرن مثل  نیکون D810،  می‌توانند به کمتر از ۱۵ استاپ داینامیک رنج تنها در یک عکس دست پیدا کنند. اکثر دوربین‌های دیجیتال برای تعداد ۱۲ تا ۱۴ نگاتیو فیلم می‌توانند به رقم تقریبی ۱۳ برسند. به همین دلیل وقتی در یک روز آفتابی عکاسی می‌کنید، اغلب اوقات با انتخاب نحوه‌ی تابش نور می‌توانید آن‌ها را به سفید خالص تبدیل کنید یا با افزایش سایه‌ها در تصویر نهایی به سیاه خالص برسید.

در این عکس، نورپردازی مناسب را برای هایلایت‌ها انتخاب کردیم. کل جزئیات سایه در بوته‌ها به رنگ سیاه هستند؛ اما آسمان به رنگ آبی است.

در این عکس، نورپردازی صحیح را برای سایه‌ها انجام دادیم. حالا می‌توانید جزئیات سایه را ببینید؛ اما آسمان به رنگ سفید است.

یکی از مشکلات داینامیک رنج این است که دوربین‌ها می‌توانند تا ۱۴ استاپ را ثبت کنند؛ ولی بهترین صفحات نمایش تنها تا سقف ۱۰ استاپ را نمایش می‌دهند و تصاویر چاپ‌شده هم به‌طور کلی به همین میزان می‌رسند. این یعنی دوربین شما اطلاعات زیادی ثبت کرده است؛ ولی راهی برای نمایش یکجای کل اطلاعات وجود ندارد که به همین دلیل، باید از برخی جزئیات صرف نظر کنید.

در اینجا همان عکس نشان داده شده است؛ اما این بار طوری آن را ویرایش کردیم که داینامیک رنج، بهتر با صفحه‌ی نمایش تطبیق پیدا کند. برای انجام این کار جزئیات سایه را روشن و جزئیات هایلایت را تیره کردیم.

این عکس کاملا نزدیک به محدوده‌ی دوربین است. سایه‌ها کاملاً خوب به نظر می‌رسند و آسمان نیز کاملا آبی است؛ اما چند لکه‌ی اضافه دورتادور ابرها وجود دارد. این لکه‌ها کاملا سفید هستند و با کمی ویرایش در فتوشاپ می‌توان آن‌ها را تغییر داد. به همین دلیل گذار بین آن‌ها و آسمان خوب به نظر نمی‌رسد.

یک روش برای غلبه بر مشکلات داینامیک رنج، استفاده از عکاسی HDR است.

یک روش برای غلبه بر مشکلات داینامیک رنج توسط عکاسان، عکاسی با داینامیک رنج بالا یا عکاسی  HDR است. در عکاسی HDR، اکسپوژرهای مختلف را برای ساخت یک تصویر نهایی با یکدیگر ترکیب می‌کنید. برای خلق این تصویر دو اکسپوژر را در یک نرم‌افزار HDR ترکیب کردیم.

همان‌طور که می‌بینید، آسمان و بوته‌ها به‌خوبی نورپردازی شده‌اند؛ ولی رنگ‌پردازی تا اندازه‌ای عجیب است که یکی از چالش‌های عکاسی HDR محسوب می‌شود.

منبع:

زوم آی تی

لنز تله فوتو چیست

هرچند دوربین‌ها نقش اساسی در دنیای عکاسی بازی می‌کنند، اما لنزها نیز تأثیر زیادی در کیفیت و نحوه‌ی ثبت تصاویر دارند؛ از این‌رو در ادامه نگاهی به لنزهای تله فوتو خواهیم داشت. عکاسی نوزاد

لنزهای تله فوتو را باید از جمله‌ی کاربردی‌ترین لنز‌هایی خواند که در دنیای عکاسی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ اما آن‌ها چه تفاوتی با سایر لنز‌ها دارند و چگونه می‌توان از این لنزها برای ثبت بهترین تصاویر استفاده کرد؟ آتلیه نوزاد

لنز تله فوتو چیست؟

لنز تله‌فوتو نوعی از لنز است که از آن برای بزرگنمایی اشیاء و افرادی استفاده می‌شود که در دوردست قرار دارند. در واقع عکاسی با استفاده از لنز تله فوتو در هنگام عکاسی می‌تواند به بزرگنمایی منظره‌ای که در فاصله‌ی دور قرار دارد، بپردازد. برای اینکه یک لنز تله فوتو بتواند بزرگنمایی خوبی داشته باشد، باید فاصله‌ی کانونی آن بیشتر از لنزهای معمولی باشد. در واقع لنز معمولی به نمونه‌ای اطلاق می‌شود که تقریبا فاصله‌ی کانونی نزدیکی به فاصله‌ی کانونی چشم انسان دارند. یک لنز نرمال دارای فاصله‌ی کانونی ۴۰ تا ۵۸ میلی‌متری در یک دوربین فول‌فریم است، از این‌رو به لنزی که فاصله‌ی کانونی آن بیش از ۶۰ میلی‌متر باشد، یک لنز تله فوتو اطلاق می‌شود. هر اندازه که فاصله‌ی کانونی یک لنز بیشتر باشد، بزرگنمایی نیز به همان اندازه بیشتر می‌شود.

لنزهای تله فوتوی معمول دارای فاصله‌ی کانونی از ۷۰ تا ۲۰۰ میلی‌متر هستند. لنزهایی که فاصله‌ی کانونی آن‌ها بیشتر از ۳۰۰ میلی‌متر باشد به‌عنوان لنز‌های سوپر تله‌فوتو شناخته می‌شوند. در دوربین‌هایی که حسگر آن‌ها فول‌فریم نیست و کوچک‌تر (دوربین‌های مجهز به سنسور کراپ) است، لنز‌هایی با فاصله‌ی کانونی بیش از ۴۰ میلی‌متر به‌عنوان لنز‌های تله‌فوتو شناخته می‌شوند؛ هرچند بزرگنمایی تا فاصله‌ی کانونی ۵۰ میلی‌متر بسیار جزئی خواهد بود.

برای اینکه این موضوع را بهتر درک کنیم، باید در عمل کارکرد لنز تله فوتو روی دوربین‌ها را با ثبت تصاویر مورد بررسی قرار دهیم. تصویر زیر با استفاده از یک لنز ۵۰ میلی‌متری ثبت شده که یک فاصله‌ی کانونی معمولی است. این عکس بیشتر شبیه به تصویری است که با چشم نیز می‌توانیم تجربه کنیم. سایر تصاویر با استفاده از یک دوربین مجهز به سنسور کراپ و در یک فاصله‌ی مشخص از سوژه ثبت شده‌اند.

تصویر زیر با استفاده از یک لنز ۴۵ میلی‌متری روی دوربین مجهز به لنز کراپ ثبت شده است. در صورتی که بخواهیم تصویر مشابهی با استفاده از یک دوربین فول‌فریم ثبت کنیم، باید از یک لنز ۷۲ میلی‌متری استفاده کنیم.

تصویر پایین با استفاده از یک لنز ۸۵ میلی‌متری روی دوربین مجهز به سنسور کراپ ثبت شده است. تصویر مشابه روی دوربین فول‌فریم با استفاده از یک لنز ۱۳۶ میلی‌متری به دست می‌آید. همان‌طور که می‌بینید، در این تصویر تقریبا تمام کادر با خودرو پوشیده شده است.

تصویر زیر با استفاده از یک لنز ۱۳۵ میلی‌متر ثبت شده که معادل استفاده از یک لنز ۲۱۶ میلی‌متری روی دوربین فول‌فریم است. در تصویر زیر شاهد این موضوع هستیم که حتی بخشی از خودرو در کادر جا نشده است. با استفاده از لنزی با این فاصله‌ی کانونی، ثبت تصویر کامل از بدنه‌ی خودرو در این فاصله، غیر ممکن است.

منبع:

زوم آی تی

سه دلیل برای اینکه عکس‌ های بهتری نمی‌گیریم

شناخت مواردی که باعث یا مانع خلاقیت ما در عکاسی می‌شوند و توجه به آن‌ها، می‌تواند به پیشرفت ما در عکاسی کمک کند.

مهم نیست در حال حاضر چقدر مهارت دارید، همیشه می‌توانید و باید بهتر شوید. حتی اگر فکر می‌کنید در اوج بلوغ خلاقیت هستید (همان‌طور که همه ما گهگاه در این موقعیت قرار می‌گیریم)،

عکاس و فیلم‌سازی به نام پیتر مک‌کینِن، معتقد است که می‌داند چرا شما دچار این درگیری هستید و چگونه می‌توانید از آن رهایی یابید.

اگر فقط عنوان «چرا عکس‌های بهتری نمی‌گیرید» را بخوانید، آخرین فیلم مک‌کینِن احتمالا برخی چیزها را به هم می‌ریزد و شما قطعا به سخنان او تا پایان گوش نمی‌دهید. اما اگر ۲۰ دقیقه از زمان خود را به او اختصاص دهید، متوجه می‌شوید که این فیلم به‌طور ساده درباره ۳ بمب سرعت است که بسیاری از ما در سفر‌های خلاق خود با آن‌ها درگیر هستیم.

بنابراین اگر شما در عکاسی پیشرفت نمی‌کنید و می‌خواهید خلاقیت به خرج دهید، شاید این یکی از ۳ مسئله‌ای است که شما باید دنبال کنید.

۱. حضور نداشتن در شبکه‌های اجتماعی

رسانه‌های اجتماعی می‌توانند ابزار بسیار خوبی برای ساخت ارتباطات، مهیا کردن زمینه‌ی کاری، الهام گرفتن و بسیاری چیزهای دیگر باشند. هم‌چنین می‌توانند منبع بزرگی از نا‌امیدی باشند و پرداختن زیاد به آن‌ها، انسان را تنبل می‌کند.

اگر می‌خواهید یک عکاس موفق باشید، در این دوره باید در رسانه‌های اجتماعی حضور داشته باشید‌. مک‌کینِن پیشنهاد می‌کند که هر چند وقت یک‌بار استراحت کنید.  ستفاده از شبکه‌های اجتماعی به‌صورت ماهانه یا ۲ ماه یک‌بار، شاید برای یک هفته، می‌تواند به‌طور شگفت‌انگیزی اعتمادبه‌نفس شما را در خلاقیت افزایش دهد.

۲. عادت‌های بد دیجیتال

عکاسی دیجیتال افق‌های بسیار جالبی از خلاقیت را گشوده است‌؛ اما عادات بدی نیز با خود به همراه آورده که بسیاری از عکاسان مدرن امروزی از آن رنج می‌برند. حتی اگر شما مانند مک‌کینِن کار حرفه‌ای خود را در عکاسی فیلم آغاز کرده‌اید‌، در امان نیستید. صفحه نمایش ال‌سی‌دی، عکاسی ۱۴ فریم بر ثانیه و کارت‌های حافظه ۲۵۰ گیگابایتی همه ما را به عکاس‌های تنبلی تبدیل می‌کنند. آتلیه بارداری

بنابراین در فرصت مناسب، سرعت خود را کم کنید. این بدان معنا نیست که به عکاسی فیلم بازگردید، فقط آگاه باشید و با عادات بدی که عکاسی دیجیتال به شما القا کرده است، مبارزه کنید.

عکس‌های کمتر، اما دقیق‌تر بگیرید و به ترکیب خود بیندیشید. شاید این بدان معنا باشد که از یک کارت حافظه کوچک ۲ گیگابایتی که شما را بین عکس‌ها منتظر نگه می‌دارد و فقط ۵۰ یا تعدادی فایل خام را نگه می‌دارد (بستگی به دوربین شما دارد). مجبور به توقف استفاده از دوربین دیجیتال نیستید‌؛ اما به آن اجازه ندهید که شما را به عکاس تنبلی تبدیل کند.آتلیه کودک

۳. وجود گزینه‌های زیاد

در پایان، نکته‌ی آخر مک‌کینِن باید با ابزار خاصی انجام شود که معمولا شما تعداد زیادی از آن‌ها را دارید. اگر شما برای هر موقعیتی یک لنز و دوربینی برای استفاده دارید، خلاقیت خود را با دادن انتخاب‌های زیاد محدود کرده‌اید. به عبارت دیگر، شما هیچ‌وقت مجبور به خلاقیت نمی‌شوید؛ چون برای هر موقعیتی عالی‌ترین لنز یا دوربین را دارید.

یک راه مطمئن برای یادگیری بیشتر درباره‌ی ابزاری که دارید و جرقه زدن خلاقیت شما در همان زمان‌، محدود کردن خودتان است.

بیشتر تجهیزات خود را در منزل بگذارید و فقط یک لنز پرایم همراه خود ببرید. در حقیقت، اگر شما فقط برای خودتان عکاسی می‌کنید، لنزی به همراه ببرید که لزوما کار نکند و سعی کنید آن را درست کنید. از این طریق‌، شما با درون و بیرون ابزار خود آشنا می‌شوید (هر زمان یک قطعه) و ممکن است عکسی بگیرید که فقط حاشیه‌های آن منحصربه‌فرد باشد.

مک‌کینِن می‌داند که توصیه‌اش کامل و جامع نیست. همه مسائل بالا برای افرادی که این فیلم را تماشا می‌کنند (یا این مقاله را مطالعه می‌کنند)، پیش نمی‌آید، اما مک‌کینِن امیدوار است حداقل به دست تعدادی از افراد برسد که از آن سود ببرند...بدون توجه به سطح مهارت.

اگر مایل هستید بدانید مک‌کینِن چه چیزی برای گفتن دارد و برای توصیه‌های عکاسی و فیلم‌سازی، کانال یوتیوب او را دنبال کنید.

منبع:

زوم آی تی

طراحی آتلیه عکاسی

طراحی آتلیه عکاسی 

این مقاله براساس تحقیقات بسیاری در مورد طراحی آتلیه عکاسی کودک نوشته شده است .

در این مقاله ده مرحله برای طراحی آتلیه را بررسی می کنیم .

فضای آتلیه

متاسفانه اغلب نمی‌توان فضای بسیار بزرگی را برای ساخت آتلیه پیدا کرد .

برخی از آتلیه‌ها اینقدر بزرگ هستند که می توان چندین دوربین را درون آن قرار داد .

برای آتلیه بهتر است مکانی را انتخاب نمایید .

که فاصله سوژه تا پس زمینه حداقل ۱۲ فوت باشد .

علاوه بر این توجه داشته باشید فضای دیگر اتاق باید به اندازه ای باشد .

که بتوان تجهیزاتی مانند غرفه ، soft-boxes ، سه پایه ها و دیگر تجهیزات نور پردازی را در آن قرار داد .

همچنین بهتر است فضایی برای قرار دادن جعبه‌های لوازم جانبی داشته باشد .

فضای آتلیه

بلندی سقف آتلیه

بسیار مهم است  هر چقدر سقف آتلیه بلندتر باشد تنظیم دوربین با نور راحت تر می شود .

نور پردازی نیز در چنین شرایطی راحت تر است .

همچنین گزینه های بیشتری برای داشتن نور مناسب فراهم می‌شود .

بلندی سقف آتلیه

محل انتخاب آتلیه

محل انتخاب آتلیه بسیار مهم است .

از آنجا که آتلیه مکانی است که باید متشری ها برای انجام ثبت تصویر خود به آتلیه مراجعه کنند .

لذا باید مکانی را انتخاب نمایید که دسترسی به آن مکان برای افراد راحت تر باشد .

مثلا مکانی در وسط شهر در یک محیط امین می تواند مکان مناسبی محسوب شود .

محل انتخاب آتلیه

دسترسی به نور طبیعی

متاسفانه یکی از نکات مهم برای طراحی آتلیه که در بسیاری از آتلیه ها به دلیل برخی از شرایط تحمیل شده فراموش شده است .

این نکته مهم واساسی استفاده از نور طبیعی در آتلیه است .آتلیه نوزاد

برای عکاسی در آتلیه به نور بسیار زیادی احتیاج است .

بنابراین با طراحی مناسب یک آتلیه می توان بخشی از نور مورد نیاز عکاسی را بدون هیچ هزینه ای تامین کرد .

البته با استفاده از نورهای مصنوعی باید کار تنظیم نور را دقیق تر انجام داد .

اما اگر طراحی آتلیه به شکلی باشد که بتوان از نور طبیعی استفاده نمود .

در برخی از عکس ها دیگر لازم به استفاده از نور مصنوعی نیز نیست .

دسترسی به نور طبیعی

 انتخاب یک اتاق بزرگ

برای طراحی آتلیه این حسن را نیز دارد .

که چند آتلیه مثلا کودک خانواده و پرتره را به یک مکان اختصاص داد .

انتخاب یک اتاق بزرگ

اتاق عکاسی

یک نکته مهم برای آتلیه این است .

که باید اتاق عکاسی را دیگر اتاق های موجود جدا کنید .

تا وسایلی که برای آتلیه استفاده کرده‌اید .

معمولا ثابت باقی بماند و جابه‌جا نشوند .

یک نکته مهم که برای طراحی آتلیه باید در نظر داشت این است .

که اتاق را به عنوان رخت کن برای مشتری ها در نظر بگیرید .

این اتاق بهتر است به اندازه کافی بزرگ باشد .

تا مشتر ی ها با خیال راحت و در آرامش لباس های مناسب خود را برای عکاسی عوض کنند .

در این اتاق باید گیره های برای آویزان کردن لباس وجود داشته باشد .

همچنین در این اتاق میز و صندلی برای قرار دادن وسایل مشتری بر روی آنها قرار دهید .

اتاق عکاسی

تجهیزات آتلیه

بر روی تهیه تجهیزات آتلیه به خوبی کار کنید .

هر قدر تجهیزات آتلیه از نظر فنی دارای ویژگی بالاتری باشد می بوان از آن در شرایط مختلف برای عکس های متفاوت استفاده نمود .

امکان عکاسی بیشتری فراهم می‌شود و به زودی به عنوان یک آتلیه معروف در شهر شهرت پیدا می کند .

این منجر به رونق کسب و کار شما می شود .

برای خرید تجهیزات ابتدا اولویت با تجهیزاتی است .

که برای عکاسی به شکل عمومی استفاده می شوند .

سپس به سراغ خرید تجهیزاتی بروید که برای عکس های خاص کارایی دارند .

فضای داخلی آتلیه

در طراحی فضای داخلی آتلیه بهتر است بیشتر از رنگ های سیاه و سفید خاکستری و با رنگ های خنثی استفاده شود .

تا از بازتاب های غیر عمدی جلوگیری شود و تصاویر بهتری داشته باشید .

نوشیدنی و وجود گل های تازه در طراحی استودیو استفاده از موسیقی هنگام کار برای مشتری ها بسیار رضایت بخش خواهد بود .

مشتری ها احساس راحتی بیشتری خواهند داشت .

امیدواریم از مقاله طراحی آتلیه عکاسی لذت برده باشید .

این مقاله براساس تحقیقات بسیاری در مورد طراحی آتلیه عکاسی نوشته شده است .

منبع:

tasvirsaz.com

چگونه در عکس های منظره خود یک داستان بگویید

گاهی اوقات وقتی من به مکان های جدید می روم، آنها آنقدر الهام بخش هستند که حس می کنم از لحاظ عکاسی به چالش کشیده شده ام. زمانی که این اتفاق می افتد، من باید یک قدم به عقب برگردم و در مورد ویژگی های خاص آن مکان که مرا اینچنین شگفت زده کرده است فکر کنم. در این مطلب لنزک خواهید آموخت که چگونه در عکاسی منظره یک داستان را به تصویر بکشید و اینکار چگونه به عکاسی شما جهت می دهد. مطالعه این آموزش را به همه علاقه مندان به عکاسی منظره توصیه می کنیم.

چه چیزی در مورد این منطقه مهم است؟ آیا یک رویداد طبیعی دارد اتفاق می افتد، یا یک پدیده آب و هوایی غیر معمول؟ به طور خلاصه، داستان هایی که این مکان جدید سعی دارد به من بگوید چه هستند؟ پاسخ به این سوالات اغلب به عکاسی من جهت می دهد و به من کمک می کند تا بفهمم چه داستان هایی را در مورد این منطقه می خواهم با دیگران به اشتراک بگذارم. آتلیه کودک

نکته: هرچند من در درجه اول از سوژه های طبیعی عکاسی می کنم، اما این تکنیک برای هر مکان یا سوژه دیگری نیز خوب جواب می دهد.

من اخیرا سال گذشته زمانی که چند روزی را در صحرای نامیب در نامیبیا گذراندم، از این تکنیک استفاده کردم. در ابتدا، احاطه شدن با این تپه های بزرگ ماسه ای قرمز رنگ سخت بود. من اول باید از چه چیزی عکس بگیرم؟ همانطور که بیابان اطرافم را بررسی می کردم، شروع به شناسایی چند داستان کردم که این مکان برای گفتن داشت. عکاسی کودک

بدیهی ترین داستان در مورد وسعت تپه های شنی اینجا بود. این قدیمی ترین صحرا در جهان است – خانه بزرگنرین تپه های شنی جهان. من قبلا از تپه های شنی عکس گرفته بودم، اما نه تپه هایی با آن عظمت که در این صحرا دیدم. توده های نارنجی زنگی (به رنگ زنگ) بیشتر شبیه کوه های شنی بودند تا چیزی موقتی و زودگذر مانند یک تپه شنی. برخی از بزرگترین تپه های شنی بیش از ۳۰۴ متر ارتفاع داشتند، و درختان و گیاهان پراکنده ای که جرأت کرده بودند روی پای خود رشد کنند را کوتاه جلوه می دادند. در عکس زیر شما می توانید چند درخت را به صورت کمرنگ ببینید، که به عظمت تپه های شنی یک حس مقیاس می دهند.

تپه های شنی غول پیکر نامیبیا سایه های قرمز و نارنجی زیادی را در زیر ابرهای در حال حرکت به وجود می آورند، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

اگرچه این صحرا هر سال تنها ۱۰ میلیمتر باران دریافت می کند، به طرز شگفت آوری پستدانداران بزرگی وجود دارند که در اینجا زندگی می کنند. این داستان شماره دو بود.

در اینجا، یک غزال تیزشاخ کالاهاری (یکی از گونه های بسیارِ بز کوهی آفریقایی) در میان تیغستان های خشک و درختان در حال مرگ پرسه می زند. بدون هیچ گونه آب زمینی برای نوشیدن، این حیوان ها به مه گاه به گاهی که از اقیانوس اطلس به این سمت می آید وابسته هستند. بعد از این که مه بر روی گیاهان و خزه های آنها جمع شد، غزال رطوبت ناچیز را از روی غشاء آنها لیس می زند، و به این ترتیب تا صبح مه آلود بعدی خود را زنده نگه می دارند.

یک غزال تیزشاخ کالاهاری در مقابل یک تپه عظیم، که به دلیل یک طوفان رعد و برق نادر در صبح زود خیس شده، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

اگرچه من توانستم در سایر نقاط نامیبیا پرتره های کلوزآپ از غزال ها بگیرم، اما گفتن داستان این بزهای کوهی بزرگ که در صحرا زندگی می کنند، مستلزم استفاده از یک لنز کوتاه تر از لنزهایی است که من معمولا برای حیات وحش استفاده می کنم. یک لنز ۴۰۰mm به من اجازه داد تا دیواره های قرمز عظیم شنی را که در این زیستگاه غالب بودند، در عکس بگنجانم.

باز هم، برای من مهم بود که از المان های منحصر به فرد صحنه برای گفتن داستان آن مکان استفاده کنم.

غزال تیزشاخ کالاهاری در حال عبور از زمین های مسطح در مقابل یک دیواره شنی – دامنه های پایین تر یک تپه شنی عظیم، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

سومین جنبه این صحرا که من می خواستم با عکاسی نشان دهم، رنگ نارنجی زنگی شن و ماسه ها بود. این نارنجی مایل به قرمز حاصل از تجمع زیاد آهن در شن و ماسه و اکسیداسیون تدریجی آهن است. هرچه تپه ها قدیمی تر باشند، نارنجی تر می شوند.

به منظور متعادل کردن تن های زیبای نارنجی و قرمز شن و ماسه، من به آسمان های آبی نیاز داشتم، که رنگ های مکمل خوبی به عکس های من می دادند. من برخلاف اکثر عکس های منظره ام، تصمیم گرفتم در اواخر صبح یا اوایل بعد از ظهر عکاسی کنم (به جای طلوع یا غروب خورشید، که خود آسمان بسیار گرم تر و از نظر تن رنگ به شن و ماسه نزدیک تر است).

یک توده شنی عظیم در نور خورشیدِ در حال غروب به رنگ نارنجی مایل به قرمز می درخشد، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

داستان نهایی در مورد این منطقه که در انتظار گفته شدن بود، بازی نور در میان خطوط و بافت های تپه های شنی بود. عکس زیر در طلوع خورشید گرفته شد، که نور حاشیه ای شدید و خط سایه واضحی در امتداد قُله جلویی تپه ایجاد می کرد.

این سایه قوی به تپه شکل و کنتراست (تضاد) اضافه می کرد.

ابرهای طوفانی نادر، سایه هایی در میان تپه های عظیم صحرای نامیب ایجاد می کردند، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

سایه ها در تصویر زیر بسیار متفاوت ظاهر شدند چرا که توسط شکل خود تپه ایجاد نشدند، بلکه در عوض با حرکت ابر ها در مقابل خورشید ایجاد شدند. سایه افکنی یک ابر بزرگ در مدت حدودا نیم ساعت الگوهای سایه بی پایانی برای انتخاب به من داد.

این تصویر مورد علاقه من از این نوع بود، چون نزدیک ترین و دورترین برآمدگی ها در سایه هستند، که برآمدگی میانی را در نور خورشید جدا و ایزوله کرده اند:

ابرهای طوفانی نادر، سایه هایی در میان تپه های عظیم صحرای نامیب ایجاد کردند، پارک ملی نامیب-ناوکلافت، نامیبیا.

هنگامی که من برای اولین بار به آن صحرای وسیع رسیدم، به چالش کشیده شدم که عکاسی را از کجا شروع کنم. اما با تمرکز بر آن داستان هایی که این مکان را اینقدر خاص کرده بودند، توانستم از آنها برای هدایت عکاسی ام استفاده کنم. این کار حتی به من کمک کرد تا در طول اقامت کوتاه مدتم یک لیست عکس ایجاد کنم.

دفعه بعد که در یک مکان چالش برانگیز بودید، بایستید و گوش دهید – شاید آن منطقه سر داستان هایش را باز کرده و با شما به اشتراک بگذارد. لطفا دیدگاه خود را در پایین این مطلب لنزک با ما به اشتراک بگذارید.

نویسنده: هنک کریستنسن (Hank Christensen)

منبع:

لنزک

استفاده از رنگ در عکاسی انتزاعی

عکاسی ثبت لخظه هاست، اما در عکاسی انتزاعی، تمرکز بر روی فرم ها، بافت ها، الگوها و رنگ ها می باشد. هدف اصلی عکاسی انتزاعی درگیر کردن بیننده و ایجاد یک ارتباط عاطفی است، با این ابهام که بیننده می تواند محصول نهایی را به شیوه خود تفسیر کند. استفاده از رنگ یک راه عالی برای تحریک واکنش های احساسی، و ایجاد آثار هنری بسیار زیباست.

EOS 5DS, EF100mm F/2.8L IS USM lens, f/8, 1/20sec

رنگ های زنده و برجسته

رنگ اولین چیزی است که در یک عکس به آن توجه می کنید، و به ویژه، قوی ترین المان بصری در یک عکس انتزاعی است. رنگ های برجسته و اشباع شده می توانند تاثیر زیادی بر روی بیننده داشته باشند. برای به دست آوردن بهترین نتایج، به چند قطعه رنگ اشباع شده بچسبید. عکاسی نوزاد

EOS 6D, EF16-35mm f/2.8L USM lens, f/8, 1/500sec

پر کردن کادر

یک راه عالی برای جلب توجه بیننده به یک رنگ، پر کردن کل کادر با همان یک رنگ است. در این صورت به تمرکز اصلی تصویر تبدیل شده و صرف نظر از رنگی که انتخاب می کنید، یک تاثیر بصری قوی ایجاد می کند. به عنوان مثال، اگر من می خواستم توجه بیننده را به رنگ قهوه ای جلب کنم، کل کادرم را با دانه های قهوه پر می کردم. آتلیه نوزاد

EOS 6D, EF16-35mm f/2.8L USM lens, f/22, 1/200sec

رنگ و احساس

یکی از اهداف اصلی در عکاسی انتزاعی درگیر کردن احساسات بیننده است. رنگ ها ارزش احساسی نیز دارند.

بیایید نگاهی به رنگ آبی بیاندازیم. این یک رنگ سرد است که می تواند نشان دهنده گذراندن تعطیلات با گشت و گذار در جزیره بالی و لذت بردن از امواج باشد، یا می تواند نشان دهنده یک زمستان سرد تنها باشد.

از طرف دیگر رنگ قرمز یک رنگ گرم است که می تواند نشان دهنده غروب آفتاب یا خطر باشد. در انتهای روز به بیننده بستگی دارد که چطور آن را تفسیر کند، اما هنگامی که می خواهید پیام های خاصی را منتقل کنید، درک درستی از نظریه رنگ ها بسیار مهم است.

تصاویر انتزاعی مدل های فریبنده ای هستند، چون واقعیتی را قابل دیدن می کنند که ما نه می توانیم ببینیم و نه توصیف کنیم، اما می توانیم وجودش را فرض کنیم. – گرهارد ریشتر

منبع:

لنزک

یک روش ساده برای حفظ کردن مقیاس ضریب اف

یک لنز با ضریب اف ۱٫۴ نسبت به لنزی با ضریب اف ۲٫۸ اجازه ورود ۴ برابر نور بیشتری را خواهد داد، چراکه گشودگی دیافراگم ۲ پله (Stop) بیشتر است. از f/1.4 تا f/2 یک پله، و از f/2 تا f/2.8 یک پله و می دانیم که هر پله کاهش ضریب اف ورود نور را دو برابر بیشتر خواهد کرد. ضریب اف ها (f-numbers)، یک سری اعداد ریاضی هستند که بیانگر اندازه گشودگی دیافراگم لنز می باشند. به خاطر سپردن یا حفظ کردن مقیاس یا درجه بندی ضرایب اف ساده نیست، اما اطلاعات مفیدی به عکاسی می دهد. فیلمساز گریفین هاموند یک ترفند فوق العاده ساده آموزش داده که تنها به حفظ کردن اعداد ۱ و ۱٫۴ نیاز دارید و ضریب اف های بعدی از این دو عدد ساخته می شوند.آتلیه کودک

در تصویر فوق مقیاس ضریب اف ها را مشاهده می نمایید. این اعداد (f-numbers) که قسمتی از یک تصاعد هندسی هستند، بیانگر میزان گشودگی دیافراگم می باشند. همانطور که می دانید هرچه از اعداد کوچک تر به سمت اعداد بزرگ تر می رویم گشودگی دیافراگم کمتر می شود و در نتیجه نور ورودی به لنز کم تر خواهد بود. بین هر یک از اعداد فوق یک پله یا Stop در نظر گرفته می شود. هر پله افزایش ضریب اف (مثلا از f/2.8 به f/2) نور ورودی را دو برابر افزایش داده و هر پله کاهش ضریب اف (مثلا از f/5.6 به f/8) نور ورودی ۲ برابر کاهش می دهد.عکاسی کودک

روش ساده حفظ کردن ضریب اف ها

لنزک: گریفین هاموند (Griffin Hammond) در ویدیو زیر روشی خیلی ساده را برای به خاطر سپردن این اعداد آموزش داده است، کافیست ۱ و ۱٫۴ را در ذهن داشته باشید و هر یک از این اعداد را دو برابر کنید (و برخی جاها رُند کنید). پس دو عدد یا ضریب اف (f/number) بعدی که ۲ و ۲٫۸ هستند تولید می شوند. و همینطور ادامه دهید. تصویر زیر را مشاهده نمایید:

منبع:

لنزک

نحوه درک نوردهی برای مبتدیان عکاسی

شما سوژه خود را دارید، دوربین خود را دارید، و می خواهید کنترل کامل عکس خود را به دست گیرید. برای گرفتن بهترین عکس داخل دوربین ممکن باید نوردهی را درک کنید.

به بیان ساده، نوردهی نوری است که به سنسور برخورد می کند (یا به زبان قدیمی تر، یک فریم از فیلم است). شما نوردهی را با سه پارامتر کنترل می کنید، دیافراگم، سرعت شاتر، و ایزو. این چیزی است که مثلث نوردهی نامیده می شود: عکاسی بارداری

با تنظیم هر یک از این تنظیمات، می توانیم نوردهی خود را تغییر دهیم تا تصویر را روشن تر یا تاریک تر کنیم. با این حال تنظیم هر یک از این کنترل ها نه تنها تصویر را روشن تر یا تاریک تر می کند، بلکه برخی از جنبه های دیگر تصویر را نیز تغییر می دهد.

بیایید به جزئیات هر یک از این موارد بپردازیم: آتلیه بارداری

سرعت شاتر

سرعت شاتر اندازه زمانی است که یک سنسور یا فریم فیلم در معرض نور قرار می گیرد. شما با کنترل مدت زمانی که نور را به دوربین خود می تابانید، تصمیم می گیرید که زمان چگونه در آن تصویر نهایی متوقف شود. تفاوت بین یک صدم ثانیه و یک هزارم ثانیه می تواند تفاوت بین به دست آوردن یک عکس حماسی و به دست نیاوردن یک تصویر قابل استفاده باشد.

۲۰۰۰/۱ ثانیه؛ f/2.8؛ ایزو ۸۰۰؛ کانن ۷D؛ EF300mm f/2.8L IS USM

انتخاب سرعت شاتر به آنچه که شما در تصویر خود می خواهید بستگی دارد. آیا می خواهید سوژه شما طوری متوقف شود که بتوانید به وضوح تمام جزئیات را ببینید؟ یا چیزی انتزاعی تر می خواهید، که در آن خطوط تار حرکت را نشان می دهند؟ به یاد داشته باشید، سرعت شاترهای سریع به معنی زمان کمتر برای برخورد نور به سنسور می باشند، بنابراین هرچه سرعت شاتر سریع تر باشد، نور کمتری برای تصویر وجود دارد. اگر سرعت شاتر سریع لازم است، دیافراگم و ایزو به شما کمک می کنند تا تصویر مورد نظر خود را به دست آورید.

دیافراگم

گشایش (دهانه) لنز، که تحت عنوان دیافراگم شناخته می شود، یک ابزار تکنیکی و هنری برای شما به عنوان عکاس است. با تصمیم گیری در مورد این که ۱) با چه لنزی می خواهید عکس بگیرید ۲) چه ضریب افی (f-stop) را ترجیح می دهید و ۳) چقدر می خواهید از سوژه دور باشید، نوردهی و عمق میدان عکس را کنترل خواهید کرد.

هنگامی که شما اندازه دهانه دیافراگم را تغییر می دهید، میزان نور و همچنین مسیری که نور در آن حرکت می کند را تغییر می دهید. این امر مقداری از صحنه که شارپ و در فوکوس خواهد بود را تغییر می دهد. ناحیه ای که در فوکوس قرار دارد تحت عنوان عمق میدان تعریف می شود. یک عمق میدان کم یک ناحیه فوکوس شده را از بقیه پس زمینه جدا می کند، یک عمق میدان زیاد اکثر صحنه را در فوکوس نشان خواهد داد. این که بخواهید ظاهر تصویر مورد نظر خود را به دست آورید، در حالیکه هنوز هم اجازه دهید آنچه که فکر می کنید میزان نور مناسب است به سنسور برخورد کند، جایی است که متوجه خواهید شد دیافراگم نقش مهمی در دید هنری شما ایفا خواهد کرد.

 

حداقل عمق میدان در مقابل حداکثر عمق میدان

ایزو

اگر از فیلم استفاده می کنید، انتخاب ایزو محدود به آن چیزی است که جعبه فیلم می گوید، اما زمانی که به صورت دیجیتالی عکس می گیرید، ایزو به ابزاری برای کار در داخل نوردهی تبدیل می شود. ایزو میزان حساسیت سنسور دوربین شما نسبت به نور را توصیف می کند. سنسور نوری که از طریق لنز وارد می شود، از میان دهانه دیافراگم عبور می کند و از واحد شاتر می گذرد را اندازه گیری می کند. تنظیمات ایزو را می توان برای تغییر حساسیت تنظیم کرد. در ایزوهای بالاتر نویز افزایش می یابد، یا اگر از فیلم استفاده می کنید، حالت زبری بیشتر می شود. هنگامی که شما از یک ایزوی بالاتر استفاده می کنید (مثلا حدود ۱۶۰۰ یا ۳۲۰۰)، دوربین عکس را با نور کمتری که وارد دوربین می شود ثبت می کند. سپس سطح نورِ کمتر، تقویت می شود، به طوری که تصویر نهایی روشنایی طبیعی دارد. شما می توانید از یک سرعت شاتر سریع تر با یک ایزوی بالاتر در یک سناریوی نور کم، به قیمت کیفیت تصویر پایین تر (به علت نویز) استفاده کنید.

با درک مثلث نوردهی و این که سرعت شاتر، دیافراگم، و ایزو چگونه با هم کار می کنند، می توانید در انواع سناریوهای روشنایی عکاسی کرده و بدانید چطور پارامترها را تنظیم کنید تا نیازهای تصویری که می خواهید ثبت کنید را برآورده کند.

نویسنده: جان گرینگو (JOHN GREENGO)

منبع:

لنزک