آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

۴۳ مطلب در آذر ۱۳۹۷ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

به نظر شما مگاپیکسل یک دوربین فاکتور جامعی برای خرید یک دوربین عکاسی سطح بالاست یا المان های تاثیرگذار دیگری نیز وجود دارند ؟
آیا برایتان پیش آمده که کیفیت عکس یک دوربین عکاسی با مگاپیکسل پایین تر رضایتبخش تر از تصویر نهایی از یک دوربین با مگاپیکسل بالاتر باشد ؟ آتلیه نوزاد
این سوالات به ظاهر ساده اثبات می کند بجز عدد مگاپیکسل معروف دوربین ها ، فاکتور های بی نام نشان اما موثر دیگری وجود دارند که نقش کلیدی بر کیفیت عکس ها ایفا می کنند .عکاسی بارداری

اگر در فکر خرید یک دوربین حرفه ای همه فن حریف باشید ، پیشنهاد می کنیم یکی از دغدغه هایتان سایز سنسور دوربینتان باشد و گول دستاویز های تبلیغاتی اعداد مگاپیکسل های نجومی را نخورید ! مدل ها و انواع و اقسام دوربین ها چنان گسترده شده که در ابتدای ورود به این دنیای بی در و پیکر ، کمی گیج می شوید . جای نگرانی نیست ؛ هر آنچه که در مورد “سایز سنسور” لازم است ، در این مقاله به ساده ترین زبان می آموزید . حتما میدانید که سایز سنسور از مهمترین و کلیدی ترین فاکتور های تعبیه شده در یک دوربین است که اغلب مرجع یک قیاس جانانه بین مدل های مختلف دوربین های عکاسی قرار میگرد .

اگر ذهنیت درستی از اهمیت سنسور ها در دوربین ها ندارید ، بهتر است بدانید قلب هر دوربین دیجیتال سنسور تصویر آن است. وظیفه سنسور تصویر، رساندن نور به سیگنال‌های الکترونیکی است . به کمک  این سنسور است که دوربین تصویر را به‌صورت دیجیتالی ذخیره می نماید. البته به‌جز دوربین های عکاسی دیجیتال، ردپای این قطعه در دیگر ابزارهای تصویربرداری نیز دیده می شود . الگوهای نوری بازتاب شده یا ساطع‌شده از برخی اشیا بر روی سطح سنسور تأثیر می‌گذارد و سبب ثبت تصاویر می‌گردد.
عکاسان قدیمی اطلاعات چندانی در این باره نداشتند اما نکته جالب اینجاست که ابعاد سنسور، کماکان نکته‌ی بسیار موثری در کیفیت عکاسی و خرید دوربین محسوب می شود.
از آنجا که این قطعه ، یک قطعه کلیدی در یک دوربین است ، گران‌قیمت‌ترین بخش یک دوربین به حساب می آید و طبیعتا هرچه این سنسور بزرگ‌تر باشد قیمت دوربین نیز گران‌تر خواهد بود. در همین راستا دوربین‌‌های ۲٫۳/۱ اینچی عموما گران‌قیمت نیستند و در مقابل نمیتوانید دوربین های کامپکت فول فریم، ولی ارزان قیمت پیدا کنید.
خوشبختانه امروزه دوربین های کامپکت نیز مجهز به سنسور های بزرگی هستند  و قابلیت تعویض لنز نیز دارا می باشند .
شاید در ظاهر خبر خوبی باشد ولی در واقع این مسئله اوضاع را خیلی پیچیده‌تر از گذشته کرده است. امروزه، شاهد خودنمایی دوربین هایی هستیم  که با سنسورهای کوچک عکس‌هایی حیرت انگیزی ثبت می‌کنند. با آنکه دوربین های مجهز به سنسور بزرگ تصاویر خیره کننده ای ثبت می کنند اما در مقابل دوربین هایی با سنسور های کوچک ، بسیار سنگین وزن بوده و رقابت تند و تیزی در این زمینه با یکدیگر دارند .
سایز سنسور و فاصله‌ی کانونی
اگر قرار است یک دوربین کامپکت بخرید، لنز روی خود دوربین سوار است که به آن لنز یکپارچه میگوییم . در این نوع دوربین نیازی نیست خیلی  نگران سایز سنسور و نوع لنز باشید.
اما موضوع نوع لنز و سایز سنسور زمانی حائز اهمیت می باشد که دوربینی با قابلیت تعویض لنز خریداری کنید .اینجاست که مسئله‌ی نوع لنز و سایز سنسور بسیار مهم می شود. چون در این گروه دوربین ها، هر لنز دارای یک قالب دایره‌ای است که به واسطه آن سنسور را پوشش می دهد (منظور قطر دایره ای نوری است که در لنز موجود است ) که این مسئله مستقیماً بر ابعاد سنسور تأثیر می‌گذارد. البته در این میان یک استثنا هم وجود دارد که در آینده آن را تشریح می کنیم
فرقی نمی کند دوربین کامپکت باشد یا دیجیتالی (دارای قابلیت تعویض لنز) ، بهر حال عدد حک شده روی لنز نرخ حقیقی فاصله‌ی کانونی است. این عدد در صورتی درست است که سنسور  از نوع ۳۵ میلی‌متری یا همان فول‌فریم باشند.
عموما لنزها برای کار با سنسورهای مختلف طراحی می‌شوند و فاصله‌ی کانونی مؤثر آن ها بر روی سنسورهای مختلف متمایز است. بدین سان سازندگان نرخی به نام فاکتور برش یا Crop Factor را ارائه کرده اند تا درک مفاهیم مربوط به ابعاد سنسور ساده تر شود .
به عنوان مثال دوربینی کوچکتر از فول فریم ممکن است از لنزی استفاده کند که فاصله‌ی کانونی آن ۵۵-۱۸ میلی‌متری دارد . اما عملا فاصله کانونی حقیقی از ۸۲-۲۷ میلی‌متر کمتر می‌باشد. به این دلیل که سایز سنسور به اندازه‌ی کافی بزرگ نیست که بتواند از کل وسعت تصویر لنز استفاده کند. با برش بخشی از تصویر که توسط سنسور انجام می شود ، به نظر می‌رسد که فاصله‌ی کانونی افزایش یافته و گستره‌ی دید بسته‌تر شده است. برای این‌که تشخیص دهید هر لنز بر روی هر سنسوری روی چه فواصل کانونی پوشش ایجاد می کند باید به حاصل ضرب فاکتور برش در فاصله‌ی کانونی واقعی لنز مراجعه کنید.
زیر و بم سایز سنسور ها
برای اطلاع دقیق تر از سایز سنسور ها ، این بخش را به دقت مطالعه کنید اما قبل از آن این نکته را به خاطر بسپارید که همه سنسور های یک دسته باهم برابر نیستند.
۱-سنسور ۲٫۳/۱ اینچی
ابعاد سنسور: ۶٫۳ در ۴٫۷ میلی‌متر
این سنسور ، کوچک‌ترین سنسوری است که امروزه در دوربین ها دیده می شود . این سنسور ها در بدنه‌ی کوچک دوربین های کامپکت قابل جایگذاری است . اغل دوربین هایی که از این سنسور استفاده می‌کنند رزولوشن ۱۶ تا ۲۰ مگا پیکسلی دارند .
البته از این سنسور در مدل های مختلف دوربین ها استفاده می شود اما از آنجایی که سازندگان روزبه‌روز به سمت طراحی سنسورهای بزرگ سایز متمایل می شوند ،‌ کاربرد این سنسور نیز رو به کاهش است . تا جایی که امروزه در دوربین های جدید، ردپای این سنسور دیده نمی شود .
کارکرد این سنسورها ، در ساخت دوربین های کامپکت بسیار جمع‌وجوری دیده می شود که از لنز‌های زوم نیز بهره می برند . از آنجا که زوم‌ کردن با این سنسور ها بسیار ساده است.
مثل دوربین های کامپکت superzoom. برای طراحی و پیاده سازی این گروه از دوربین ها سنسور ۲٫۳/۱ اینچی بهترین گزینه است  چرا‌که در صورت استفاده از سنسور های با سایز بزرگ، وزن دوربین سنگین‌تر، و اندازه آن حجیم‌تر و البته قیمت آن گران‌تر می شود.
اگر شرایط نوری مناسب باشد ، با استفاده از این سنسور، می‌توان عکس‌های منحصر بفرد و باکیفیتی ثبت کرد. اما در شرایط نوری نامناسب هیچ امیدی به ثبت عکس های راضی کننده نیست .
از معروف ترین دوربین هایی که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند نیکون P900، کانن SX60، نیکون B700 و کانن SX720 را مثال زد .
۲-سنسور ۱٫۷/۱ اینچی
سایز سنسور: ۷٫۶ در ۵٫۷ میلی‌متر
این سنسور کمی از سنسور پاراگراف قبل ( ۲٫۳/۱ اینچی) بزرگ‌تر است. این سنسور ها عملکرد های فوکوس و شارپ‌ نمودن تصویر را به سادگی پیاده می‌کنند چرا که به راحتی می تواند بک‌گراند را تار نمایند . این سنسور ها در نمایش جزئیات سایه‌ و روشن عملکرد بهتری را ارائه داده اند . در شرایط نوری نامساعد هم کم و بیش خوب ع
طی کوتاه مدت این سنسور ها بسیار محبوب و پرفروش شدند اما از زمانی که سنسور های ۱ اینچی راه را به بازار باز کردند ، از اهمیتشان کم  شد. از سنسور های ۱٫۷/۱ اینچی هم در دوربین های مدل کامپکت Pentax در سری Q استفاده می شود.
در این دوربین ها فاکتور برش  ۴٫۵ برابر است.
۳-سنسور ۱ اینچی
سایز سنسور: ۱۳٫۲ در ۸٫۸ میلی‌متر
این نوع سنسورها محبوب تریت لنز های در حال حاضر هستند . کاربرد این سنسورها بیشتر در دوربین های کامپکت پیشرفته دیده می شود و عموما با لنزهایی سازگارند که فاصله‌ی کانونی بین ۷۰-۲۴ میلی‌متر یا ۱۰۰-۲۴ میلی‌متر دارند .حضور این سنسور در دوربین های سوپر زوم مثل پاناسونیک FZ2000 و سونی RX10 III دیده میشود.
حضور سنسور های یک اینچی در دوربین های سری ۱ نیکون (سری دوربین های کامپکت نیکون) و موبایل Panasonic CM1 مشاهده می شود .
کیفیت عکس های این سنسور ها عالیست خصوصا اگر از دیافراگم باز بهره مند باشند . شاید فکر کنید کیفیت تصویر تمام و کمال وابسته به سایز سنسور است اما بخش افاکتور کراپ هم برای سنسورهای یک اینچی نرخ قابل قبولی دارد و ۲٫۷ برابر است، اما چون این نوع سنسورها اغلب در دوربین های کامپکت استفاده می‌شوند نیاز چندانی به کراپ نخواهید داشت.
دوربین هایی که از این سایز سنسور استفاده می کنند دوربین های شناخته‌شده‌ی سونی مانند RX100 IV، RX100 V و دوربین های برند کانن سری G همچون G7 X Mark II، G9 X و G5 X می باشند
۴-سنسور Micro Four Thirds
سایز سنسور: ۱۷٫۳ در ۱۳ میلی‌متر
این سنسور در سیستم دوربین های کامپکت و Olympusدیده می شود . این سنسورها تفاوت قابل توجهی با سنسور ۱ اینچی دارند و تا حد زیادی بزرگ‌تر می‌باشند، اما به‌هرحال از سنسور های APS-C که در بخش های بعدی توضیح خواهیم داد، کوچک‌تر هستند.
سایز این سنسورها یک‌ چهارم سایز سنسور های فول فریم می‌باشد. محاسبه‌ی مقدار حقیقی فاصله‌ی کانونی در این سنسور ها بسیار ساده می‌باشد. آن قدر ساده که کافی است آن را دو برابر کنید. از آنجا که ضریب برش این سنسور ۲ برابر است ، آن را در ۲ ضرب کردیم .
این سنسور  در ورژن ۱۲٫۸ مگاپیکسلی دوربین‌ کامپکت Lumix LX100 محصول شرکت پاناسونیک، به‌کار گرفته شده است .
۵-سنسور APS-C
سایز سنسور : ۲۳٫۵ در ۱۵٫۶ میلی‌متر
این سنسور در دوربین های DSLR  سطح متوسط( میان رده) و سطح مبتدی بسیار دیده می شود . البته امروزه در دوربین های کامپکت نیز این سنسور به کار گرفته می شود . این سنسور عملکرد خیره کننده ای در کیفیت عکس و حجم فایل‌ ها ایجاد می کند و علاوه بر این ، این سنسور ها با انواع لنز‌ها سازگار می‌باشد. (برای آشنایی مفصل تر با دوربین های DSLR ، اینجا را کلیک کنید)

بهتر است بدانید همه‌ی سنسورهای APS-C سایز های یکسانی ندارند  و هم‌اندازه نیستند. تجربه نشان میدهد سنسورهای  APS-C در دوربین های کانن تا حدودی کوچک‌تر از سنسور های مورد استفاده در دوربین های عکاسی نیکون و سونی می‌باشند. فاکتور کراپ سنسور های APS-C در دوربین های کانن ۱٫۶ برابر است، درحالی‌که فاکتور کراپ آن ها در دوربین های برند نیکون و سونی ۱٫۵ برابر است.

به طور کلی این نوع سنسورها محبوبیت  بالایی دارند و شما را دعوت به لذت عکاسی ورزشی، حیات‌وحش و طبیعت می‌کنند و به همین دلیل بسیار پرفروش می‌باشند.
۶-سنسور فول فریم
ایز سنسور: ۳۶ در ۲۴ میلی‌متر
این سنسورهای فول‌فریم در دوربین های سطح بالا و همه فن حریف استفاده می شود و بیشتر سازندگان محبوب و اسم و رسم دار در دوربین های پرچم‌دار خود این نوع سنسور ها را به کار میگیرند . دوربین های برند سونی a7R III، برند کانن مدل ۵D Mark IV و نیکون مدل D850 مجهز به این سنسور هستند .

سایز بزرگ این سنسورها سبب می شود که نور بیشتری به سنسور برسد تا عکس های تولید شده از کیفیت مطلوب تری برخوردار باشند . علاوه بر این به کمک این قابلیت سازندگان دوربین های عکاسی می‌توانند از رزولوشن‌ها و تعداد پیکسل‌های متنوعی در دیوایس های خود استفاده کنند. در حال حاضر مدل‌های ۱۲ ، ۲۴ و ۳۶ مگاپیکسلی از این سنسور وجود دارند.

این سنسور ها فاکتور برشی ندارند که بخواهیم ابعاد مختلفش را وصف کنیم چراکه ابعاد سنسورهای فول‌فریم تا حدودی شبیه به فیلم‌های نگاتیو ۳۵ میلی‌متری است . اصطلاحا فاکتور برش در این مورد را معادل یک در نظر میگیریم .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

آیا برنامه یک عکاسی جانانه از زرد و نارنجی های دلربای این فصل در ذهنتان بالا و پایین میپرد ؟ چقدر دغدغه ثبت این همه زیبایی در یک قاب کوچک و محدود دوربین ذهنتان را مشغول کرده ؟ عکاسی کودک آتلیه کودک
بازار زرد و قرمز و نارنجی عکاسی پاییزی این روزها داغِ داغ است . کافیست سری به شبکه های اجتماعی بزنید تا متوجه شوید پاییز علاوه بر طبیعت ، به عکس ها نیز رسوخ کرده و برای عکاسان علاقمند به این تلفیق رنگی گرم ، شدیدا وسوسه کننده است .

پاییز از زیباترین تیره روشن های رنگی در طبیعت را دارد . اما اگر به دنبال ثبت غنی ترین و بهترین کادر از این زرد و نارنجی ها هستید ، نکات زیر را به کار بگیرید :

پاییز مرز بین طبیعت زنده و شاداب با طبیعت مرده و خواب آلود است . یک مرز رنگی و در اوج درخشش که همین روز هاست به منظره ای پوشیده از برف سفید مبدل شود  .
طبیعت سبز در اوج شکوه خاموش می شود و با کلی رنگ های گرم و شاد خواب زمستانی را آغاز میکند.
فرصت چندانی برای ثبت این زیبایی ها در یک قاب عکاسی باقی نمانده ؛ بعد از مطالعه ی این متن شما پتانسیل ثبت بهترین ها از پاییز را خواهید داشت .
تکنیک های زیر به شما کمک می کند شکوه و جلال تصاویر را هرچه تمام تر به تصویر بکشید و در فصل سرد و سفید زمستان ، عکس های گرمی از جلوه نمایی هنرمندانه طبیعت در کنار خود داشته باشید .

در زیبایی و بی نقصی این فصل زیبا شکی نیست اما گنجاندن بیشترین میزان از زیبایی پاییز در یک کادر عکاسی ، هنری است که باید یاد بگیرید .
آموزش عکاسی پاییزی
قدم اول : تکرار و تمرین

وقتی به یک منظره طبیعی رسیدید ، چشمانتان را به جای لنز عکاسی جایگزین کنید .
به تمام مناظر و اجزای ریز و درشت طبیعت نارنجی ، به چشم یک سوژه ناب نگاه کنید تا ابعاد پنهانش را کشف کنید .
از راه رفتن خسته نشوید . جلوتر بروید تا شاید منظره جذاب تری شکارتان شود. به ضرب المثل «هرچه سخت تر کار کنی، خوشبخت تر خواهی شد» اعتقاد داشته باشید و عزمتان را جزم کنید تا عکاس های جادویی از رنگ زرد و نارنجی داشته باشید

هرگز هول و حوش اولین منظره ی زیبا مستقر نشوید و به یک زاویه و جلوه نمایی طبیعت بسنده نکنید . قطعا هرچه جلوتر بروید ، زیبایی های منحصر بفردتری خواهید دید . سوژه هرچه بکر تر ، عکس هم ناب تر.

اصول عکاسی پاییزی
قدم دوم : به عکس هایتان کمی آب اضافه کنید :
فصل پاییز یک فصل پر آب و بارانی است ؛ پس درخواست کمی آب برای طراوت بخشی به عکس هایتان درخواست نابجایی نیست . رنگ های گرم زرد ، نارنجی و قرمز در ترکیب با طراوت و حس سرزندگی یک دریاچه ، نهر یا جوی آب معجزه می کند .
اگر حوضچه یا دریاچه ای در دسترس است از هنرنمایی انعکاس درختان در آب نیز غافل نباشید .
راستش را بخواهید ترکیب آب با طبیعت پاییزی چنان پر سوژه و عجیب و غریب است که هر چه در این مقاله مقاله توضیح دهیم و آب و تابش دهیم ، همه ابعاد شگفت انگیزش پوشش داده نمی شود .

اگر عکاسی پاییزی تان علاوه بر رنگ های گرم پاییز و آب کمی چاشنی آفتاب هم به همراه داشت ، استفاده از یک فیلتر پلاریزه برای افزایش اشباع رنگ ها انتخاب هوشمندانه ای است به شرطی که بازتاب ها را خراب نکنید .

قواعد عکاسی پاییزی
اگر به دنبال ایجاد تعادل بین منظره و بازتاب آن هستید، فیلترهای کاهنده نور ND تدریجی کاربردی و مفید خواهند بود . اگر سر رشته ای در قوانین فیزیکی داشته باشید می دانید که بازتاب ها در عکس همیشه تاریک تر ثبت می شوند. با این حال می توانید با افزایش نوردهی تصویر نهایی با کمک یک فیلتر در نیمه بالایی تصویر ، آن را متعادل نمایید .
آیا میدانستید رنگ های زنده و پر انرژی پاییز بازتاب های انتزاعی چشم نوازی ایجاد می کنند؟ شاخ و برگ روشن درختان پاییزی با زیباترین جلوه در آب منعکس می شوند، به خصوص آب هایی که جریان دارند و کمی رقصان هستند مثل رودخانه ها .
لنزهای زوم تله فوتو نیز برای بهبود این الگوهای رنگ برجسته توصیه می شوند
قدم سوم : از کثیف شدن نهراسید

نکات موثر در عکاسی پاییزی
وقتی برای عکاسی منظره راهی سفر می شوید ، از هیچ چیز روی گردان نباشید . از کثیفی ، گرما ، سرما و خستگی فرار نکنید . گاهی روی زمین دراز بکشید و از زمین و زمان عکاسی کنید . از گلی شدن کفش ها و لباس هایتان معذب نشوید و اجازه دهید لباس هایتان کمی خیس و گلی شوند . پاییز همین است . فصل باران و هوای نیمچه سرد اش .
مطمئن باشید نتیجه این خاک و گل آلود شدنتان را خواهید دید . تمام تمرکزتان را روی معجزه رنگارنگ خدا در طبیعت باشد . به چشمتان بیاموزید که به جای دیدن ، سوژه یابی کند .
وقتی روی زمین دراز بکشید ، سایبان زیبای زرد و نارنجی حیرت انگیزی را خواهید دید که از هر زاویه جذاب های خاص خود را دارد. یک عکاس ریسک پذیر باشید تا تصاویری ثبت کنید که هر بار آن ها را دیدید ، انگشت بر دهان شوید

فوت و فن عکاسی پاییزی
قدم چهارم : بدون ابر ممکن نیست
زیبایی های این طبیعت یکی دو تا نیست ؛ درست همان لحظه که فکر میکنید تمام آپشن های چشم نواز را در عکس هایتان پوشش داده اید ، باز هم خواهید یافت که چند گزینه ی اساسی جا مانده است .
ابر ها در عکاسی مظلوم واقع شده اند . شاید به این دلیل که تنها راه دسترسی به آنها این است که به گردن مبارک زحمت دهید و سرتان را بالا بگیرید .
البته در این که آسمان آبی روشن خالی از ابر برای عکاسی کسل کننده است حرفی نیست ، کافیست چند تکه ابر به این اقیانوس آبی اضافه کنید تا ببینید همه چیز چقد متفاوت به نظر می آید . حالا همین فرمول در کنار یک منظره پاییزی با جریان لطیف آب تصور کنید تا بفهمید ابرها آنچنان که تصور می کنید پیش پا افتاده نیستند.

اگر کمی صبور و با اراده باشید ، ابرهای طلوع و غروب خورشید هم سوژه نابی خواهند بود به خصوص که در ابتدا و انتهای روز میانه خوبی با رنگ های قرمز و نارنجی و بنفش دارند و برای شما یک صحنه ی جالب از ست کردن ابر ها با منظره پاییزی را پدید می آورند .
قدم پنجم : از لنز تله خود استفاده کنید
اغلب عکاسان برای عکاسی از طبیعت به سراغ لنز های واید می روند . اما با توجه به نوع سوژه ، استفاده از لنز تله زوم نیز خالی از لطف نخواهد بود .
در ابتدا ، سوژه شما توسط این لنز بزرگنمایی می شود ؛ یعنی در کادر بزرگتر به نظر می آید – این ترفند شما را قادر می سازد تا بخش های جذاب یک صحنه را برجسته کنید یا منظره را با جزئیات ریزتر مانند برگ های پاییزی روشن یا بازتاب های انتزاعی در آب به تصویر بکشید
دو نکته وجود دارد که هر عکاسی باید هنگام استفاده از لنزهای تله زوم به آن توجه کند . اول این وزن این لنز ها بالاست بنابراین اگر قرار است آنها را با دست نگه دارید، مطمئن شوید که سرعت شاتر به اندازه کافی بالا است تا دچار تاری ناشی از لرزش نشوید – در حالت عادی سرعت شاتر نباید کمتر از ۱/۲۵۰ ثانیه باشد مگر اینکه لنز تان تثبیت کننده تصویر یا همان (IS) را داشته باشد، که در این صورت باید بتوانید آن را به راحتی روی سرعت ۱/۶۰ ثانیه برای یک زوم معمولی ۷۰-۲۰۰ میلیمتر یا ۷۰-۳۰۰ میلیمتر مدیریت کنید.

دوم، حواستان باشد عمق میدان با لنزهای تله فوتو کوتاه می شود یعنی هر چه فاصله کانونی طولانی تر و دیافراگم باز تر شود ، عمق میدان کاهش می یابد.
قدم ششم : عمق میدان را به حداکثر برسانید
این مثال را در نظر بگیرید ، اگر یک لنز ۲۸ میلیمتری داشته باشید که روی دیافراگم f/16 تنظیم شده باشد و روی فاصله تقریبی ۱٫۴m فوکوس کند، عمق میدان از مقدار  ۰٫۷m تا مقدار نامعلومی بسط داده خواهد شد. البته در این میان حواستان به  کراپ فکتور نیز باشد .
اگر ترجیح می دهید در فوکوس همه چیز واضح و شارپ ثبت شود، باید حواستان به عمق میدان باشد . ساده ترین راه حل ، به کارگیری یک تکنیک مشهور  تحت عنوان فوکوس ابر کانونی (hyperfocal) می باشد .
در ابتدا ، صحنه را ترکیب بندی کرده و لنز خود را بر روی مقدار فوکوس بی نهایت تنظیم کنید. سپس، مقیاس عمق میدان را روی لنز تست کنید تا نزدیک ترین نقطه فوکوس شارپ را کشف کنید .

در نهایت، مجددا لنز را بر روی فاصله ابر کانونی فوکوس تنظیم کنید که در این صورت عمق میدان از نصف فاصله hyperfocal تا بی نهایت گسترش پیدا خواهد کرد.
برای بکارگیری این ترفند لنز شما باید مقیاس فاصله (distance scale) و مقیاس عمق میدان (depth of field scale) را پشتیبانی کند . اگر لنز شما مقیاس های قید شده را ندارند ، از جدول بالا راهنمایی بگیرید .
قدم هفتم : تا تنور داغ است نان را بچسبان
هرچند نور طلایی خورشید در عکس ها پایه گذار یک انقلاب هنری است اما از شگفتی های آب هوای طوفانی هم نمی توان غافل شد .
هرچند منظور از نگارش این پاراگراف فوت و فن کنار آمدن با آب و هوای آفتابی است اما تجربه عکاسی در هوای ابری و طوفانی را به خودتان محول میکنیم تا بگردید و زیبایی پاییز طوفانی را کشف کنید .
نور آفتاب باعث می شود همه سوژه ها رنگی و پر انرژی به نظر بیایند ،اصلا خورشید یکی از نماد های حیات است و طبیعی است که چنین حسی را القا کند . وقتی سطح نور متعادل باشد ، ثبت تصاویر کاملا نوردهی شده آسان و سطح الهامات هم بالاتر می رود .

پس اگر زمانتان آزاد است و خورشید را بالای سرتان میبینید و یک جفت پای سالم و یک دوربین عکاسی دارید وقت را از دست ندهید و به عکاسی بروید .
حواستان باشد که یک فیلتر پلاریزه همراه خود ببرید ، چون به واسطه آن می توانید به سوژه ها عمق ببخشید و تابش های زننده را حذف کرده و اشباع رنگی دلپذیری داشته باشید .
از سوژه هایی که عکس العمل هنرمندانه به تابش خورشید نشان می دهند غافل نشوید – منظورمان صحنه هایی است که با بازتاب های خوب جلوه نمایی می کنند  ، مثلا آب آرام و ساکن، مانند تک درخت پوشیده از شاخ و برگ پاییزی در مقابل اقیانوس آبی آسمان، و…
این راز عکاسی را بدانید که از مناظر بزرگ در عکاسی بپرهیزید . در نور آفتاب صحنه های ریز و مختصر نتایج جذابتری به همراه خواهند داشت .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

احتمالا با اصطلاح HDR درعکاسی زیاده برخورده اید اما در این مقاله با بعد متفاوتی از این قابلیت آشنا می شوید . HDR نیز از آن راز های به ظاهر ساده ی عکاسان ماهر است که کمتر مورد توجه عکاسان آماتور قرار میگیرد .آتلیه بارداری شرق تهران
کارکرد کلیدی داینامیک رنج یا همان HDR ، در تصاویر با سایه روشن حرفه ای و ماهرانه است عکاسی نوزاد
به صورت تخصصی تر «داینامیک رنج» در علم عکاسی از تفاوت بین تیره‌ترین و روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها سخن گفته می شود ولیکن در اکثر اوقات برای جلوه نمایی توانایی دوربین، حداکثر داینامیک رنج دوربین مورد بحث است .

«استاپ» واحد اندازه‌گیری HDR است پس قبل از هرچیز درک مفهوم یک استاپ تقدم دارد. یک استاپ افزایش دو برابر شدن سطح روشنایی در تصویر را نتیجه می دهد . حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید چشم انسان در شرایط عادی قادر به دریافت حدودا ۲۰ استاپ از HDR است.
به طور کلی می توان گفت تاریک‌ ترین سایه‌روشن‌های قابل دریافت در هر زمان، حدودا یک میلیون بار از روشن‌ترین سایه‌روشن‌ها ، تاریک‌ تر  هستند. از این مفهوم استفاده کردم که بگویم با HDR می‌توانید جزئیات بخش های سایه در یک تصویر آفتابی را دقیق تر و شفاف تر ببینید.

البته HDR دوربین ها کمتر از چشک انسان است و  تلاش طراحان و مهندسان این فناوری در حال کاهش این شکاف چشم و لنز دوربین هستند .بالاترین رتبه عملکردی اچ دی آر تعلق می گیرد به مدرن ترین دوربین های نیکون همچون D810، که توانایی دستیابی به کمتر از ۱۵ استاپ از HDR در یک عکس را دارند .
اغلب دوربین‌های دیجیتال می توانند به رقم ۱۳ دست پیدا کنند . به همین خاطر است که عکاسی در یک روز آفتابی با دستکاری تنظیمات دوربین می توانید به سفیدی یا سیاهی دست پیدا کنید !

به این تصویر نگاه کنید ؛ آسمان آبی و واضح است در حالیکه سایه ی بوته آنقدر تیره ثبت شده اند که هیچ شباهتی به سایه ندارند !

در تصویر زیر سبک نور پردازی را تغییر دادیم . با آنکه سایه بوته ها کمی واضح تر ثبت شده اند اما رنگ آسمان هیچ شباهتی به رنگ قبلی ندارد .

یکی دیگر از شکاف ها، مربوط به شکاف بین داینامیک رنج دوربین ها و قدرت نمایش صفحه نمایش هاست .
دوربین‌ها توانایی ثبت ۱۴ استاپ را دارند اما بهترین نمایشگر ها حداکثر ۱۰ استاپ را نمایش می دهند . به طوری که این قانون روی تصاویر چاپ شده با همین قاعده اجرا می شود . به زبان ساده دوربین شما اطلاعات بیشتری را ذخیره کرده در حالی که نمی تواند راهی برای نمایش صحیح آنها پیدا کند .

عکس زیر همان تصویر بالاست با این تفاوت که ویرایش آن را به سبک و سیاقی انجام دادیم که تطبیق داینامیک رنج  با نمایشگر به بهترین نحو انجام بگیرد ،در این مسیر سایه ها را روشن تر و هایلایت ها را کمی تیره تر کردیم.
تصویر زیر را در نظر بگیرید و به  سایه‌ها دقت کنید که تا چه حد نزدیک به واقعیت به نظر می رسند  و آسمان نیز یک آسمان آبی واقعی است ؛ اما چند لکه‌ی اضافه دورتادور ابرها وجود دارد. این لکه‌ها کاملا سفید هستند و با کمی ویرایش در فتوشاپ می‌توان آن‌ها را تغییر داد.
یک راه حل اساسی برای غلبه بر ایرادات داینامیک رنج، استفاده از قابلیت HDR  در عکاسی است آن هم عکاسی با داینامیک رنج بالا یا عکاسی HDR است.
در HDR ، چند تصویر با سایه روشن ها متمایز از یک صحنه ثبت می شود و آنها در نهایت به طوری با هم ترکیب می شوند که تصویر حاصله ، بهترین سایه روشن ها را خواهد داشت
حتما قبول دارید که رنگ ها در این تصویر کمی عجیب و غریبند و همین مسئله یکی از چالش های عکاسی به وسیله HDR است ولی از حق نگذریم نور پردازی بوته ها و سایه به بهترین نحو انجام شده اند .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

اگر به طور آماتور عکاسی می کنید ، احتمالا بار ها و بارها به کسب لقب “عکاس حرفه ای” فکر کرده اید و در موردش رویاپردازی کردید . آیا برای عکاسی حرفه ای مسیر پر پیچ و خمی تصور میکنید ؟ نمیدانید اولین قدم برای آغاز عکاسی به صورت حرفه ای چیست ؟ این مقاله شما را از گمراهی های دنیای بی نهایت عکاسی حرفه ای نجات می دهد .  آتلیه کودک

خیالتان راحت باشد ، عکاسی حرفه چنان سخت نیست که نیاز باشد در رویا به دنبالش بگردید  . هفت تمرین لذت بخش دارد تا در “سرازیری” این مسیر قرار بگیرید ! لطفا به کلمه سرازیری دقت کنید . همانطور که از مفهوم لغت مشخص است ، بعد از این هفت قدم با سرعتی پیشرفت خواهید کرد که حتی باورش سخت است .
 مرین اول : از دوربین فیلمی استفاده کنیدبهترین آتلیه کودک
یک لحظه به عکاسی های دهه ۶۰ و ۷۰ فکر کنید ؛ آن اتاق های تاریک و ظاهر کردن عکس ها از روی فیلم های عکاسی …
بیایید اعتراف کنیم عکاسی با دوربین های فیلم دار هنوز هم جذاب و هیجان انگیز است اما متاسفانه یا خوشبختانه دوربین های دیجیتال با ارائه راحت ترین و سریع ترین امکانات روبروی دوربین های فیلم دار قد علم کرده اند . اما  تمام عکاسان دنیای عکاسی ، هیچوقت تاریکخانه و رشته فیلم ها را از یاد نخواهد برد .
با این حال چقدر با این ایده موافقید که دوربین های دیجیتال باعث کاهش دقت و تفکر عکاس روی سوژه شده است ؟ اگر به زبان ساده بگوییم ، ظرفیت نامحدود حافظه و سهولت چاپ در دوربین های دیجیتال چنان خیال عکاسان را راحت کرده که آنها بدون مرز تنها با یک جلب توجه کوچک شاتر دوربین را میفشارند . در حالی که دقت عکاسی با دوربین های فیلمی ، بسیار بالاتر و سوژه یابی و ترکیب بندی آنها تخصصی تر و با صرف زمان صورت می گرفت .

آموزش عکاسی حرفه ای

 
تمرین دوم :  برای خود یک محدودیت ۶ عکسی تعریف کنید

احتمالا پس از مطالعه پاراگراف قبل پیش خودتان می گویید این تمرین کلیشه ای است و تهیه و کار با دوربین های نوستالژی فیلمی دستاوردی بجز اتلاف وقت ندارد ، هرچند هنوز هم روی تمرین شماره یک تاکید دارم ولی می توان آن را با اندکی تغییر  ، کمی ساده تر پیاده کرد .
یکی از ویژگی های دوربین های فیلمی ، محدودیت در تعداد عکس برداری است . اگر این محدودیت را روی دوربین دیجیتال خود به نوعی پیاده سازی کنید ، یک قدم به تمرین شماره یک نزدیک شده اید .
اگر قصد مهاجرت به دوربین های فیلمی را ندارید ، یک محدوده شش تایی برای عکاسی از یک سوژه برای خود تعیین کنید تا با تفکر و تامل بیشتری روی سوژه ، تصویر برداری کنید .
در واقع هدف از این تمرین ، تقویت ریزبینی و دقت در عکاسی شماست . شاید بار های اول جمع و جور کردن یک سوژه در یک پکیج ۶ تایی سخت و غیر ممکن باشد اما برای اینکه خشت اول را صاف و محکم جایگذاری کنید ، به ازای هر عکس اضافه ، یکی از شش تصویر را پاک کنید تا یاد بگیرید با دقت نظر و نکته سنجی به عکاسی بپردازید و تمام زوایای تصویر را در نظر بگیرید .

اگر بخواهید از یک فروشگاه عکاسی کنید ، شش سوژه زیر می تواند مناسب باشند :

    پرتره‌ ای از فروشنده
    پرتره‌ای از خریدار محصول مدنظر هنگام خرید
    کلوزآپ از محصول مد نظر
    عکسی از محیط با زاویه‌ی گسترده
    عکس کلی از خریداران فروشگاه
    نکته‌ای جذاب در مورد فروشگاه

 

راز عکاسی حرفه ای

پس از آن سعی می‌کنید بهترین عکستان را برای هر مورد ثبت کنید و آن‌ها را با تصاویر بهتری جایگزین کنید. این تمرین را به میزان کافی تکرار کنید، آن‌گاه خواهید دید که عکس‌های شما به شکل چشم‌گیری بهبود خواهند یافت.
تمرین سوم : روی سوژه های سخت تر متمرکز شوید

با انتخاب سوژه های دست اول و نسبتا دشوار ، توانایی ذهنی خود را در زاویه یابی و ترکیب بندی محک بزنید . وقتی ذهن هنرمند شما در مواجهه با چالش جدید به تجزیه و تحلیل بپردازد ، هرچند کمی زمانبر است ولی در نهایت از شما یک عکاس حرفه ای و همه فن حریف می سازد .
حتی اگر عکاسی در زمینه خاصی را به طور تخصصی پیگیری میکنید بازهم از رویارویی با سوژه های بی ربط و دشوار هراس نداشته باشید ، مطمئن باشید در انتها اتفاقی رخ می دهد که به نفع شما و موفقیتتان تمام خواهد شد .

هر تغییری را به فال نیک بگیرید ، شاید سرک کشیدن در زمینه های متمایز ، دریچه های جدیدی از علاقه مندی هایتان را به سویتان بگشاید .
تمرین چهارم : با مراکز عکاسی همکاری کنید

در هر علم و مهارتی ، فاز  تئوری و تجربی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند . وقتی از فاز تئوری وارد عملی (تجربی) می شوید ، حس می کنید تازه اول راه هستید . اصل عکاسی در تکرار و تمرین است . هرچه زودتر با یک مرکز عکاسی همکاری کنید ، زودتر زیر و بم عکاسی را کشف می کنید ؛ این گونه مراکز ، بهترین همراه برای شما هستند تا سریع تر وارد سرازیری پیشرفت در عکاسی قرار بگیرید .

قواعد عکاسی حرفه ای
تمرین پنجم : در شرایط سخت عکاسی کنید
نمی دانم چقدر در عکاسی سر رشته دارید ، اما یک قانون نانوشته در عکاسی وجود دارد که میگوید ساعات طلایی و روزهای ابری را دریاب !
ساعات طلایی (طلوع و غروب خورشید) برای عکاسی از مناظر و طبیعت ، و روز های ابری برای خلق پرتره های بی همتا . اما عکاسی علم خلق نوآوری و خلاقیت است و یکی از شیوه های خلاقیت قانون شکنی است.
برای شروع ، از عکاسی در نور کم و شب شروع کنید . قطعا پس از اتمام عکاسی اعتراف می کنید هیجان انگیزترین تجربه عکاسیتان را پشت سر گذاشته اید خصوصا اگر مقاله باید ها و نباید برای عکاسی در شب را خوانده باشید .
تمرین ششم : با در نظر داشتن سوژه عکاسی کنید
به انتخاب خودتان یا پیشنهاد دوستانتان یک سوژه انتخاب کنید و روی آن تمرکز کنید و یک عکاسی حساب شده را آغاز کنید .
اگر دیدگاه ویژه ای روی جزییات سوژه  داشته باشید ، قطعا فوت و فن عکاس های حرفه ای را آموخته اید .
تمرین هفتم :  عکس‌هایتان را ویرایش نکنید
برخی عکاس های حرفه ای چندان میانه ی خوبی با ادیتور ها و ویرایشگر های تصاویر ندارند ؛ آنها معتقدند زیبایی یک تصویر نباید در انحصار افکت ها و ادیت های مصنوعی باشد . این دیدگاه تا جایی درست است که شما قصد کوبیدن و ساختن عکستان را نداشته باشید .
راز های عکاسی حرفه ای
کارکرد ویرایشگر ها تنها در اصلاح برخی ایرادات جزیی تصویر است . لطفا پایه و مبنای تصاویر را به واسطه ابزار های قدرتمند ادیتور های حرفه ای متزلزل و دستکاری نکنید .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

اگر به طور آماتور عکاسی می کنید ، احتمالا بار ها و بارها به کسب لقب “عکاس حرفه ای” فکر کرده اید و در موردش رویاپردازی کردید . آیا برای عکاسی حرفه ای مسیر پر پیچ و خمی تصور میکنید ؟ نمیدانید اولین قدم برای آغاز عکاسی به صورت حرفه ای چیست ؟ این مقاله شما را از گمراهی های دنیای بی نهایت عکاسی حرفه ای نجات می دهد .  آتلیه کودک

خیالتان راحت باشد ، عکاسی حرفه چنان سخت نیست که نیاز باشد در رویا به دنبالش بگردید  . هفت تمرین لذت بخش دارد تا در “سرازیری” این مسیر قرار بگیرید ! لطفا به کلمه سرازیری دقت کنید . همانطور که از مفهوم لغت مشخص است ، بعد از این هفت قدم با سرعتی پیشرفت خواهید کرد که حتی باورش سخت است .
 مرین اول : از دوربین فیلمی استفاده کنیدبهترین آتلیه کودک
یک لحظه به عکاسی های دهه ۶۰ و ۷۰ فکر کنید ؛ آن اتاق های تاریک و ظاهر کردن عکس ها از روی فیلم های عکاسی …
بیایید اعتراف کنیم عکاسی با دوربین های فیلم دار هنوز هم جذاب و هیجان انگیز است اما متاسفانه یا خوشبختانه دوربین های دیجیتال با ارائه راحت ترین و سریع ترین امکانات روبروی دوربین های فیلم دار قد علم کرده اند . اما  تمام عکاسان دنیای عکاسی ، هیچوقت تاریکخانه و رشته فیلم ها را از یاد نخواهد برد .
با این حال چقدر با این ایده موافقید که دوربین های دیجیتال باعث کاهش دقت و تفکر عکاس روی سوژه شده است ؟ اگر به زبان ساده بگوییم ، ظرفیت نامحدود حافظه و سهولت چاپ در دوربین های دیجیتال چنان خیال عکاسان را راحت کرده که آنها بدون مرز تنها با یک جلب توجه کوچک شاتر دوربین را میفشارند . در حالی که دقت عکاسی با دوربین های فیلمی ، بسیار بالاتر و سوژه یابی و ترکیب بندی آنها تخصصی تر و با صرف زمان صورت می گرفت .

آموزش عکاسی حرفه ای

 
تمرین دوم :  برای خود یک محدودیت ۶ عکسی تعریف کنید

احتمالا پس از مطالعه پاراگراف قبل پیش خودتان می گویید این تمرین کلیشه ای است و تهیه و کار با دوربین های نوستالژی فیلمی دستاوردی بجز اتلاف وقت ندارد ، هرچند هنوز هم روی تمرین شماره یک تاکید دارم ولی می توان آن را با اندکی تغییر  ، کمی ساده تر پیاده کرد .
یکی از ویژگی های دوربین های فیلمی ، محدودیت در تعداد عکس برداری است . اگر این محدودیت را روی دوربین دیجیتال خود به نوعی پیاده سازی کنید ، یک قدم به تمرین شماره یک نزدیک شده اید .
اگر قصد مهاجرت به دوربین های فیلمی را ندارید ، یک محدوده شش تایی برای عکاسی از یک سوژه برای خود تعیین کنید تا با تفکر و تامل بیشتری روی سوژه ، تصویر برداری کنید .
در واقع هدف از این تمرین ، تقویت ریزبینی و دقت در عکاسی شماست . شاید بار های اول جمع و جور کردن یک سوژه در یک پکیج ۶ تایی سخت و غیر ممکن باشد اما برای اینکه خشت اول را صاف و محکم جایگذاری کنید ، به ازای هر عکس اضافه ، یکی از شش تصویر را پاک کنید تا یاد بگیرید با دقت نظر و نکته سنجی به عکاسی بپردازید و تمام زوایای تصویر را در نظر بگیرید .

اگر بخواهید از یک فروشگاه عکاسی کنید ، شش سوژه زیر می تواند مناسب باشند :

    پرتره‌ ای از فروشنده
    پرتره‌ای از خریدار محصول مدنظر هنگام خرید
    کلوزآپ از محصول مد نظر
    عکسی از محیط با زاویه‌ی گسترده
    عکس کلی از خریداران فروشگاه
    نکته‌ای جذاب در مورد فروشگاه

 

راز عکاسی حرفه ای

پس از آن سعی می‌کنید بهترین عکستان را برای هر مورد ثبت کنید و آن‌ها را با تصاویر بهتری جایگزین کنید. این تمرین را به میزان کافی تکرار کنید، آن‌گاه خواهید دید که عکس‌های شما به شکل چشم‌گیری بهبود خواهند یافت.
تمرین سوم : روی سوژه های سخت تر متمرکز شوید

با انتخاب سوژه های دست اول و نسبتا دشوار ، توانایی ذهنی خود را در زاویه یابی و ترکیب بندی محک بزنید . وقتی ذهن هنرمند شما در مواجهه با چالش جدید به تجزیه و تحلیل بپردازد ، هرچند کمی زمانبر است ولی در نهایت از شما یک عکاس حرفه ای و همه فن حریف می سازد .
حتی اگر عکاسی در زمینه خاصی را به طور تخصصی پیگیری میکنید بازهم از رویارویی با سوژه های بی ربط و دشوار هراس نداشته باشید ، مطمئن باشید در انتها اتفاقی رخ می دهد که به نفع شما و موفقیتتان تمام خواهد شد .

هر تغییری را به فال نیک بگیرید ، شاید سرک کشیدن در زمینه های متمایز ، دریچه های جدیدی از علاقه مندی هایتان را به سویتان بگشاید .
تمرین چهارم : با مراکز عکاسی همکاری کنید

در هر علم و مهارتی ، فاز  تئوری و تجربی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند . وقتی از فاز تئوری وارد عملی (تجربی) می شوید ، حس می کنید تازه اول راه هستید . اصل عکاسی در تکرار و تمرین است . هرچه زودتر با یک مرکز عکاسی همکاری کنید ، زودتر زیر و بم عکاسی را کشف می کنید ؛ این گونه مراکز ، بهترین همراه برای شما هستند تا سریع تر وارد سرازیری پیشرفت در عکاسی قرار بگیرید .

قواعد عکاسی حرفه ای
تمرین پنجم : در شرایط سخت عکاسی کنید
نمی دانم چقدر در عکاسی سر رشته دارید ، اما یک قانون نانوشته در عکاسی وجود دارد که میگوید ساعات طلایی و روزهای ابری را دریاب !
ساعات طلایی (طلوع و غروب خورشید) برای عکاسی از مناظر و طبیعت ، و روز های ابری برای خلق پرتره های بی همتا . اما عکاسی علم خلق نوآوری و خلاقیت است و یکی از شیوه های خلاقیت قانون شکنی است.
برای شروع ، از عکاسی در نور کم و شب شروع کنید . قطعا پس از اتمام عکاسی اعتراف می کنید هیجان انگیزترین تجربه عکاسیتان را پشت سر گذاشته اید خصوصا اگر مقاله باید ها و نباید برای عکاسی در شب را خوانده باشید .
تمرین ششم : با در نظر داشتن سوژه عکاسی کنید
به انتخاب خودتان یا پیشنهاد دوستانتان یک سوژه انتخاب کنید و روی آن تمرکز کنید و یک عکاسی حساب شده را آغاز کنید .
اگر دیدگاه ویژه ای روی جزییات سوژه  داشته باشید ، قطعا فوت و فن عکاس های حرفه ای را آموخته اید .
تمرین هفتم :  عکس‌هایتان را ویرایش نکنید
برخی عکاس های حرفه ای چندان میانه ی خوبی با ادیتور ها و ویرایشگر های تصاویر ندارند ؛ آنها معتقدند زیبایی یک تصویر نباید در انحصار افکت ها و ادیت های مصنوعی باشد . این دیدگاه تا جایی درست است که شما قصد کوبیدن و ساختن عکستان را نداشته باشید .
راز های عکاسی حرفه ای
کارکرد ویرایشگر ها تنها در اصلاح برخی ایرادات جزیی تصویر است . لطفا پایه و مبنای تصاویر را به واسطه ابزار های قدرتمند ادیتور های حرفه ای متزلزل و دستکاری نکنید .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

 تجربه فشار و شلوغی ناشی از عکاسی در مناطق پر ازدحام شلوغ و جاهایی پر جمعیت که زیاد در آن عکس گرفته می شود، دردی است که اکثر عکاسان به خوبی آن را می شناسند. مردم به طور فشرده در چشم اندازها و کناره های جاده ایستاده اند و حتی جا برای ایستادن هم به سختی وجود دارد، چه برسد به برپا کردن یک سه پایه.

به نظر می رسد که همه سعی دارند یک عکس مشابه بگیرند. اینطور نیست که گرفتن عکس های کاملا مشابه با شخصی که در کنار شما ایستاده، کار اشتباهی باشد. اگر شما به دنبال گرفتن یک عکس فوری هستید تا جایی که در آن بوده اید را ثبت کنید، و سپس گرفتن یکی دو تا عکس سریع از جمعیت نیز اشکالی ندارد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

با این حال، اگر شما هم مثل من هستید، احتمالا چیزی بیش از یک عکس کلیشه ای از یک مکان می خواهید. زمانی که من از یک نقطه معروف برای عکاسی بازدید می کنم که پر از جمعیتی است که همه دقیقا در حال عکاسی از یک چیز یکسان هستند، احساس می کنم باید چیزی ایجاد کنم که بیشتر بیان هنری دیدگاه من نسبت به آن صحنه باشد.

من اخیرا در حین عکاسی در پارک ملی یوسمیتی، این وضعیت را به طور کامل مشاهده کردم. اما چطور می توانید در این مناطق پر ترافیک به طور خلاقانه عکاسی کنید؟ باور کنید یا نه، در برخی موارد تلاش زیادی برای روح بخشیدن دوباره به یک صحنه تکراری که بیش از حد از آن عکس گرفته شده، لازم نیست. در این مقاله، ما در مورد سه روش صحبت می کنیم که می تواند به شما کمک کند تا یکنواختی را از بین ببرید و شما را به سمت ایجاد عکس های نه چندان معمولی و تکراری از مناطق معروف هدایت می کند.
۱
بالا بروید… پایین بیایید

تغییر پرسپکتیو معمول به یک پرسپکتیو پایین یا بالاتر می تواند تاثیر بسیار زیادی بر جذابیت نهایی عکس های شما داشته باشد. اکثر عکاسان هر بار از یک سطح دید یکسان عکس می گیرند، که اغلب به «فتوکپی» های واقعی از آن مکان منجر می شود.
عکاسی کودک آتلیه کودک
این تغییر لازم نیست خیلی پیچیده و زیاد باشد؛ بلکه می تواند به سادگی نگه داشتن دوربین در سطح کمر یا حتی بالای سر شما باشد.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اگر می توانید ماجراجوتر باشید، به دنبال نقطه دیدهای منحصر به فردتر بگردید. نقاطی که بتوانند یک مکان شناخته شده را از یک زاویه متفاوت با آنچه که مردم همیشه می بینند، به آنها نشان دهند. این کلید متمایز کردن خودتان به عنوان یک عکاسی است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

اینجا بالای جاده از نمای معروف تونل در یوسمیتی است. اگرچه این تقریبا همان منظره است، اما ارتفاع بالاتر یک احساس متفاوت به صحنه می دهد.

بیشتر بخوانید: انواع پرسپکتیو در عکاسی
۲
در شب عکس بگیرید

این احتمالا آسان ترین و قوی ترین روش عکاسی خلاقانه از مکان های معروف است. تقریبا همیشه در شب جمعیت کمتری وجود دارد (مگر این که آن نقطه منحصرا در شب محبوب باشد)، که فضای بیشتری به شما می دهد و تجربه آرام تری ایجاد می کند.

با این حال، واضح ترین مزیت عکاسی در شب، تغییر فوری در جذابیت بصری منظره است.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

وجود ستاره ها و مهتاب یا حتی ماشین ها و نورهای شهری روشن می توانند به صحنه ای که در طول روز کاملا فرسوده شده، جذابیت زیادی ببخشند. اگر می توانید این کار را به طور ایمن انجام دهید، توصیه می کنم که در سفر عکاسی بعدی خود، عکاسی از یک مقصد محبوب را در شب امتحان کنید. ممکن است مسحور آن شوید.
۳
سوژه های محبوب را نادیده بگیرید

بله می دانم، این ایده ای است که درک آن در ابتدا برای برخی افراد دشوار است. لطفا اشتباه برداشت نکنید، من در مورد نادیده گرفتن کامل جاذبه های اصلی صحبت نمی کنم. در عوض، سوژه محبوب را طوری در عکس خود قرار دهید که هنوز هم قابل تشخیص باشد، اما کل ترکیب بندی را اشغال نکند.
[عکاسی از مکان های شلوغ]

فقط به یاد داشته باشید که اگر می خواهید یک چیز واقعا منحصر به فرد ایجاد کنید، باید یاد بگیرید چگونه به طور خلاقانه در مورد چیزی که از آن عکس می گیرید و این که چرا این کار را انجام می دهید، فکر کنید. این بدین معنی است که راه های جدیدی برای نمایش سوژه پیدا کنید، به نحوی که شاید قبلا توسط تعداد زیادی از افراد دیگر در نظر گرفته نشده باشد.

[عکاسی از مکان های شلوغ]

این عکس را در حالی که شانه به شانه حدود ۲۵ نفر دیگر ایستاده بودم، گرفتم. من متوجه بازتاب نیم گنبد در آب شدم و تصمیم گرفتم به شیوه ای سورئال و انتزاعی تر از این صحنه عکس بگیرم.


سخن آخر

حتی مکان های باشکوه و زیبا نیز ممکن است از لحاظ زیبایی شناسی تکراری و معمولی شوند. اینجاست که ما به عنوان عکاس باید کمی خلاقیت به خرج دهیم تا تصاویر منحصر به فردتری ایجاد کنیم.

اگرچه عکاسی در کنار توده جمعیت هیچ اشکالی ندارد، اما اگر عکس های گرفته شده از یک مکان دقیقا مانند تصاویر ۵۰ نفر کناری باشند، قدرت کلی یک تصویر می تواند کاهش یابد. اینها خلاصه ای از روش هایی هستند که می توانید کمی خلاقانه تر عکس بگیرید:

· پرسپکتیو خود را تغییر دهید. عکاسی از یک نقطه دید بالاتر یا پایین تر از آنچه که به طور معمول مشاهده می شود را امتحان کنید. پرسپکتیو های مختلف عکاسی را امتحان کنید.

· عکاسی در شب را امتحان کنید. مکان های محبوب اغلب در شب خالی از جمعیت هستند. عکاسی شبانه همچنین به شما فرصت می دهد تا صحنه را به گونه ای به تصویر بکشید که ممکن است معمول و رایج نباشد (مانند عکاسی با نوردهی طولانی).

· سوژه اصلی را به قسمت عقب (به جایی کم اهمیت تر، خارج از مرکز توجه) انتقال دهید. سعی کنید سوژه ای که عکاسی از آن رایج و متداول است را به عنوان سوژه ثانویه در کادر جای دهید. از این رو مطالعه آموزش های ترکیب بندی خوب، به شما کمک می کند.

اضافه کردن کمی چاشنی به تصاویری که در چنین مکان های پر ترافیکی گرفته می شوند، بسیار ساده تر از چیزی است که فکر می کنید و می تواند برای عکاسی شما اعجاب آور باشد. کمی تلاش، تفاوت زیادی ایجاد می کند.
نویسنده: آدام ولش (Adam Welch)

منبع:

لنزک

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

 اگر به عکاسی ماکرو و کلوزآپ علاقه مند هستید، اما دقیقا نمی دانید که چطور باید شروع کنید، این مقاله نحوه کار را به شما نشان خواهد داد، بدون این که کل بودجه خود را به باد دهید. عکاسی ماکرو، به طور خاص، اغلب با لنزها و تجهیزات تخصصی گران قیمت انجام می شود، اما راه هایی برای گرفتن عکس های کلوزآپ و ماکروی چشمگیر با تجهیزات عکاسی ارزان تر مثل اکستنشن تیوب ها و حلقه های معکوس کننده لنز نیز وجود دارند که در این آموزش عکاسی ماکرو به آن ها خواهیم پرداخت. اگر برای عکاسی ماکرو بودجه کمی دارید، روش های ارزان قیمت و مقرون به صرفه این آموزش به شما کمک خواهند کرد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

عکاسی ماکرو و کلوزآپ همچنان در میان انواع مختلف عکاسان محبوب است. کاربردهای عملی آن شامل تصاویر دقیق و با جزئیات از محصولات، عکاسی از غذا، و عکاسی تکنیکی است (عکس زیر را ببینید). اما انگیزه های جالب و هنری نیز غیر قابل انکار هستند؛ گل ها، حشرات، تصاویر انتزاعی خلاقانه، و هیجان کشف دنیای پنهانی که در اشیاء روزمره وجود دارد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]
سالن تولد کودک
اینها سه مورد از تکنیک های کم هزینه مورد علاقه من برای عکاسی ماکرو هستند:
لنز خود را برعکس کنیدعکاسی نوزاد

اگر می خواهید همین حالا شروع به کار کنید، این تکنیک عالی است و نیاز به هیچ گونه سرمایه گذاری اضافی ندارد. تمام چیزی که نیاز دارید یک دوربین است که از لنزهای قابل تعویض استفاده می کند (اکثر دوربین های DSLR این قابلیت را دارند). تنها کافی است لنز را از دوربین جدا کرده و دوباره آن را به پشت، در مقابل محل نصب لنز بگیرید تا میزان بالایی از بزرگنمایی به دست آورید. با هر لنزی می توانید این کار را انجام دهید، اما یک لنز معمولی، یا لنزی که همراه دوربینتان است، احتمالا مناسب تر خواهد بود (به عنوان مثال، لنز کیت ۵۰mm یا ۱۸-۵۵mm.

اگرچه این یک راه حل موثر است، اما باید بدانید که هنگام استفاده از این تکنیک دوربین و لنز شما قادر به برقراری ارتباط با یکدیگر نیستند. این بدین معنی است که از هیچ گونه تنظیمات f-stop یا فوکوس خودکاری نمی توانید استفاده کنید. خوشبختانه، فوکوس کردن هنگام استفاده از این تکنیک مشکلی نخواهد داشت، و شما می توانید با استفاده از ترفند قفل دیافراگم که در ادامه مطلب به تفصیل توضیح خواهم داد، لنز خود را از قبل بر روی یک ضریب اف یا f-stop خاص تنظیم کنید.

مراحل استفاده از این تکنیک به شرح زیر است:

۱- دکمه جداسازی لنز دوربین خود را فشار دهید تا لنز از محل نصب لنز جدا شود.

۲- دوربین را در دست خود برگردانید، به طوری که جلوی لنز رو به سمت محل نصب لنز قرار گیرد.

۳- با دقت جلوی لنز را بر روی حلقه نصب لنز دوربین منطبق کرده و هنگام گرفتن عکس های خود، آن را در آنجا نگه دارید، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است.

۴- مانند بسیاری از راه حل های عکاسی ماکرو، نحوه فوکوس شما بر روی سوژه با حرکت دوربین و لنز به سمت سوژه، یا در جهت مخالف آن است، نه با چرخاندن حلقه فوکوس. زمانی که فوکوس را به دست می آورید، باید در فاصله دو یا سه اینچی (یا کمتر) از سوژه قرار داشته باشید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

یک لنز ۱۸-۵۵mm که وارونه بر روی محل نصب لنز دوربین نگه داشته شده است.
حلقه های معکوس کننده

همچنین می توانید از یک آداپتور به نام حلقه معکوس کننده (reversing ring) استفاده کنید که به شما اجازه می دهد تا لنز را در موقعیت وارونه بر روی دوربین خود نصب کنید. این ابزار ارزان قیمت (عکس زیر را ببینید)، مانند یک فیلتر لنز، برای پیچاندن در جلوی لنز شما ساخته شده است. از طرف دیگر حلقه معکوس در محل نصب لنز دوربین شما قرار می گیرد. مطمئن شوید حلقه معکوسی بگیرید که نه تنها با اندازه فیلتر (قطر شیار) لنز شما مطابقت داشته باشد، بلکه با محل نصب لنز دوربینی که از آن استفاده می کنید نیز منطبق باشد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

حلقه معکوس کننده از طریق شیار فیلتر لنز، به جلوی این لنز ۱۸-۵۵mm وصل می شود.
ترفند قفل کردن دیافراگم

شما چه از تکنیک نگه داشتن لنز معکوس در دست استفاده کنید، و چه از آداپتور حلقه معکوس، می توانید یک f-stop خاص تنظیم کنید، با وجود این که لنز شما از لحاظ الکترونیکی به دوربینتان وصل نمی شود. این تکنیک ممکن است با ترکیب خاص دوربین و لنز شما جواب ندهد، اما با تمام DSLR هایی که من تا به حال استفاده کرده ام، کار می کند:

۱- بعد از روشن کردن دوربین، و نصب لنز بر روی دوربین به شیوه معمول، دیافراگم (f-stop) را تنظیم کنید.

۲- دکمه پیش نمایش عمق میدان را فشار داده و نگه دارید.

۳- در حالی که هنوز دکمه پیش نمایش عمق میدان را پایین نگه داشته اید، دکمه جداسازی لنز را فشار دهید و لنز را جدا کنید. دیافراگم ثابت باقی خواهد ماند، همانطور که در زیر نشان داده شده است.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

دیافراگم قفل شده در f/16 بر روی این لنز ۸۵mm.
راه های مقرون به صرفه دیگر برای دستیابی به تصاویر ماکرو

راه های مقرون به صرفه دیگر برای گرفتن عکس های کلوزآپ و ماکروی خوب شامل استفاده از حلقه های جفت کننده لنزها، دیوپترها، و اکستنشن تیوب هاست. در اینجا یک مرور کلی بر این روش ها خواهیم داشت:
حلقه های جفت کننده:

نوع دیگری از تکنیک لنز معکوس، استفاده از دو لنز است، که با استفاده از نوع دیگری آداپتور به نام حلقه جفت کننده (coupling ring – عکس زیر)، از جلو به هم متصل می شوند. در این مورد، یکی از لنزها به طور عادی به دوربین شما وصل می شود، در حالی که دیگری در جهت معکوس قرار دارد. حلقه جفت کننده در هر دو طرف دارای شیارهایی است و از طریق شیارهای فیلتر به طور همزمان به جلوی هر دو لنز وصل می شود. از آنجا که حلقه های جفت کننده به طور معمول در هر دو طرف قطر شیار یکسانی دارند، لنزهایی که با آن استفاده می کنید نیز باید قطر فیلتر یکسانی داشته باشند، یا باید به یکی از لنزها یا هر دوی آنها آداپتور باز کننده یا بسته کننده متصل کنید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

حلقه جفت کننده: (A) حلقه جفت کننده با قطر ۵۸mm. (B) دو لنز متصل از طریق حلقه جفت کننده. هر دو لنز را می توان بر روی دوربین سوار کرد.

توجه داشته باشید که یک لنز سنگین جفت شده با یک لنز سبک تر نصب شده بر روی دوربین (یا لنزی که کمتر محکم است)، به دلیل وزن و فشاری که بر روی انتهای جلویی لنزها قرار دارد، می تواند باعث آسیب به یکی از آنها یا هر دو شود. همچنین، لنز متصل به دوربین با دوربین شما اتصال الکترونیکی خواهد داشت، اما لنز معکوس جفت شده نه، بنابراین تقریبا همان محدودیت هایی که برای یک لنز معکوس تنها داشتید را در اینجا نیز خواهید داشت.
دیوپترها:

یکی از ساده ترین راه ها برای بزرگنمایی سوژه، یک اتصال فیلتر مانند ساده به نام دیوپتر (diopter) است (عکس زیر). شما می توانید به دیوپتر به عنوان یک ذره بین برای لنز خود فکر کنید. استفاده از آنها بسیار ساده است؛ تنها یک یا چند دیوپتر را درست مانند فیلترهای لنز، بر روی لنز خود بپیچانید. یک سِت (مجموعه) دیوپتر ارزان قیمت (که اغلب زیر ۱۵ دلار موجود است)، چندین سطح بزرگنمایی به شما می دهد. برای دستیابی به فوکوس، شما باید خیلی به سوژه خود نزدیک شوید، و کیفیت نوری همیشه به اندازه برخی گزینه های دیگر ارائه شده در اینجا خوب نخواهد بود، اما ممکن است از نتایج بسیار خوشنود شوید. از آنجا که دیوپترها قیمت بالایی ندارند، استفاده از آنها آسان است، و جای بسیار کمی در کیف دوربین شما اشغال می کنند، می توانید خرید یک سِت را در نظر بگیرید. مطمئن شوید دیوپترهایی بخرید که مطابق با قطر شیار فیلتر لنزی باشند که می خواهید با آنها استفاده کنید.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

دیوپترها: (A) این سِت دیوپتر Vivitar کمتر از ۱۵ دلار خریداری شده است. دیوپتر «۱۰X Macro» درست مانند یک فیلتر لنز بر روی این لنز کیت ۱۸-۵۵mm نصب می شود.
اکستنشن تیوب ها:

در آخر، راه حل مقرون به صرفه مورد علاقه من برای عکاسی ماکرو؛ اکستنشن تیوب ها (extension tubes) هستند – به معنی لوله های گسترش. لنز شما به یک انتهای یک اکستنشن تیوب وصل می شود، در حالی که انتهای دیگر تیوب به طور مستقیم به محل نصب لنز دوربین شما متصل می شود. اکستنشن تیوب ها به طور موثر فاصله کانونی لنز شما را افزایش می دهند، بدون این که هیچ گونه المان شیشه ای (لنزی) که ممکن است کیفیت نوری را کاهش دهد، اضافه کنند. با این کار، لنز شما می تواند بر اشیاء کوچک، در فاصله بسیار نزدیک فوکوس کند.

اگرچه قیمت یک سِت اکستنشن تیوب خوب به میزان قابل توجهی بیشتر از یک سِت دیوپتر ارزان قیمت است، اما باز هم نسبت به یک لنز ماکروی واقعی مقرون به صرفه است. برخی از سِت ها دارای متصل کننده های الکترونیکی مخصوص تولید کننده می باشند که به دوربین و لنز اجازه می دهد تا به طور عادی با هم ارتباط برقرار کنند؛ این امر امکان کنترل دیافراگم و فوکوس را میسر می کند. به علاوه، سِت اکستنشن تیوب های شما با تمام لنزهایتان کار خواهد کرد؛ هیچ نیازی به حلقه یا آداپتورهایی با اندازه های مختلف برای هر قطر لنز نیست. اکستنشن تیوب ها را می توان به صورت یک سِت با طول های مختلف برای مقادیر مختلف بزرگنمایی خریداری کرد. همچنین لوله ها یا تیوب ها را می توان برای افزایش بزرگنمایی به صورت زیر با هم ترکیب (انباشته) کرد.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

اکستنشن تیوب ها: (A) سه اکستنشن تیوب (۱۳mm، ۲۱mm، و ۳۱mm) انباشته شده بر روی یک لنز ۱۸-۵۵mm. (B) سِت اکستنشن تیوب ها. (C) لنز ۵۰mm نصب شده بر روی هر سه اکستنشن تیوبی که بر روی یک DSLR نصب شده اند.
[عکاسی ماکرو با بودجه کم]

ترکیب رنگ، جزئیات و عمق میدان این عکس را، که گرده دان یک گل را نشان می دهد، تنها از طریق عکاسی ماکرو می توان ثبت کرد. عکاسی کلوزآپ و ماکرو به شما امکان می دهد تا در هر مکان زیبایی های شگفت انگیزی را پیدا کنید که چشم هایتان ممکن است آنها را نادیده بگیرند.

در این مقاله آموزشی عکاسی ماکرو، من تنها نمونه کوچکی از روش های مختلف برای دستیابی به تصاویر کلوزآپ و ماکروی باکیفیت را ارائه کردم. توصیه می کنم با استفاده از یک یا چند مورد از این تکنیک ها فرصت ها را دریابید، و یادگیری در مورد انواع دیگر تجهیزات و لنزهای ماکرو را در نظر بگیرید. دنیای کلوزآپ و ماکرو ممکن است علاقه و اشتیاق بعدی شما در عکاسی باشد!

نویسنده: اِد وروسکی (Ed Verosky)

منبع:

لنزک

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

نورپردازی بلوک سازنده اصلی عکاسی است. یادگیری نحوه استفاده از نور به نفع خودتان می تواند یک عکس معمولی را به یک عکس فوق العاده تبدیل کند. بسیاری از عکاسان کار خود را با نور طبیعی شروع می کنند و من به شدت معتقدم که این جای خوبی برای شروع است. اما بسته به شرایط، ممکن است نور مصنوعی نیز مورد نیاز باشد. در این آموزش عکاسی با تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت آشنا می شوید و در مورد نورپردازی ثابت (Continuous lights) پنج نکته مطرح خواهیم کرد.

در زمینه نور مصنوعی، گزینه های زیادی برای انتخاب وجود دارد. اسپیدلایت ها، چراغ های استروب و نورهای ثابت، به علاوه تعدیل کننده های نور مختلف (light modifiers)، همه در اختیار شما هستند. اما اگرچه داشتن این تنوع خوب است، تلاش برای فهمیدن این که کدام منبع نور برای عکاسی شما بهتر است، می تواند خسته کننده باشد.برگزاری مراسم جشن تولد
تفاوت بین اسپیدلایت ها، استروب ها و نورهای ثابت
[عکاسی با نور ثابت]  آتلیه نوزاد

اسپیدلایت ها (Speedlights) چراغ های قابل حمل و باتری خوری هستند که می توانند از طریق کفشک (hot shoe) به اکثر دوربین ها متصل شوند. همچنین با اتصال به یک پایه نور و سپس فعال کردن آنها از طریق تریگرهای بی سیم، می توانند در خارج از دوربین نیز مورد استفاده قرار گیرند.

استروب ها (Strobes) چراغ هایی بزرگتر (و معمولا قوی تر) هستند که به پایه های نور متصل شده و از طریق تریگرهای بی سیم فعال می شوند. هم اسپیدلایت ها و هم استروب ها، زمانی که فایر یا زده می شوند، نور قوی ای را بیرون می دهند.

نورهای ثابت (Continuous lights) در تمام مدتی که روشن هستند، نور را منتشر می کنند. سالها پیش این چراغ ها معمولا در تولید ویدئو مورد استفاده قرار می گرفتند. آنها بعد از استفاده به لحاظ فیزیکی داغ می شدند، و شما مجبور بودید دستکش های مخصوص بپوشید. (من آن روزها را به یاد می آورم).

خوشبختانه، نورهای ثابت امروزه قوی تر، قابل حمل تر، و خنک تر هستند.
چه موقع از نورهای ثابت استفاده کنیم
[عکاسی با نور ثابت]

نورهای ثابت اغلب در دنیای عکاسی نادیده گرفته می شوند. اما گاهی اوقات بهترین انتخاب هستند. اگر شما یک عکاس رویداد هستید، ممکن است در محلی عکاسی کنید که اجازه استفاده از فلاش را نداشته باشید. در این موارد، نورهای ثابت ممکن است مجاز باشند. حتی اگر عکاسی با فلاش مجاز هم باشد، باز هم ممکن است بخواهید نورهای ثابت را انتخاب کنید تا از ایجاد حواس پرتی جلوگیری کنید. اگر یک رویداد حساس باشد، تنظیم نورهای ثابت و روشن گذاشتن آنها ممکن است انتخاب بهتری باشد.

نورهای ثابت همچنین گزینه مناسبی برای عکاسی پرتره، به خصوص برای مبتدیان، می باشند. هنگام استفاده از چراغ های استروب، نمی توانید تا وقتی که آن ها زده شوند نتایج نورپردازی را مشاهده و ارزیابی کنید. به همین دلیل، برپایی و تنظیم آنها اغلب زمان بیشتری می برد. (شما باید آنقدر از سوژه خود عکس بگیرید و نورها را تنظیم کنید تا همه چیز درست شود).

با نورهای ثابت، می توانید شرایط روشنایی را بلافاصله ببینید، که به شما کمک می کند تا دیدن بهترین شرایط روشنایی و دستیابی به اهداف زیبایی شناسی خود را یاد بگیرید. آنها معمولا جریان یکنواختی از نور را بر روی سوژه شما پخش می کنند، و به شما اجازه می دهند تا یک بار آنها را تنظیم کنید و سپس فراموششان کنید.

و بسیاری از چراغ های استروب به یک ثانیه زمان برای شارژ شدن (قدرت گرفتن) در بین دو عکس نیاز دارند. آن چند ثانیه می تواند تفاوت بین یک عکس عالی و یک عکس متوسط باشد. اگر از سوژه ای عکس می گیرید که ممکن است زیاد حرکت کند، مانند کودکان یا حیوانات خانگی، نورهای ثابت ممکن است چاره کار باشند.
۱
نور قوی تری به دست آورید

نورهای ثابت، به دلیل طراحی خود، به طور کلی به اندازه چراغ های استروب قوی نیستند. برای اطمینان از داشتن یک منبع نور خوب، چراغ های قوی تر را انتخاب کنید. من یک LED با حداقل ۱۰۰۰ لامپ را توصیه می کنم. اگر بیش از حد قوی است، همیشه می توانید میزان قدرت آن را کم کنید. بهتر است قدرت بیشتری از آنچه که در این شرایط نیاز دارید، داشته باشید.
۲
نور را نرم کنید
[عکاسی با نور ثابت]

ما یک نور نرم بر روی سوژه خود می خواهیم تا از سایه های خشن ناخواسته جلوگیری کنیم. نورپردازی ثابت هم فرقی ندارد. تا حد امکان از تعدیل کننده های نور برای نرم کردن نور خود استفاده کنید، به خصوص اگر عکاسی پرتره انجام می دهید. به خودتان بستگی دارد که از سافت باکس استفاده کنید یا از چتر.

لنزک: مقاله «مقایسه تعدیل کننده های نور عکاسی پرتره استودیویی» و «تاثیر اصلاح کننده های نوری مختلف روی عکس های پرتره استودیویی» شما را با انواع تعدیل کننده ها آشنا می کنند.
۳
دمای رنگ را بررسی کنید

برخلاف اکثر چراغ های عکاسی، برخی از نورهای ثابت به شما اجازه می دهند دمای رنگ را تغییر دهید. در اکثر موارد، باید مطمئن شوید که آنها بر روی نور روز (حدود ۵۶۰۰k) تنظیم شده اند، که طبیعی ترین ظاهر ممکن را به شما خواهد داد. چراغ های خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که بر روی دمای رنگ مناسب تنظیم شده اند.
۴
تمام نورهای موجود دیگر را خاموش کنید

از آنجا که دمای رنگ بسیار مهم است، این احتمال وجود دارد که روشنایی فعلی در فضا با دمای رنگ تداخل پیدا کرده و با آن ترکیب شود. تمام منابع نور دیگر در فضا را خاموش کنید تا مطمئن شوید تنها نوری که دوربین با آن کار می کند، نوری است که شما فراهم کرده اید.
۵
از سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید

اگر در حال گرفتن پرتره هستید، پیشنهاد می کنم از یک سیستم نورپردازی سه نقطه ای استفاده کنید، به خصوص با نورهای ثابت، چون آنها زیاد قوی نیستند. دو نور جلو نورهای کلیدی (Key light) و پُرکننده یا تکمیلی (Fill light) خواهند بود، در حالی که نور پشت (Back light) می تواند به عنوان نور موها عمل کند یا برای جدا کردن سوژه از پس زمینه مورد استفاده قرار گیرد.

نویسنده: اولیویا جانسون (Olivia Johnson)

منبع:

لنزک

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

آینده دوربین موبایل ها را چگونه پیش بینی می کنید ؟ شما هم جزو افرادی هستید که از فکر خرید یک دوربین حرفه ای بیرون آمده اید و وسوسه خرید موبایل های هوشمند بر شما چیره شده ؟
امروزه پس از برخورد با تکنولوژی های برتر و حیرت انگیز تعبیه شده در دوربین تلفن های همراه از جمله دوربین های چندگانه ، دیافراگم های آنچنانی ، سایز بالای سنسور ها و عدد مگاپیکسل، چه سوالی ذهنتان را مشغول می کند ؟ عکاسی
آیا شما هم فکر می کنید موبایل های هوشمند در مسیر تصاحب جایگاه دوربین های دیجیتال حرفه ای هستند ؟  آتلیه کودک
در حقیقت از این تکنولوژی هیچ چیز بعید نیست ! اگر تصور یک موبایل ۲۰۰ گرمی که کار دوربین ۲ کیلویی را انجام می دهد روزبه روز در ذهنتان پررنگ تر می شود عجیب نیست . عکاسی بارداری

پیشبینی این رخداد هیجان انگیز چندان ساده نیست اما تنها بخشی که قابل پیشبینی است این است که هرچه که هست زیر سر “مگاپیکسل” هاست .

بعید نیست مگاپیکسل ها دست به کار شوند و این کارزار رقابتی موبایل و دوربین را با اختلاف چشمگیر به نفع موبایل های هوشمند به پایان برسانند.
داستان مگاپیکسل ها چیست ؟
شاید بهتر بود نام مگاپیکسل را به “بازی با اعداد” یا “فریب تبلیغاتی” تغییر می دادیم . اگر دلیلش را نمیدانید ، سری به مقاله “پرده برداری از راز مگاپیکسل ها” بزنید .
هرچند برای یک خریدار آماتور نسبت دادن مگاپیکسل بیشتر به یک دوربین هیجان انگیز و وسوسه کننده باشید ، اما شما بعنوان یک عکاس حرفه ای هیچوقت گول این دستاویز تبلیغاتی را نخورید  . این قانون را به خاطر بسپارید : “مگاپیکسل بالاتر ، ضمانتی برای کیفیت بالاتر نخواهد بود”
بگذارید با یک مثال کمی بیشتر در این سیاه چاله تکنولوژی غرق شویم .
موبایل های هوشمند ۴۱ مگاپیکسلی نوکیا را به یاد دارید ؟ این موبایل هوشمند هم دوره ی دوربین حرفه ای Canon 5D Mk III با ۲۲ مگاپیکسل یا Nikon D810 با ۳۶ مگاپیکسل بود که از قضا به شدت مورد تایید عکاسان حرفه ای قرار می گرفت.
اگر قرار بود ملاک سنجش دوربین ها به مگاپیکسل محدود میشد ، قطعا عکاسان آن دوره باید دوربین های خود را میبوسیدند و میگذاشتند کنار و اسمارت فون مجهز به سنسور ۴۱ مگاپیکسلی نوکیا را به دست میگرفتند . اما اساسا چنین کاری نکردند ، در عوض با اطمینان خاطر اعلام کردند پای دوربین حرفه ای خود میمانند چون کیفیتش با کیفیت دوربین نوکیا قابل قیاس هم نبود .
اشتباه نکنید ، دوربین با میزان مگاپیکسل بالا در دنیای بی در و پیکر دوربین ها اصلا غیرممکن نیست اما قطعا دوربین ۵۰ مگاپیکسلی موبایل های هوشمند به گرد پای دوربین حرفه ای ۵۰ مگاپیکسلی Hasselblad H5D –۵۰c هم نمی رسد !
عکس های بیلبوردی
اصلا ثبت تصاویر باکیفیت توسط دوربین های ۴۰ و ۵۰ مگاپیکسلی چه کاربردی دارد ؟ چه اصراری بر خرید دوربین آنچنانی است ؟ اگر قرار باشد هنرنمایی های چنین دوربین هایی چاپ شوند و وسط آلبوم شما خاک بخورند بهتر است به سراغ همان تلفن های هوشمند ۱۰ ۲۰ مگاپیکسلی بروید و خودتان درگیر قیمت های چند ده میلیونی نکنید !
اما اگر هدفتان از عکاسی ثبت تصاویر روی بیلبورد های شهر و مجلات می باشد باید دست بجنبانید و هرچه زودتر یک دوربین حرفه ای با مگاپیکسل بالا تهیه کنید چرا که عکاسی برای بیلبورد شوخی بردار نیست .
حتما فهمیده اید که نوع استفاده شما تعیین میکند که بهترین انتخاب شما موبایل هوشمند است یا دوربین حرفه ای.
با این اوصاف موبایل های هوشمند هیچ سو نیتی به جایگاه والای دوربین های حرفه ای ندارند چراکه اصلا قابل قیاس نیستند . نوع استفاده شماست که تعیین میکند مرید مگاپیکسل دوربین های حرفه ای شوید یا به همین موبایل های هوشمند خود اکتفا کنید .
از عملکرد دوربین های DSLR در ثبت تصاویر واضح و شفاف برای بیلبورد های تبلیغاتی غافل نشوید ! اصلا انگار این دوربین ساخته شده برای ثبت چنین عکس هایی!
راز مگاپیکسل دوربین ها
اندازه‌ی سنسور
آیا برایتان سوال مطرح شده که چه فاکتوری باعث ایجاد تفاوت بین مگاپیکسل دوربین های حرفه ای و دوربین موبایل های هوشمند می شود ؟
جواب ساده است ؛ سایز سنسور.
که البته تفاوت کیفیتی در این دو دستگاه عکاسی کاملا منطقی است . دوربین موبایل های هوشمند فضای محدودی را برای افزودن سنسور در اختیار دارند پس به الاجبار از سنسور های کوچکتر استفاده میکنند . هر چه سایز سنسور کوچکتر ، در نتیجه هر پیکسل از سنسور هم نیاز به کاهش سایز دارد که همه این ها نتیجه ای جز کاهش کیفیت دوربین ب همراه نخواهد داشت .
برخلاف دوربین های تلفن های هوشمند ، دوربین های DSLR تا دلتان بخواهد سایز سنسورشان بزرگ است و تصاویر واضح و عمیق ثبت می کنند. دلیلش هم واضح است ، هرچه سایز سنسور وسیع تر ، دریافت نور توسط این دریچه بیشتر می شود و جزییات عکس واضح تر ذخیره می شود .
حتما منتظر هستید پاراگراف بعدی به توضیح و توصیف گشودگی دیافراگم و کیفیت لنز و … اختصاص پیدا کند اما جالب این است که بدانید این دو فاکتور هیچ تاثیری روی مگاپیکسل دوربین ها ندارد !
وظیفه دیافراگم در سه مورد خلاصه می شود :
    کنترل میزان نوری که دوربین می رسد
    کنترل عمق تصاویر
    کنترل مرز فوکوس
اما در این بین تفاوتی که بین موبایل های هوشمند و دوربین های حرفه ای ایجاد در همین خصوصیات خلاصه می شود . مشخصه های دوربین عکاسی موبایل های هوشمند به همان صورتی است در کارخانه تنظیم شده و قابل تغییر نیست .
تاثیر مگاپیکسل دوربین ها در کیفیت عکس
از این متن چه نتیجه ای میگیرید ؟ آیا امکان جایگزینی دوربین موبایل های هوشمند با دوربین های حرفه ای وجود دارد ؟!
قطعا خیر . هر چه قدر عدد مگاپیکسل بالا رود ، باز این خصوصیات فرعی از جمله سایز سنسور است که تعیین می کند یک دوربین چند مرده حلاج است .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک
  • ۰
  • ۰

آیا شما هم جزو افرادی هستید که بجای لذت بردن از سفر ، تمام تمرکزتان جلب عکاسی و ثبت لحظات خوش سفرتان می شود ؟
عکاسی از مناظر و جاذبه های سفر چقدر برای شما اولویت دارد ؟عکاسی کودک
اگر دوست دارید تمام ثانیه های سفرتان تبدیل به خاطره ای مصور شود ، نیاز نیست ثانیه به ثانیه شاتر دوربینتان را لمس کنید و عکس بگیرید ، در عوض بهتر این است دیدگاهتان را از عکاسی در سفر تغییر دهید . به زبان خودمانی ، کمیت را فدای کیفیت کنید !عکاسی نوزاد

اگر خواندن این مقاله برایتان مهیج است و برای خواندن آرام و قرار ندارید ، احتمالا جزو افرادی هستید که قبل از سفر خودتان را برای یک پروسه عکاسی آنچنانی آماده می کنید ، در این اثنا کشف ۱۱ نکته برای بهبود عکاسی در سفر خالی از لطف نیست .
البته حواستان باشد در این مسیر زیادروی نکنید که لذت مسافرتتان فدای ثبت لحظات شود .
زندگی ماشینی این روزها گویا هیجان سفر به طبیعت و مناظر مطبوع را برای اشخاص چند صد برابر کرده است . سطح این هیجان و جذابیت چنان بالاست که افراد را بین دو راهی عکاسی و لذت بردن از سفر قرار می دهد به طوری که یک چشمشان به مناظر و چشم دیگر از دریچه لنز به مناظر نگاه می کند .
به صدقه سر دوربین موبایل های هوشمند هیچ مانعی بر سر راه ذوق عکاسی شما وجود نخواهد داشت .
قواعد عکاسی در سفر به طور تخصصی
خوشبختانه دوربین های ۸ الی ۱۳ مگاپیکسلی موبایل ها ، تبدیل به یک عامل عادی در مشخصات فنی موبایل ها شده است . اکثر پرچم دار ها و حتی میان رده های برند های معتبر موبایل ، دوربین های همه فن حریفی در دستگاه های خود تعبیه کرده اند و با این حال شور و اشتیاق عکاسی را هم در مخاطبان خود تا حد چشمگیری ارتقا داده اند .
کیفیت میانگین ۱۳ مگاپیکسلی دوربین ها ، برای ثبت تصاویری که طعم و مزه ی خاطرات شیرین شمارا همیشه زنده نگه دارند ، موثر و کاربردی است .
سرعت برق آسای پیشرفت تکنولوژی موبایل ها ، هم اکنون روی تصرف جایگاه عکاسی در شب متمرکز شده است و پیشتازان این عرصه هم لومیا ۹۲۵ و HTC وان می باشند .
زمان آن فرا رسیده که به تصاویر واضح و شفاف در روز روشن عادت کنیم و با سیاهی و تاری تصاویر در شب خدافظی کنیم .
فاصله شما با عکاسی حرفه ای موبایل ، تنها ۱۱ قدم است :
قدم اول :
کاری که اغلب افراد در سفر انجام میدهند این است : “چشم هارا میبندد و مدام عکس میگیرند”
کاری که یک عکاس موبایل حرفه ای انجام می دهد این است : “حساب شده و با برنامه ریزی عکس میگیرد ”
عکاسی در سفر به صورت حرفه ای
هدفتان از عکاسی چیست ؟ چه سوژه یا صحنه ای نظر شما را جلب کرده ؟
فرضا یک کوه مملو از درخت چشم شما را گرفته ، کاری که انجام میدهید این است که اول به دنبال بهترین زاویه و بهترین کادر و ترکیب بندی میگردید که زیباترین نما از سوژه شما را به نمایش بگذارد . سپس کمی از چاشنی نور و زاویه دید را به تصویرتان اضافه می کنید تا طعم خاطراتتان را لذت بخش تر کند . هیچ ایرادی ندارد چندین عکس با ایده های متمایز از یک سوژه را ثبت کنید اما همانطور که متذکر شدیم حساب شده و برنامه ریزی شده !
قدم دوم :
چه اشکالی دارد به جای ثبت تصاویر ساکن و بی جان به سراغ فیلم برداری بروید ؟
فیلم برداری هم چندان سخت نیست فقط حواستان باشد دوربین را به حالت افقی (Landscape) نگه دارید و برای یافتن بهترین کادر و بهترین نما از یک سوژه کمی وسواس به خرج دهید .
اگر میخواهید فیلمتان تار و ناواضح نباشد ، برای سرعت حرکت دستتان کمی تجدید نظر کنید . آرام و بدون لرزش به ثبت زنده ی زیبایی ها بپردازید .
قدم سوم :
اگر هنگام استفاده فوکوس ، این قابلیت کمی بد قلقی کرد ، به جای استفاده از بزرگنمایی ، به پاهایتان زحمت دهید و خودتان جلو یا عقب بروید .
گاهی فوکوس ها بد عنق اند و در مرز بندی خود عملکرد جالبی ندارند . این طبیعی است و با کمک تغییر فاصله فیزیکی لنز از سوژه مشکل حل می شود .
آموزش عکاسی در سفر
قدم چهارم :
اگر سوژه عکاسی شما چهره شخصی است که در کنار مناظر قرار گرفته ، بدترین انتخاب این است که چهره را به طور مستقیم در وسط کادر عکاسی خود جای دهید و بهترین کار انتخاب خلاقانه زاویه ای منحصر بفرد است .
اگر بخواهید پیرو بدترین انتخاب باشید ، بینی پهن و چشم های برجسته و صورت نامزون اجتناب ناپذیر است . اندکی تغییر زاویه نتیجه لذت بخش تری را در نمایشگر موبایلتان به نمایش خواهد گذاشت .
قدم پنجم :
این نکته را باید با طلا بنویسند ، در اصل با یک راز عکاسی طرف هستید که اگر به سادگی از کنار آن گذر کنید ، ضرر کرده اید .
تا به حال با خطوط راهنما (Gridlines) در منوی تنظیمات دوربین خود مواجه شده اید ؟ اگر کنجکاو باشید ، حتما این قابلیت را دیده اید اما به خاطر عدم اطلاع از کارکردش از کنارش به سادگی عبور کرده اید .
اگر Gridlines را فعال کنید ، نمایشگری خواهید داشت که صحنه عکاسی شما را به ۹ مربع هم اندازه تقسیم می کند. اصل ماجرا از این جا شروع می شود که کدام بخش از سوژه عکاسی را در کدام مربع قرار دهید .
اگر سوژه در مرز علامت گذاری شده قرار بگیرد نور علی نور است .
قدم ششم :
از سبک عکاسی کلوز آپ یا همان نمای نزدیک بی بهره نمانید . این سبک عکاسی شدیدا مناسب آثار باستانی و بقاع سازه ای است .
البته در ثبت مناظر طبیعی هم دستی دارند و شما را روسفید خواهند کرد خصوصا اگر سوژه شما گل و گیاهان باشد .
نکات عکاسی در سفر
قدم هفتم :
حین عکاسی از مناظر افق و بخش های اصلی صحنه طبیعی را در نیمه پایینی کادر خود جای دهید تا در نهایت تصویری داشته باشید که بخش اعظم آن ، با زیبایی طبیعی پر شده باشد . در این راستا توصیه می کنیم مقاله “روش های خلاقانه استفاده از خطوط ترکیب بندی در عکاسی” را مطالعه کنید .
قدم هشتم :
البته همیشه هم عکاسی پی در پی بد نیست .
گاهی نتایج هنری و منحصر بفردی ایجاد می کند خصوصا در شرایطی که از قابلیت عکس برداری پی در پی خود موبایل استفاده کنید . کافیست نرم افزار های iMovie یا Movie Maker پادرمیانی کنند تا با چاشنی یک موزیک ملایم به هنرمندانه ترین شکل تصاویرتان به نمایش گذاشته شود.
قدم نهم :
آیا عکاسی چیزی بجز ثبت خلاقانه و هنرمندانه همان چیزهایی است که که به سادگی از کنارشان رد می شویم ؟
اپ هایی همچون Vine یا Cinemagram با ساخت با ساخت ویدئو های ۶ ثانیه معروف به گیف ، خلاقانه ترین حالت ممکن از صحنه و منظره مورد نظرتان را جاودانه کنید .
قدم دهم :
احتمالا برای سفرتان کیلومتر ها مسافت را طی میکنید و ساعت هایی زیادی از زمانتان را صرف رسیدن به مقصد مورد نظرتان می نمایید . با این اوصاف واقعا ناراحت کننده است اگر کام عکس هایتان با نویز و تاری تلخ شود ! برای پیشگیری از این تلخی ناخواسته ، از سه پایه ها و تثبیت کننده های دوربین استفاده کنید
قدم یازدهم :
یک عکس خوب ، هیچ بعد زیبایی به جز جلوه ی خوب ندارد ، اما داستان برای فیلم ها کمی متفاوت است . فیلم ها که تلفیقی از صدا و تصویر هستند ، برای اینکه صفت زیبا را به خود اختصاص دهند باید صدا را هم مورد توجه قرار دهند . فراموش نکنید که حداقل ۵۰درصد از یک قطعه ویدیویی ، صدای آن است . خودتان را برای خرید یک میکروفون جانبی برای ثبت دقیق تر آوا ها آماده کنید .

منبع:

عکاسی

  • آتلیه کودک