خطا های عکاسی گاهی عامل موفقیت یک اثر می شوند

 برای گرفتن عکس خوب همیشه لازم نیست عکاس خوبی باشید. در بعضی موارد عکس خوب به صورت اتفاقی گرفته می شود و فقط لازم است شما به عنوان صاحب اثر آن را بیابید.

حدود ده سال پیش با دوربین نیکون «دی هفتاد» مهمان ترکمن های روستای قرنجیک بودیم. مهمانی نهار به مناسبت بازگشت یکی از حاجیان روستا بود. شنیده بودم تکنیکی به اسم اچ دی آر (HDR) وجود دارد و چیزهایی در مورد روش کار شنیده بودم، اما در واقع نمی دانستم دقیقا باید چه کار کنم. عکاسی بارداری در آتلیه بارداری
نور محیط خوب نبود و از پشت با شدت به داخل می آمد. دوربین را روی سه پایه گذاشتم و چند عکس با سرعت های متفاوت گرفتم. امیدوار بودم در فتوماتیکس که آن زمان چندان پیشرفته نبود عکسی شبیه نمونه های موفق اچ دی آر خلق کنم. آن روز ها تلاشم برای رسیدن به یک نتیجه ی دلخواه شکست خورد و این عکس به فراموشی سپرده شد. سال گذشته در میان فایل هایم می چرخیدم و چشمم به این عکس افتاد. دوستش داشتم و ادیتش کردم. فارغ از هیجان اچ دی آر. عکس چیز هایی داشت که آن روز ها متوجه اش نبودم.

ارتباط معناداری بین حالت دست ها که به دعا بلند شده و نور وسیع اتاق پیدا شد که معنویت را تشدید می کرد. بقیه عناصر کادر نیز از سادگی حکایت می کردند. دیگر نیازی به آن تکنیک پیچیده نبود٬ عکس دارای روح بود و من نفهمیده بودم.
[عکس کاوی شماره 15]
مشخصات عکس :

    دوربین:Nikon D70s
    دیافراگم: f/6.3
    سرعت شاتر: ۱/۱۳sec
    حساسیت سنسور: ۲۰۰
    فاصله کانونی: ۱۸mm

فراموش نکنیم که لازم است گاهی اشتباه کنیم. لطفا تا جایی که میتوانید اشتباه کنید و از قوانین به ظاهر قطعی، تمرد دستور کنید. تا می توانید متفاوت عمل کنید٬ خواه آگاهانه خواه اتفاقی.

منبع:

لنزک

۱۰ دلیل که هر عکاسی باید یک رفلکتور ۵ کاره داشته باشد

 رفلکتورهای ۵ کاره (۵-in-1) ارزان قیمت، قابل حمل، و احتمالا متنوع ترین قطعه تجهیزات نورپردازی ای هستند که تا به حال داشته اید؛ آنها در هر سطح، و تقریبا در هر ژانری از عکاسی به خوبی به عکاسان خدمت خواهند کرد. آنها ممکن است هیجان انگیزترین لوازم عکاسی نباشند، اما در شرایط مختلف می توانند یک نجات دهنده زندگی مطلق باشند. اگر در فکر خرید رفلکتور یا کسب آموزش در زمینه رفلکتور ها هستید، این مطلب می تواند برای شما مفید واقع شود. عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد
اگر با آنها آشنا نیستید، رفلکتورهای ۵ کاره یا «۵ در ۱» به طور معمول در انواع مختلف دایره ای یا مستطیلی، و در اندازه های مختلف عرضه شده، و به طور کلی شامل یک دیسک تاشو داری یک تکه پارچه نیمه شفاف می باشند. همراه با پوشش های دو طرفه نقره ای/طلایی و سفید/سیاه.
۱
نور پر کننده


شاید واضح ترین استفاده از رفلکتور، به عنوان یک نور پُر کننده (fill light) نرم و ملایم برای پرتره باشد. شما چه در حال عکاسی در نور مستقیم خورشید، سایه باز، زیر آسمان ابری یا در استودیو باشید، می توانید از رفلکتور ۵ کاره خود به راحتی استفاده کنید و به آسانی کمی نور اضافی به سایه های خود بتابانید. آن ها به عنوان یک نور پُر کننده عالی هستند، چراکه بر منبع نور کلیدی شما غلبه نمی کنند و همچنین خودشان هم باعث ایجاد سایه نمی شوند.

اگر رفلکتور ۵ کاره داشته باشید، می توانید از سطح سفید آن برای به دست آوردن ظریف ترین و طبیعی ترین ظاهر، از طرف نقره ای برای به دست آوردن یک حالت کمی آینه ای تر، یا از طرف طلایی برای اضافه کردن کمی گرما به ترکیب بندی خود استفاده کنید.
[رنگ های مختلف رفلکتور های عکاسی]

برگه راهنمای فوق، «چه زمانی از رنگ های مختلف رفلکتور استفاده کنیم»، به شما در انتخاب رنگ رفلکتور کمک خواهد کرد. برای مشاهده اندازه بزرگتر روی آن کلیک نمایید.

لنزک:

نور پر کننده یا Fill Light چیست؟ یک نور تکمیلی در عکاسی است که ماهیت نور اصلی (Main Light) را تغییر نداده و بیشتر برای روشن تر کردن سایه ها به کار برده می شود.
۲
نور اصلی
[رفلکتور ها در عکاسی]

عکس از عکاس پرتره مکس بریج (Max Bridge)

اگر در وضعیتی قرار دارید که نور شدیدی از پشت سر می تابد می توانید سوژه را پشت به نور قرار داده و آن نور را با یک رفلکتور به سمت سوژه بازتاب دهید تا صورت اش را روشن کنید. برای به دست آوردن حداکثر تاثیر، از طرف نقره ای برای ایجاد یک نور کمی سخت تر که شبیه نور خورشید خواهد بود، یا از طرف سفید از نزدیک برای به دست آوردن یک ظاهر نرم تر استفاده کنید.

* مهمترین نکته ای که باید در این چیدمان نورپردازی به خاطر داشته باشید، این است که رفلکتور را بالاتر از سوژه خود، یا حداقل بالاتر از سطح دوربین قرار دهید. هنگام استفاده از یک رفلکتور به عنوان نور پُر کننده، خوب است که آن را پایین، زیر چانه آنها نگه دارید تا آن سایه ها را کاهش دهید، اما زمانی که رفلکتور به عنوان نور اصلی (Main light) به کار گرفته می شود، به طور کلی باید آن را بالا نگه دارید تا سایه های نرم ایجاد کنید. پایین نگه داشتن آن به سوژه شما حالت ترسناک می دهد، که اصلا خوب نیست.
۳
نورپردازی از پشت
[رفلکتور ها در عکاسی]

می توان از رفلکتور برای نورپردازی پشت (backlight) سوژه و جدا کردن هرچه بیشتر او از پس زمینه استفاده کرد. این تکنیک موثرترین شیوه است اگر بتوانید نقطه ای را پیدا کنید که سوژه شما در سایه باشد، اما یک ناحیه نور مستقیم در پشت آن وجود داشته باشد.
[رفلکتور ها در عکاسی]

هنگامی که همه در جای خود هستند، طرف نقره ای رفلکتور را به سمت خورشید، درست بیرون از کادر خود قرار دهید، و آن را به سمت سوژه خود بازتاب دهید. این کار یک حاشیه نورانی فرشته مانند در اطراف آنها ایجاد می کند. همچنین شاید بهترین استفاده برای طرف طلایی رفلکتور شماست، چون گرمای اضافی بر عکس غلبه نخواهد کرد، اما حالتی از درخشش «ساعت طلایی» به آن خواهد داد.
۴
جایگزین چتر

بله، شما می توانید هنگام بارش باران از رفلکتور خود مثل یک چتر استفاده کنید. آن را بالای سر خود نگه دارید تا خشک بمانید. الان می خندید، ولی بعدا از من تشکر می کنید. رفلکتورهایی که من استفاده کرده ام ضد آب بوده اند، و اگر کمی کثیف شوند، می توانید آنها را بشویید یا بروید یکی دیگر بخرید. آنها ارزان هستند!
۵
پخش کردن نور خورشید

پنل پخش کننده (diffusion panel) یا سطح نیمه شفافی که در داخل اغلب رفلکتورهای ۵ کاره وجود دارد نیز فوق العاده کاربردی است. شما در واقع می توانید هر منبع نور سختی را به یک منبع نور نرم تبدیل کنید. مثل جادو می ماند.
[رفلکتور ها در عکاسی]

اگر از نور مستقیم خورشید به عنوان نور کلیدی خود استفاده می کنید، اما این نور برای سلیقه شما خیلی سخت است، پنل پخش کننده (دیفیوزر) را باز کنید، و آن را طوری نگه دارید که بر روی سوژه شما سایه بیفکند، و بوم! – نور نرم می شود. محدودیت این چیدمان این است که نور تنها در سایه رفلکتور شما نرم می شود، بنابراین اندازه خود رفلکتور اهمیت پیدا می کند. اگر شما یک رفلکتور دایره ای کوچکتر از ۴۰ اینچ دارید، با این روش به پرتره های کلوزآپ محدود خواهید بود. اگر یک دیفیوزر مستطیلی ۷۲ اینچی دارید، می توانید به صورت تمام قد عکس بگیرید.

به همین روش، اگر در وسط روز عکاسی می کنید و قادر به پیدا کردن یک نقطه سایه دار خوب نیستید، می توانید دیفیوزر را بالای سوژه خود نگه دارید تا بر روی او سایه افکنده و یک نور نرم تر ایجاد کنید. این کار زمانی که بتوانید خورشید را کمی پشت سوژه خود قرار دهید بهتر عمل می کند.
۶
مسدود کردن نور

سطح سیاه تخت (پنل جذب نور) در رفلکتور ۵ کاره شما احتمالا کمتر از همه قابل درک است، و یکی از پر استفاده ترین موارد از این ۵ مورد است. در اکثر موارد، هدف اضافه کردن نور بیشتر، نرم کردن سایه ها، و غیره است، اما در برخی موراد ممکن است بخواهید نور را مسدود کرده و سایه هایی ایجاد کنید.

اگر مثلا در برف در یک روز ابری در حال عکاسی باشید، نور شما فوق العاده تخت خواهد شد، چون از همه جا با اندازه تقریبا برابر خواهد آمد. این می تواند ظاهر زیبایی باشد، اما اگر می خواهید ویژگی های سوژه شما کمی مشخص تر باشند، می توانید سطح سیاه را در مقابل سوژه خود در یک طرف دوربین نگه دارید تا کمی از نور را مسدود کنید، و کمی سایه های نرم و ظریف به آن اضافه کنید. هرچه دیسک سیاه را نزدیک تر نگه دارید، آن سایه ها عمیق تر و تاریک تر خواهند بود.
۷
بادبزن
[رفلکتور ها در عکاسی]

اگر شما به یک باد خوب برای کمی حرکت دادن به موها یا لباس سوژه خود نیاز دارید، اما پنکه یا برگروب (دستگاه دمنده) خود را فراموش کرده اید، رفلکتور پنج کاره قابل اعتمادتان می تواند شما را نجات دهد! دستیار شما باید تا جایی که می تواند نزدیک به سوژه، خارج از کادر بایستد، و آن رفلکتور بزرگ را در هوا محکم به حرکت درآورد. در هر عکس یک بار بالا و پایین کردن آن، این کار را به خوبی انجام خواهد داد.
۸
فون یا پرده پس زمینه کوچک

به جای یک پس زمینه یکپارچه بزرگ یا دیوار مقعر، می توانید به راحتی رفلکتور خود را به عنوان یک پس زمینه خوب در پشت سوژه تان قرار دهید. البته این کار برای عکس های سر و شانه کلوزآپ بهتر جواب خواهد داد (مگر این که یک رفلکتور عظیم داشته باشید) اما شما چند گزینه با این استراتژی دارید.
[رفلکتور ها در عکاسی]

اگر بخش عمده نور از پشت دوربین می آید، می توانید از سطح سفید برای یک پس زمینه سفید استفاده کنید، یا اگر نور بیشتری از پشت سوژه شما می آید، پنل پخش کننده را در پشت او در کادر قرار دهید، تا بر روی سوژه سایه افکنده و یک پس زمینه سفید و یک نور پس زمینه نرم و زیبا ایجاد شود. استفاده از طرف های نقره ای و طلایی برای این کار شاید زیاد مناسب نباشند، چون آنها معمولا مشخص است که از رفلکتور استفاده شده است.

همچنین، اگر شما از چیزهای کوچک (مانند حلقه عروسی، غذا، و غیره) عکاسی می کنید، می توانید از چند گیره و میز برای خم کردن رفلکتور تاشو خود و ایجاد یک سایکلوراما (cyclorama) سفید کوچک استفاده کنید.
[رفلکتور ها در عکاسی]

استودیو عکاسی سایکلوراما
۹
سافت باکس

ممکن است پیش بیاید که شما یک (یا چند) استروب یا اسپیدلایت داشته اما سافت باکس نداشته باشید، و نیاز داشته باشید نور خود را نرم کنید. در این نقطه، شاید بتوانید حدس بزنید که من می خواهم به کجا برسم. رفلکتور ۵ کاره!
[رفلکتور ها در عکاسی]

شما می توانید پنل پخش کننده (دیفیوزر) را مقابل نور قرار دهید تا مثل یک سافت باکس نور را نرم کند. شما حتی می توانید اگر بازوی استودیویی (boom arm) داشته باشید این کار را با یک پایه نور انجام دهید – سایه خود پایه هیچ اثر قابل ملاحظه ای ندارد. گزینه دیگر این است که نور خود را دور از سوژه و به سمت سطح سفید یا نقره ای (یا طلایی) خود بگیرید تا آن نور را بازتاب کنید. این کار به خصوص اگر شما یک فلاش روی دوربین کوچک داشته باشید، خوب عمل می کند (لنزک: بازتاب نور به جای تابش مستقیم آن به سمت سوژه برای کاستن از شدت و نرم تر کردن آن)
[رفلکتور ها در عکاسی]

بیشتر بخوانید: استفاده از بادکنک برای گرفتن پرتره های بهتر با فلاش پاپ آپ
۱۰
سایه بان خورشید عکاس

چه لزومی دارد که شما در آفتاب داغ پخته شوید؟ وقتی شما در بیابان عکاسی می کنید و به کمی استراحت نیاز دارید، خودتان را زیر رفلکتور پنهان کنید. اگر قصد داشته باشید تصاویر را در پشت دوربین (روی LCD) بررسی کنید، این کار می تواند بسیار مفید باشد.
[رفلکتور ها در عکاسی]

اینها ۱۰ دلیل بودند که چرا شما (بله شما!) باید حتما یک، یا دو، یا ۵ رفلکتور ۵ کاره داشته باشید. اگر شروع کنید یکی از آنها را هر جا که عکاسی می کنید با خود به همراه ببرید، من تضمین می کنم که هر بار به شما ثابت خواهد شد که فوق العاده مفید است. اگر شما استفاده خلاقانه دیگری برای این قطعات جادویی کیت سراغ دارید، در قسمت دیدگاه ها، پایین مطلب، با ما در میان بگذارید!

نویسنده: بینگ پوتنی (Bing Putney)

منبع:

لنزک

 

۶ نوع پس زمینه برای عکاسی پرتره خلاقانه

 هنگام انتخاب پس زمینه برای عکس های پرتره تان گزینه های زیادی وجود دارد. شما می توانید هر کاری که می خواهید انجام دهید. هرچند نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید نورپردازی و تعیین موقعیت سوژه ها نسبت به آن پس زمینه است. نورپردازی چه طبیعی باشد و چه مصنوعی، چه در فضای باز باشد و چه در فضای داخلی، بسیار مهم است که بدانید نور چگونه علاوه بر سوژه پرتره، بر پس زمینه شما نیز تاثیر می گذارد. در این آموزش ۶ نوع مختلف پس زمینه را برای عکاسی پرتره به شما عزیزان معرفی می کنیم. عکاسی کودک در آتلیه کودک
۱
پس زمینه شلوغ یا الگودار


قبل از این که به انواع مختلف پس زمینه نگاهی بیاندازیم، به شما توصیه می کنم که آزمایش کنید. از اشتباه کردن یا امتحان کردن ایده هایتان نترسید. این همان کاری بود که من با پرتره های بالا انجام دادم. من می خواستم ببینم یک پرتره با استفاده از یک پس زمینه شلوغ در خانه خودم چطور به نظر می رسد. من تصمیم گرفتم از نور LED برای نورپردازی استفاده کنم و بسته به این که می خواهم پس زمینه چطور به نظر برسد، سوژه یا منبع نور را جابجا کنم.

پس زمینه ها می توانند با هدایت تمرکز بیننده به سمت سوژه پرتره های شما را تقویت کنند، یا بالعکس. اگر پس زمینه مانند عکس بالا سمت راست خیلی شلوغ باشد، (من احساس می کنم تمرکز ضعیف تری بر روی دختر وجود دارد) مطمئن شوید که نور شما توجه بیننده را به سمت سوژه جلب می کند، به جای این که پس زمینه را بیش از حد روشن کند.

از آنجا می خواستم آن نورهای افسانه ای در شومینه و همچنین جزئیات کاغذ دیواری و بقیه دکوراسیون را ثبت کنم، برای رسیدن به این هدف، من با یک دیافراگم کوچک (ضریب اف بزرگتر) عکس گرفتم تا عمق میدان بیشتری به دست آورم و سوژه را به پس زمینه نزدیکتر کردم. تمام این کارها نیازمند متعادل کردن نوردهی ها در پس پردازش بود.

عکس سمت چپ نیز پس زمینه بسیار شلوغی داشت – یک کاغذ دیواری الگودار. با این حال، برخلاف عکس شلوغ سمت راست، من نمی خواستم بر الگو تاکید کنم، بلکه قصد داشتم از آن به عنوان یک پس زمینه تار استفاده کنم. برای رسیدن به این جلوه، من با یک دیافراگم باز تر (ضریب اف کوچک تر – عمق میدان کم) عکس گرفتم و سوژه ام را دور از دیوار قرار دادم.

لنزک: برای اینکه بدانید چه عواملی روی عمق میدان تاثیر می گذارند این مطلب و برای یادگیری نحوه ایجاد پس زمینه مات این آموزش را مطالعه نمایید.
۲
پس زمینه بافت دار تیره
[پس زمینه عکاسی پرتره]

مجموعه بالا یکی دیگر از آزمایش های من است. این بار می خواستم از پارچه های بافت دار به شیوه ای طبیعی به عنوان پس زمینه استفاده کنم.

نورپردازی که من برای این پرتره ها استفاده کردم، نور یک پنجره ساده بود که از کنار می تابید. انتخاب پارچه های تیره به این دلیل بود که من می خواستم توجه بیننده را به سمت چهره جلب کنم و تمام چیزهای دیگر حداقل (مینیمال) اما از نظر بافت غنی باشند.

در مقایسه با پس زمینه الگودار شلوغ قبلی، در اینجا من فقط بر روی رنگ های قهوه ای و تُن پوست مانور دادم. اینها پرتره های ساده ای هستند، اما بافتی بسیار غنی دارند.
۳
پس زمینه روشن
[پس زمینه عکاسی پرتره]

زمانی که من در فضای باز عکس های خانوادگی می گیرم، این یکی از پس زمینه های مورد علاقه من است. من به دنبال فضاهای روشنی می گردم که آسمان نیستند، اما روشن تر از سوژه هستند، مانند شاخ و برگ، درختان، و برگ هایی که آسمان روشن در پشت آنها پیداست.

تا زمانی که پس زمینه روشن باشد اما آسمان نباشد، برای استفاده خوب است. مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که سوژه های خود را در جلوی پس زمینه روشن قرار دهید و بر اساس چهره آنها نوردهی کنید. این به این معنی است که پس زمینه روشن تر شده و چهره به درستی نوردهی می شود. اگر بخواهید می توانید از یک فلاش برای روشن کردن چهره استفاده کنید، اما تا زمانی که چهره را به درستی نوردهی کنید، تصویر درست به نظر می رسد.
[پس زمینه عکاسی پرتره]

نکته دیگری که باید به خاطر داشته باشید این است که از وجود هر گونه نور لکه دار (نقطه نقطه) بر روی چهره سوژه اجتناب کنید. پس زمینه می تواند لکه دار باشد، مانند درختان تصویر بالا که نور از میان آنها می تابد، اما هیچ وقت نور روی چهره نباید اینگونه باشد. چنین نوری در اغلب موارد تصویر شما را خراب می کند، مگر این که این کار را به طور عمد مثلا در یک عکس هنری انجام دهید.
۴
پس زمینه تیره یا روشن ساده
[پس زمینه عکاسی پرتره]

پس زمینه های ساده چه دارای رنگ روشن باشند و چه رنگ تیره و چه تُن میانی، عکس های پرتره کلاسیک ایجاد می کنند. در پرتره های بالا، من تنها از یک دیوار تیره و نور پنجره برای نور اصلی استفاده کردم. یک رفلکتور نیز در سمت راست دوربین قرار دادم تا کمی از نور را بازتاب کند. همین.
[پس زمینه عکاسی پرتره]

پرتره های بالا در آشپزخانه مشتری گرفته شدند که در آنجا یک نیمکت در کنار دیوار قرار داشت. این نیمکت برای گرفتن پرتره های طبیعی سریع و جالب از بچه ها عالی بود، البته تا زمانی که آنها بی حرکت می نشستند! نورپردازی در اینجا صرفا از طریق پنجره و نور آسمان در سمت راست بود و یک فلاش پرکننده با بازتاب ضعیف در پشت سر من در سمت چپ دوربین قرار داشت.

نکته اصلی در هنگام عکاسی از پس زمینه های ساده این است که نور را با پس زمینه تطابق دهید، به طوری که اگر پس زمینه روشن است، سوژه ها نیز با همان قوت روشن شوند. به طور مشابه، هنگامی که پس زمینه تاریک است، من معمولا سوژه را با یک تُن حالت دارتر (مودی تر) روشن می کنم.
[پس زمینه عکاسی پرتره]

اگرچه این بستگی به ترجیح شخصی شما دارد، اما از لحاظ تکنیکی من یک کنتراست (تضاد نوری – اختلاف بین روشنایی و تاریکی) یکنواخت بین سوژه و پس زمینه را ترجیح می دهم.
۵
پس زمینه یکپارچه سفید
[پس زمینه عکاسی پرتره]

برخلاف آنچه که بسیاری از افراد اعتقاد دارند، به دست آوردن یک پس زمینه سفید خالص چندان آسان نیست. منظور من این است که شما نمی توانید سوژه خود را در مقابل یک پس زمینه سفید قرار دهید، یک عکس بگیرید، و یک پس زمینه یکپارچه سفید تمیز و خوب به دست آورید. اگر این کار را انجام دهید، در نهایت یک پس زمینه نسبتا کدر به رنگ خاکستری روشن به دست خواهید آورد.

در واقع، برای به دست آوردن آن پس زمینه سفید روشن، شما باید پس زمینه را روشن کرده و و سوژه خود را نیز روشن کنید.

اگر می خواهید یاد بگیرید که چطور این کار را به درستی انجام دهید، این مقاله من را بخوانید که روند گام به گام رسیدن به یک پس زمینه یکپارچه سفید تمیز را به شما نشان خواهد داد – ۳ اشتباهی که تازه کارها هنگام عکاسی با یک پس زمینه سفید باید از آن اجتناب کنند.
۶
پس زمینه ساختگی
[پس زمینه عکاسی پرتره]

بله، شما می توانید در فتوشاپ یک پس زمینه بسازید!

عکس های بالا در مقابل یک دیوار تیره ساده شبیه به #۴ گرفته شدند و سپس من در فتوشاپ به آن بافت اضافه کردم. شما به یک تصویر جداگانه از یک بافت نیاز دارید تا آن را روی دیوار تیره قرار دهید.
[پس زمینه عکاسی پرتره]

یکی دیگر از روش های ساختن پس زمینه در فتوشاپ، اضافه کردن یک اشعه خورشید است. پس زمینه در اینجا تنها یک دیوار سفید ساده بود، اما عکس در یک اتاق بدون پنجره با نور محیط بسیار کم گرفته شد. من از یک فلاش در سمت چپ دوربین برای شبیه سازی نور پنجره استفاده کردم. در پس پردازش، اشعه های خورشید را اضافه کردم، بنابراین به نظر می رسد که دختر نزدیک یک پنجره نشسته است.

بیشتر بخوانید: آموزش عوض کردن پس زمینه عکس در فتوشاپ

امیدوارم این مقاله در انتخاب پس زمینه برای پرتره هایتان به شما کمک کرده باشد. اگر هر ایده دیگری دارید که مایل هستید به اشتراک بگذارید، لطفا آن را در قسمت نظرات مطرح کنید.

نویسنده: لیلی ساویر (Lily Sawyer)

منبع:

لنزک

بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره1

 این سوال که «چه دیافراگمی برای عکاسی منظره از همه بهتر است؟» اغلب در فروم های اینترنتی مختلف پرسیده می شود. اگرچه یک دیافراگم «صحیح» وجود ندارد، اما در بعضی صحنه های خاص بهتر است که از یک دیافراگم خاص استفاده شود. برای عکاسی منظره استاندارد (به استثنای عکاسی شبانه، عکاسی ماکرو و موارد مشابه دیگر)، دیافراگم بهینه برای وضوح جلو به عقب در محدوده f/7.1 تا f/13 قرار دارد.

این محدوده به صورت تصادفی ذکر نشده است. در واقع، با دقت محاسبه و به عنوان نقطه مطلوب (sweet spot) لنز شناخته شده است.
نقطه مطلوب لنز را پیدا کنید
[دیافراگم در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری

اگر شما یک عکاس تازه کار هستید و دارید درباره دیافراگم یاد می گیرید، ممکن است گیج کننده به نظر برسد، اما شارپ ترین دیافراگم به لنز بستگی دارد.

شارپ ترین دیافراگم لنز شما، که به عنوان نقطه مطلوب (sweet spot) شناخته می شود، در فاصله دو یا سه f/stop از بازترین دیافراگم قرار دارد.

بنابراین، شارپ ترین دیافراگم بر روی لنز ۱۶-۳۵mm f/4 من بین f/8 و f/11 قرار دارد. یک لنز سریعتر، مانند ۱۴-۲۴mm f/2.8 دارای یک نقطه مطلوب بین f/5.6 و f/8 است.

از آنجا که بازترین دیافراگم اکثر لنزهای حرفه ای f/2.8 یا f/4 است، اغلب می شنوید که بهترین دیافراگم f/8 یا f/11 است. اگرچه اینها اغلب شارپ ترین دیافراگم ها هستند، اما با این حال من توصیه می کنم که از فرمول ۲-۳ stop برای محاسبه نقطه مطلوب لنزتان استفاده کرده و سپس آن را در عمل، با مقایسه چند عکس از یک ترکیب بندی واحد آزمایش کنید.

عنوان این مقاله «بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره» است، و نه «شارپ ترین دیافراگم برای عکاسی منظره». همانطور که اشاره کردم، یک دیافراگم صحیح وجود ندارد؛ بهترین دیافراگم برای هر صحنه خاص متفاوت است.
چه موقع از دیافراگم باز استفاده کنیم

دیافراگم های باز (ضرایب اف – f/stop کوچک تر) معمولا برای مات کردن پس زمینه یک تصویر استفاده می شوند. به عنوان مثال، قرار دادن یک گل نزدیک به لنز و استفاده از یک دیافراگم باز مانند f/2.8، به شارپ و فوکوس شدن گل می انجامد، در حالیکه پس زمینه نرم و مات می شود.
[دیافراگم در عکاسی منظره]

از یک دیافراگم باز برای مات کردن پس زمینه استفاده شده است.

یک نمونه معمول دیگر از وقت هایی که دیافراگم باز ایده آل می باشد، در طول عکاسی شبانه است. در شب نور طبیعی زیادی وجود ندارد، بنابراین ممکن است لازم باشد که ایزو را افزایش دهید، و از یک سرعت شاتر آهسته تر و یک دیافراگم باز استفاده کنید.

در نظر داشته باشید این که یک تصویر چقدر مات (یا فوکوس شده) شود، به این که شما در تصویر بر روی کجا فوکوس می کنید (پیش زمینه، میانه، پس زمینه)، این که المان پیش زمینه چقدر به دوربین شما نزدیک است و این که لنز شما چیست (واید یا زوم) بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: ۳ راه برای تاثیر گذاشتن بر عمق میدان
چه موقع از دیافراگم های باریک استفاده کنیم

یک دیافراگم باریک (ضرایب اف – f/stop بزرک تر) ، علیرغم این که باعث می شود بخش بیشتری از تصویر در فوکوس قرار گیرد، اما می تواند به تصاویری با وضوح کمتر از حد مورد نظر منجر شود.

اغلب زمانی از دیافراگم های باز استفاده می شود که فاصله زیادی بین پیش زمینه و پس زمینه وجود دارد، و شما می خواهید تصویر تا آنجا که ممکن است شارپ بوده و در فوکوس قرار داشته باشد.
[دیافراگم در عکاسی منظره]

از یک دیافراگم باریک برای حفظ وضوح جلو به عقب تصویر استفاده شده است.

اگرچه با دیافراگمی مانند f/22 کل تصویر در فوکوس قرار دارد، اما به اندازه استفاده از یک دیافراگم باز شارپ نیست. انباشت فوکوس یک تکنیک محبوب برای غلبه بر این مشکل است.

یک سناریوی دیگر که در آن استفاده از یک دیافراگم باریک مفید است، زمانی است که خورشید تا حدودی پشت ابرها پنهان شده است. استفاده از یک دیافراگم بین f/16 و f/22 به ثبت اشعه های شارپ و زیبای خورشید منجر خواهد شد.
بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره چیست؟

همانطور که ممکن است تا کنون متوجه شده باشید، بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره به تصویری که می گیرید و لنزی که استفاده می کنید، بستگی دارد.

یک دیافراگم باز مانند f/2.8 باعث می شود بخش کمتری از تصویر در فوکوس قرار گیرد، اما بخش هایی که در فوکوس هستند، شارپ تر از زمانی خواهند بود که از یک دیافراگم باریک مانند f/22 استفاده کنید.

از طرف دیگر، یک دیافراگم باریک مانند f/22 کل صحنه را در فوکوس نگه می دارد، اما به اندازه شارپ ترین بخش های ثبت شده با یک دیافراگم باز، شارپ نخواهد بود.

و باز هم، قاعده کلی این است: شارپ ترین دیافراگم (که در آن بزرگترین بخش تصویر در فوکوس قرار می گیرد اما هنوز هم شارپ است) در فاصله بین دو و سه استاپ از حداکثر دیافراگم می باشد، یعنی محبوب ترین دیافراگم برای عکاسی منظره استاندارد بین f/8 و f/11 است.

نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)

منبع:

لنزک

۶ دلیل برای شارپ نبودن عکس های شما

 تصور کنید: بعد از یک روز بزرگ عکاسی به خانه می آیید و هیجان دارید که تمام عکس های زیبایی که گرفته اید را ببینید. اما بعد از دیدن آنها متوجه می شوید که هیچ کدام از آنها به درد نمی خورند، چون تار هستند. در این مقاله به شما خواهیم گفت چه عواملی روی شارپ بودن عکس های شما تاثیر می گذارند و نکات عکاسی برای گرفتن عکس های شارپ را به شما آموزش خواهیم داد. عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

من مطمئنم که شما هم مثل اکثر ما چنین تجربه ای داشته اید. من شخصا مجبور شدم تصاویر زیادی از مشتری ها را دور بریزم، به دلیل این که شارپ نبودند.

در یک دنیای کامل و بی نقص، شما بعد از هر جلسه عکاسی که به خانه می آیید، ۱۰۰% تصاویرتان شارپ هستند، اما متاسفانه به ندرت چنین اتفاقی می افتد. با این حال، المان های خاصی وجود دارند که شما باید از آنها آگاه باشید و در هنگام عکاسی آنها را در نظر بگیرید، که احتمال تار شدن تصاویرتان را کاهش خواهند داد.

موارد ذکر شده در این مقاله برخی از متداول ترین دلایل شارپ نبودن تصاویر شما هستند.
۱
سرعت شاتر بیش از حد آهسته است

اولین و رایج ترین علت، آهسته بودن بیش از حد سرعت شاتر است. این می تواند به این دلیل باشد که شما از یک مُد عکاسی خودکار یا نیمه خودکار استفاده می کنید، یا به صورت دستی سرعت شاتری را انتخاب کرده اید که برای این موقعیت ایده آل نیست.

به طور معمول، این اتفاق در هنگام عکاسی در طول ساعت طلایی یا زمان دیگری از روز که نور کمتری وجود دارد، می افتد. بعید است که در نور شدید روز با این مشکل مواجه شوید.

یک قاعده کلی این است که هیچ وقت از یک سرعت شاتر آهسته تر از فاصله کانونی استفاده نکنید. به عنوان مثال، برای یک لنز ۱۴mm، من از یک سرعت شاتر آهسته تر از ۱/۱۴ ثانیه بدون سه پایه استفاده نمی کنم. برای یک لنز ۲۰۰mm، از استفاده از یک سرعت شاتر بسیار آهسته تر از ۱/۲۰۰ ثانیه خودداری می کنم، در غیر این صورت وقت آن است که سه پایه را نصب کنم.
[عکس های شارپ]

گرفتن این تصویر به صورت دستی تقریبا غیرممکن است، اگر یک نتیجه شارپ بخواهید.

همچنین می توانید ایزو را افزایش دهید یا از یک دیافراگم بازتر برای به دست آوردن یک سرعت شاتر سریع تر استفاده کنید. با این حال، به خاطر داشته باشید که افزایش ایزو و/یا باز کردن دیافراگم بر روی کیفیت تصویر نیز تاثیر خواهد داشت.
۲
دیافراگم اشتباه است

علت شماره دو: دیافراگم مناسبی انتخاب نکرده اید.

در f/2.8 شارپ ترین نقطه ممکن است کاملا شارپ، اما بقیه تصویر خارج از فوکوس باشد، که به یک ظاهر کلی تار منجر می شود.

هنگام استفاده از یک دیافراگم باریک تر مانند f/22، متوجه خواهید شد که وضوح کلی کاهش می یابد. اگرچه تصویر از جلو به عقب در فوکوس قرار دارد، اما کمتر از زمانی که از یک دیافراگم بازتر استفاده می کنید، شارپ است.

درک پیدا کردن دیافراگم ایده آل برای هر سناریو می تواند دشوار باشد، اما با کسب تجربه بیشتر، آسان تر می شود.
[عکس های شارپ]

تکنیک هایی مانند انباشت فوکوس هنگام عکاسی از صحنه هایی که هم المان های نزدیک و هم دور از لنز دارند، مفید هستند.

کلید کار استفاده از شارپ ترین دیافراگم لنز شما یعنی نقطه مطلوب (Sweet spot) است که در مطلب «بهترین دیافراگم برای عکاسی منظره» آموزش خواهید دید.
۳
باعث لرزش دوربین می شوید

وقتی صحبت از چگونگی ثبت تصاویر شارپ باشد، استفاده از سه پایه نکته ای است که اغلب به آن اشاره می شود. با این حال، تنها نصب دوربین بر روی یک سه پایه لزوما به تصاویر شارپی که انتظار دارید منجر نمی شود.

هنگام فشار دادن دکمه شاتر دوربین، مقدار کمی لرزش ایجاد می کنید. اگرچه این میزان ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما برای ایجاد تاری یا نرم شدن تصویر در هنگام استفاده از سرعت شاترهای نیمه آهسته کافی است.

زمانی دوربین بر روی سه پایه قرار دارد، مطمئن شوید که از یک کنترل ریموت شاتر یا شاتر تاخیری (تایمر) داخل دوربین استفاده کنید. این کار لرزش ناشی از فشار دادن دکمه شاتر را از بین می برد و در نهایت به یک تصویر شارپ تر منجر می شود.
۴
سه پایه محکم نیست و لرزش دارد

زمانی که من تازه کار عکاسی منظره را شروع کرده بودم، هر چقدر تلاش می کردم نمی توانستم بفهمم که چرا تصاویرم کمی تار می شوند: من از سه پایه استفاده می کردم، سرعت شاتر خوب بود و یک ریموت شاتر داشتم. اینها برای ایجاد تصاویر شارپ کافی نبود؟ ظاهرا نه…

چیزی که من در نظر نمی گرفتم این بود که سه پایه ۲۰ دلاری من به اندازه کافی ثابت و محکم نبود که در مقابل باد مقاوت کند یا حتی در یک رودخانه آرام قرار گیرد. هرگونه حرکت در محیط اطراف باعث لرزش آن میشد، به این معنی که عکس های من زیاد شارپ نمی شدند.
[عکس های شارپ]

بعد از شکستن سومین سه پایه ۲۰ دلاری در عرض یک سال، من تصمیم گرفتم یک سه پایه دست دوم با کیفیت بالاتر بخرم. اگرچه آن سه پایه Manfrotto چند سال استفاده شده بود، اما سه پایه ای خوب و باب میل من بود، و حتی در شرایط ناهموارتر هم هیچ لرزشی ایجاد نمی کرد.
[عکس های شارپ]

سه پایه ۲۰ دلاری من هنگام عکاسی از این منظره دریایی نمی توانست در برابر باد مقاومت کند.

نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که شما باید سه پایه ای داشته باشید که آنقدر محکم باشد که بتواند از پس شرایطی که معمولا در آن عکاسی می کنید، برآید.

لازم نیست بروید و گران ترین سه پایه ای که پیدا می کنید را بخرید، اما من شخصا از خریدن ارزان ترین سه پایه هم اجتناب می کنم. هرچه سه پایه محکم تر باشد، در شرایط سخت تری می توانید از آن استفاده کنید. به عنوان مثال، من هیچ وقت از سه پایه پیاده روی سبک وزنم برای عکاسی از مناظر دریایی قطب شمال استفاده نمی کنم.
۵
از یک لنز با کیفیت پایین استفاده می کنید

من نمی خواهم بیش از حد بر روی تجهیزاتی که استفاده می کنید تمرکز کنم، چون به شدت معتقدم که شما می توانید صرف نظر از ابزاری که استفاده می کنید، تصاویر زیبا بگیرید. با این حال، وقتی بحث کیفیت تصویر مطرح باشد، هیچ شکی نیست که تجهیزات دوربین پیشرفته تفاوت ایجاد می کند.

ممکن است قبلا شنیده باشید که می گویند «باید به جای دوربین بر روی لنز سرمایه گذاری کنید». لنز بیشتر احتمال دارد که مدت طولانی تری برای شما بماند و در مورد مسئله وضوح تصاویر، لنز از اهمیت بیشتری برخوردار است.

یک لنز ارزان قیمت با کیفیت پایین به اندازه یک نسخه پیشرفته شارپ نیست، و حتی در میان لنزهای حرفه ای هم می تواند تفاوت های بسیار زیادی در وضوح وجود داشته باشد.

من توصیه می کنم کمی تحقیق کنید تا بر اساس بودجه ای که دارید بهترین لنزها را برای دوربین خود پیدا کنید، و در صورت لزوم به جای خرید چندین لنز، تنها به یک یا دو مورد اکتفا کنید. زمانی که ببینید یک لنز خوب چقدر می تواند تفاوت ایجاد کند، شوکه خواهید شد.
۶
یک خطای دستی وجود دارد

آخرین دلیلی که بررسی می کنیم شاید موردی باشد که شنیدن آن بیش از بقیه موارد دردناک باشد؛ شما درست فوکوس نمی کنید.

فوکوس کردن نباید آنقدرها هم سخت باشد، نه؟ خیلی ساده به نظر می رسد! اما اینطور نیست، به خصوص اگر به صورت دستی فوکوس کنید… اینها دو سناریوی معمول هستند:

۱٫ فوکوس خودکار خوب کار نمی کند: اگرچه فوکوس خودکار یک ابزار عالی در بسیاری از دوربین های دیجیتال است، اما همیشه آنقدر که انتظار می رود خوب عمل نمی کند. به خصوص هنگام کار در نور کم، چون دوربین تلاش می کند تا جزئیات را ببیند و فوکوس صحیح را پیدا کند.

۲٫ شما به صورت دستی درست فوکوس نمی کنید: فوکوس دستی می تواند نیازمند مهارت باشد. این یک راه عالی برای به دست آوردن فوکوس دقیقی است که می خواهید، اما با کمی داخل یا خارج فوکوس شدن بیش از اندازه، وضوح کاهش می یابد. دانستن این که در کجای تصویر فوکوس کنید و چگونه شارپ ترین فوکوس را به دست آورید، به زمان و کسب تجربه نیاز دارد.

هنگام استفاده از فوکوس دستی، حالت نمایش زنده کمک زیادی به شما می کند. بزرگنمایی را ۱۰۰% کرده و فوکوس را تنظیم کنید، تا زمانی که در شارپ ترین حالت قرار داشته باشد.
گام نهایی

در نظر گرفتن تمام نکات بالا احتمال این که با تصاویر شارپ به خانه بیایید را افزایش می دهد. هرچند، این کار به تلاش نیاز دارد، و من به شدت توصیه می کنم که هنگام عکاسی در فضای بیرون، آگاهانه فوکوس کنید.

تمرینی که من در روند کارم گنجانده ام این است که به طور منظم صفحه نمایش تصویر را در پشت دوربین چک کرده و زوم کنم تا ببینیم آیا در فوکوس قرار دارد یا نه. من معمولا هر بار که ترکیب بندی را تغییر می دهم، این کار را انجام می دهم. این کار برای من تنها چند ثانیه طول می کشد، اما با انجام آن مطمئن می شوم که تصویر واقعا شارپ است. اگر اینطور نبود، می فهمم که باید فوکوس، سرعت شاتر یا برخی المان های دیگر را تنظیم کنم.

بهتر است که این کار به یک عادت تبدیل شود تا این که به خانه بیایید و متوجه شوید که تصاویر شما خارج از فوکوس هستند و تلاش های شما به هدر رفته است.

نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)

منبع:

لنزک

آموزش پیدا کردن زاویه عکاسی عالی

 شما هم حتما آن لحظاتی که عکس های خود را روی صفحه نمایش دوربین چک می کنید و تعجب می کنید که چرا آن عکسی که قرار بود شگفت انگیز شود، اینطور نشده را تجربه کرده اید. نوردهی شما درست بود – چک می کنید؛ تراز سفیدی – چک می کنید؛ دیافراگم – چک می کنید؛ شاتر – چک می کنید. لنز… همم. بگذارید ببینم. لنز؟ بله، من با لنز درست عکس گرفتم. اگر شما به درستی عکس می گیرید و باز هم عکس ها آنطور که می خواهید خوب از کار در نمی آیند، من یک توصیه خوب برای شما دارم.
[زاویه عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

یک ابزار در اختیار شما وجود دارد که مبتدیان به ندرت از مزایای آن به طور کامل استفاده می کنند. من دارم در مورد پاهایتان صحبت می کنم. در نگاه اول، آنها ممکن است مانند ابزار به نظر نرسند، اما اجازه دهید به شما اطمینان دهم – آنها جزئی از ابزار عکاسی شما هستند. و علت آن این است.

«یک عکس خوب حاصل اینست بدانید کجا باید بایستید.» – انسل آدامز

اگر تا به حال یک عکاس حرفه ای را تماشا کرده باشید، متوجه خواهید شد که همه آنها یک ویژگی مشترک دارند. آنها زیاد حرکت می کنند. آنها سعی می کنند با جابجا شدن، موقعیت خود را عالی و بی نقص کنند.

همه ما هنگام عکاسی جابجا می شویم و موقعیت خود را تعیین می کنیم، اما آنچه که یک عکاس حرفه ای می داند و شما ممکن است ندانید، نقطه دقیقی است که باید در آن قرار گیرد تا بهترین عکس را به دست آورد. (بسیار خب، پس شاید همه ما نتوانیم به اندازه عکاسان حرفه ای موفق باشیم، اما می دانید، فقط به تلاش خود ادامه دهید).

در این تصویر بعدی، سوژه ها بالا و پشت سر من بودند. من یک نقطه پایین تر را انتخاب کردم تا سایه های آنها را ثبت کنم:
[زاویه عکاسی]

این که بدانید کجا باید بایستید، بخشی از روند ایجاد یک پس زمینه جذاب، به دست آوردن یک زاویه عالی در یک پرتره، و یک چیز جالب در پیش زمینه یک منظره است.

همه اینها می توانند با تغییر موقعیت شما – به جایی که با سوژه خود در ارتباط باشید – اصلاح شوند.
[زاویه عکاسی]

پایین آمدن تا سطح سوژه، تمرین خوبی برای تعیین موقعیت است.

اشتباهات تعیین موقعیت و راه حل آنها
۱
عکس گرفتن با اضطراب و دستپاچگی

آیا تا به حال کاری مانند این انجام داده اید؟ شما در حال راه رفتن هستید و ناگهان در مقابل خود یک سوژه واقعا جذاب را می بینید که روی یک نیمکت، با پس زمینه ای رنگارنگ نشسته است.

شما باز هم نزدیک می شوید و هنوز از او رد نشده اید، و از هم مهمتر، او هنوز شما را ندیده است! با خود فکر می کنید، عجب فرصتی! یک عکس می گیرید. بعدا صفحه نمایش دوربین را نگاه می کنید و فکر می کنید «اه… بد نیست، اما آن چیزی که من دیدم نیست».

پس چه اتفاقی افتاد؟ مسئله تعیین موقعیت بود. و این بار موقعیت شما به دلیل «ترس» اشتباه بود. شما اجازه دادید ترستان بر شما پیروز شود و با اضطراب و دستپاچگی یک عکس گرفتید.

به عکس هایی فکر کنید که می توانستید بگیرید، اگر با او روبرو می شدید و شروع به صحبت می کردید یا فقط لبخند می زدید و به دوربین خود اشاره می کردید. می توانستید در مقابل او بایستید و زانو بزنید، می توانستید از چهره و حالات او عکس های کلوزآپ بگیرید. احتمالات بی شماری وجود داشت اگر بر ترس خود غلبه می کردید و نزدیک تر می شدید.

«اگر تصاویر شما به اندازه کافی خوب نیستند، به اندازه کافی نزدیک نیستید.» – رابرت کاپا
[زاویه عکاسی]

نزدیک تر شدن به فضای شخصی می تواند تصویر صمیمانه تری ایجاد کند.
۲
زوم کردن

اگر شما همیشه دوربین را جلوی چشم خود قرار می دهید، و سپس زوم می کنید، تقریبا با اطمینان می توان گفت که در جای مناسب قرار ندارید. به نظر من، روش استفاده از یک لنز زوم این نیست.

چیزهای زیادی در مورد کیفیت، وزن، پوشش و موارد تکنیکی دیگر لنزهای پرایم در مقابل لنزهای زوم گفته شده است، اما چیزی که من متوجه شدم این است که بزرگترین عیب لنز زوم این است که شما را تنبل می کند. آنها شما را به حرکت وانمی دارند.

این لنز می تواند سوژه را نزد شما بیاورد. درست است؟ نه اشتباه است. اغلب اوقات این حرف اشتباه است. این یکی از دلایلی است که عکس عالی شما خوب از کار درنمی آید.

با تصور کردن تصویر مورد نظر خود در ذهن، می توانید آن را ثبت کنید. واقعا همینطور است. به من اعتماد کنید. هنگامی که شما زوم می کنید، پرسپکتیو، و زاویه، همراه با عمق و المان های محیطی پشتیبان، و خیلی چیزهای دیگر تغییر می کنند. من نمی گویم که زوم کردن بد است، فقط می تواند شما را تنبل کند. زوم کردن باید با حرکت همراه باشد، درست مثل همان کاری که با یک لنز پرایم انجام می دهید.

من عاشق لنز زوم ۱۷-۴۰ ام هستم. اما احتمالا مثل شما از آن استفاده نمی کنم. من درک بسیار خوبی از فواصل کانونی دارم. این که یک لنز ۳۵mm چه چیزی به من خواهد داد. یک لنز ۱۷mm چه چیزی را قرار است ثبت کند.

بنابراین زمانی که از لنز زوم ام استفاده می کنم، کل محدوده فواصل کانونی (۱۷-۴۰m) را طی نمی کنم. من می دانم که به کدام یک از آنها نیاز خواهم داشت و همانجا رهایش می کنم. پس از آن می دانید چه کار می کنم؟ پاهایم را به سمت موقعیتی که لازم است در آن قرار گیرم، تکان می دهم.
[زاویه عکاسی]

اسم این بازی، انتخاب نقطه مناسب و انتظار است.
۳
وقت صرف نکردن (بر روی یک صحنه)

این مورد برای همه ما پیش می آید، باور کنید. مهم نیست شما در موقعیتی باشید که در آن همه چیز ایستا و ثابت، یا متحرک باشد، وقت بگذارید و سعی کنید همه چیز را از زوایای مختلف ببینید.

اگر سعی دارید یک صحنه را بازسازی کنید، این کار عکس های شما را بسیار بهتر خواهد کرد – المان ها را تجزیه کنید، رابطه بین آنها را با استفاده از پرسپکتیو تغییر دهید یا این که تنها دست نگه دارید و چند لحظه در مورد آن فکر کنید. بخش زیادی از رابطه بین المان ها در یک صحنه را می توان با حرکت و جابجایی خوب تغییر داد.

سعی کنید بفهمید که باید در کجا قرار گیرید، چقدر باید بالا بایستید و چگونه آشفتگی و درهم ریختگی پس زمینه را از بین ببرید. با ملاحظه و تفکر انتخاب کنید و عکس بگیرید. سپس فکر کرده و دوباره جابجا شوید.
[زاویه عکاسی]
چند نمونه واقعی

برای من یک چیز زمانی خاص است که به آن نقطه برسد که شما با خودتان فکر کنید – اوه واو – و این چیزی باشد که ترکیبی از قلب و روح و چشمانتان به شما می گوید. این چیزی است که دیگر عادی و معمولی نیست.

«این یک توهم است که عکس ها با دوربین ایجاد می شوند… آنها با چشم، قلب، و ذهن ساخته می شوند.» – هنری کارتیه برسون

هنگامی که شما یک چیز زیبا یا شگفت انگیز می بینید، هیچ نکته محاسباتی یا تکنیکی در مورد آن احساس عمیق و تکان دهنده در درون شما که می گوید – عالیه! – وجود ندارد. بنابراین اگرچه شما می توانید بر برخی مفاهیم زیبای محاسباتی یا تکنیکی تکیه کنید تا به شما کمک کند به آنجا برسید – قانون یک سوم، اعداد فیبوناچی، خطوط هدایتگر و غیره – اما در نهایت به خود شما بستگی دارد که برای پیدا کردن عکسی تلاش کنید که وقتی آن را در دوربین ثبت می کنید، باعث می شود قلبتان کمی تندتر بتپد.

اکنون بیایید به شرق لندن برویم. یک روز صبح در شرق لندن، من با این ساختمان و آن نور عالی برخورد کردم. من یک عکس گرفتم، بیشتر به خاطر نور تا این که واقعا به سوژه ام فکر کنم، و نتیجه چیز جذابی برای دیدن نداشت.
[زاویه عکاسی]

اما من دوست ندارم نور خوب را از دست بدهم، بنابراین نزدیک تر رفتم تا عکسی با جزئیات بیشتر بگیرم، که باز هم بیشتر به خاطر نور بود.
[زاویه عکاسی]

این عکس را خیلی بیشتر دوست داشتم. من یک دیوار با بافت های جالب را دوست دارم. شما می توانید رنگ، گرافیتی، سایه های مختلف آجر، شیشه، و لوله ها را در کنار هم داشته باشید – تمام این چیزهای جالب ظاهر بسیار زیبایی با این نور لکه دار ایجاد می کنند. خب من می توانستم همانجا دست از کار بکشم…

اما یک نکته خیلی مهم که باید در مورد نور بدانید این است که اگر کار جالبی با آنچه که دارید به آن نگاه می کنید انجام می دهد – احتمال زیادی وجود دارد که با بسیاری از چیزهای دیگر اطراف شما نیز کارهای جالبی بکند.

با اولین نور عالی که می بینید قانع نشوید، فراتر بروید و اکتشاف کنید.

من مقابل ساختمان رفتم و بلافاصله یک عکس خیلی خیلی بهتر گرفتم.
[زاویه عکاسی]

نور جلو (روبرو) که پشت ساختمان را آنقدر جذاب کرده بود، اکنون به عنوان نور پس زمینه احساس کاملا متفاوتی در جلوی ساختمان ایجاد می کند. من سایه های بلند این عکس، المان قوی خورشید و خطوط هدایتگر بهتر در کنار سوژه منتخبم را دوست دارم.

همچنین، تضاد رنگ سرد و سایه ها و گرمای نور مستقیم خورشید، نمایش خوبی است. وقت گذاشتن برای کار بر روی یک صحنه تقریبا همیشه تصاویر بهتری به شما خواهد داد.

یکی از چیزهایی که من در مورد لندن دوست دارم، تضاد دیوانه وار بافت بسیار قدیمی در کنار بافت بسیار جدید است. و این اغلب چیزی است که من به دنبالش هستم، به خصوص در شرق و مرکز شهر لندن. آنجا واقعا فوق العاده است.

من در حال پیاده روی بودم که تضاد خاص بین این کلیسای قدیمی و یکی از آن «مراکز تجاری» جدید را دیدم. و فکر کردم که این سوژه من است – این تضاد قدیمی/جدید. اما معلوم شد که خیلی کسل کننده است. به نظر نمی رسد که هیچ یک از المان های این تصویر با هم در ارتباط باشند، بنابراین فاقد انسجام است.
[زاویه عکاسی]

و سپس این یکی را امتحان کردم:
[زاویه عکاسی]

من تصمیم گرفتم کمی عقب تر بروم و دوباره امتحان کنم. و باز هم چیزی وجود ندارد که المان ها را به هم پیوند بزند، و بین آنها ارتباط ایجاد کند. بنابراین در عکس بعدی ام از قانون خطوط هدایتگر استفاده کردم. در این نقطه، بعد از گرفتن دو عکس ناموفق، استفاده از برخی قوانین ترکیب بندی ساده لازم بود.

چرخش ۹۰ درجه در جهت پرتره نیز به حذف ساخت و ساز در لبه کادر کمک کرد. با حذف چند المان و اضافه کردن برخی خطوط قوی، تصویر بالاخره گرد هم آمد و منسجم شد.
[زاویه عکاسی]

یک صبح زمستانی، من در شهر ونیز در لبه شمالی جزیره بودم. صبح زیبایی بود، همانطور که می توانید از آسمان ببینید. من به این دیرک های (ستون) داخل آب با چراغ های روی آنها و بارانداز نگاه می کردم. اما هیچ چیزی جز پتانسیل زیاد آن اطراف، چندان قابل توجه نبود.
[زاویه عکاسی]

من دوربینم را به سمت غروب آفتاب برگرداندم و پتانسیل بیشتری دیدم. اَشکال زیبایی در آب وجود داشت. به نوعی می توانستم تشخیص دهم که یک شیشه رنگی جالب در بالای آن ساختمان وجود دارد. اما همه چیز در سایه قرار داشت، و بسیار کسل کننده بود. بنابراین، منتظر ماندم. و در حین انتظار چند قدم به سمت راست رفتم تا از شر آن دیرک سمت چپ خلاص شوم و مقدار بیشتری از شیشه ساختمان در کادر قرار گیرد.
[زاویه عکاسی]

اکنون با خودم فکر می کنم که با نور بیشتر نه تنها اتفاق جالبی بر روی آب می افتد، که همه چیزهایی که در حال حاضر در سایه هستند را روشن می کند، بلکه آن شیشه رنگی نیز جذاب تر می شود. کاری که من در اینجا با این صحنه انجام دادم این بود که پیش بینی کردم که نور وقتی از پشت ابرها بیرون آید، چه کاری خواهد کرد.

حدود ده دقیقه بعد – واو، نور خورشید همه چیز را تغییر داد!
[زاویه عکاسی]

بنابراین می توانید ببینید که روند اصلاح و حذف المان ها در اینجا واقعا مهم است.

اگر یک یا دو المان پیدا کردید که آنها را دوست داشتید – به آنها بچسبید. چیزهایی که به ارزش تصویر شما نمی افزایند را از ترکیب بندی خود حذف کنید، و در اطراف سوژه خود حرکت کنید تا وقتی که به چیزی برسید که با تاثیری که سوژه در ابتدا بر روی شما داشت، متناسب باشد.

امیدوارم که به اهمیت جابجایی، و جستجوی مداوم برای پیدا کردن یک زاویه تاثیرگذار پی برده باشید. همیشه لازم نیست زیاد جابجا شوید. گاهی اوقات تنها چند سانتیمتر می تواند تاثیر قابل توجهی بر روی یک عکس داشته باشد.

این باید فکر هیجان انگیزی برای شما باشد، چون نشان می دهد که حتی زمانی که یک سوژه عالی دارید و عکس خوبی به دست نیاورده اید، هنوز هم پتانسیل زیادی برای کار بر روی صحنه و پیدا کردن چیزی خاص وجود دارد.

نویسنده: آنتونی ایپس (Anthony Epes)

منبع:

لنزک

۷ گام قابل اجرا در عکاسی برای ثبت عکس های جذاب

 ثبت تصاویری که توجه بیننده را جلب می کنند، هدف هر عکاسی است. همین مهارت است که یک عکاس خوب را از یک عکاس متوسط متمایز می کند. این مقاله طی ۷ گام به شما آموزش می دهد که چگونه عکس هایی جذاب بگیرید – عکس هایی که توجه بیننده را جلب می کنند، احساسی را در بیننده زنده می کنند و در خاطرش می مانند.

یک تصویر می تواند به شیوه های مختلف توجه بیننده را جلب کند. یک نمونه معمول آن (به خصوص در سال های اخیر) از طریق استفاده از رنگ های قوی و زنده است. با این حال، چنین تصاویری (البته با استثناهای زیاد) معمولا فقط باعث می شوند بیننده یک «واو» لحظه ای بگوید و به سرعت آن را فراموش کند. شما چیزی بیش از این می خواهید، شما می خواهید بیننده تصویر شما را به خاطر بسپارد. شما می خواهید برگردد و بارها و بارها به آن نگاه کند. شما می خواهید یک احساس خاص در بیننده ایجاد کنید.

انجام این کار در عمل سخت تر است و مهارتی است که سال ها طول می کشد تا پرورش یابد. حتی بعد از چندین سال، باز هم چیزی است که عکاسان برای دستیابی به آن تلاش می کنند.

این نکات در مسیر ثبت تصاویر چشمگیر به شما کمک می کنند؛ آنها را دنبال کرده و اجرا کنید تا یک گام به هدف نزدیک تر شوید.
۱
یک نقطه جذاب داشته باشید

تصویر شما باید یک نقطه جذاب (point of interest) داشته باشد تا جلب توجه کند. بدون یک نقطه جذاب قوی، افراد احتمالا از تصویر شما رد می شوند، بدون این که حتی به آن توجه کنند.

یک نقطه جذاب قوی لازم نیست یک سوژه جالب و دیدنی باشد. کوه ها عالی هستند، اما هر چیزی می تواند یک نقطه جذاب باشد، اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد.

خودتان را به جای بیننده بگذارید: آیا یک نقطه جذاب مشخص در این تصویر وجود دارد؟ اگر یک جای طبیعی برای قرار گرفتن نگاه شما وجود ندارد، پاسخ منفی است و شما باید تصویر را مجددا ارزیابی کنید.
[عکس های جذاب]

شاید یک سوژه جالب داشته باشید، اما هیچ المانی که نگاه شما را به سمت آن هدایت کند وجود ندارد. در این صورت، سعی کنید برای تاکید بر روی این سوژه، با المان های اطراف خود کار کنید.
۲
از خطوط برای هدایت نگاه بیننده استفاده کنید

داشتن یک نقطه جذاب، تنها گام اول است. همانطور که در بالا اشاره کردم، حتی زمانی که یک نقطه جذاب داشته باشید، باز هم ممکن است کاملا مشخص نباشد، چون هیچ المانی که نگاه بیننده را به سمت آن هدایت کند، ندارید.

اینجاست که خطوط هدایتگر (leading lines) وارد کار می شوند. خطوط هدایتگر المان های ترکیب بندی هستند که تقریبا در همه جا یافت می شوند، و تصاویر شما را به طور چشمگیری بهبود خواهند بخشید. آنها به هدایت نگاه بیننده در میان کادر کمک می کنند و به طرق مختلف به آن می گویند که به کجا برود.

یک نمونه از خطوط هدایتگر بسیار واضح، یک درخت یا جاده ای است که به طور مستقیم به سوژه اصلی منتهی می شود. چشم های شما به طور طبیعی این خطوط را تا آن نقطه دنبال خواهند کرد.
[عکس های جذاب]

هرچند، خطوط هدایتگر فراتر از جاده ها و مسیرها هستند. سنگ ها، شاخه ها، شکاف ها، گِل و لای، بوته ها، گل ها، سایه ها و غیره نیز می توانند خطوط هدایتگر باشند. هر چیزی که به هدایت نگاه شما به سمت سوژه کمک کند، یک خط هدایتگر محسوب می شود.

بیشتر بخوانید: ۱۰ نمونه از خطوط هدایتگر خلاقانه و غیرمعمول در عکاسی
۳
از نور برای هدایت نگاه بیننده استفاده کنید

غیر از خطوط هدایتگر راه های دیگری نیز برای هدایت نگاه بیننده وجود دارد؛ نور جهت دار (directional light) یکی دیگر از روش های مهم است.

نور در یک عکس خوب بسیار حائز اهمیت است. دلیلی وجود دارد که عکاسان حتی بعد از ماه ها یا سال ها، اغلب به طور منظم از یک مکان بازدید می کنند؛ آنها منتظرند تا نور، احساساتی که می خواهند در تصویر به نمایش بگذارند را نشان دهد.

نور خوب چیزی است که بین یک عکس خوب و یک عکس قابل قبول تمایز ایجاد می کند. بدون آن، تصویر فاقد حس زندگی، و تخت و کسل کننده است. به نمونه زیر نگاه کنید. بدون نور، این تصویر هیچ چیز خاصی نداشت.
[عکس های جذاب]

صبر کنید تا نور جذاب شود. اگر وقت ندارید، سعی کنید بفهمید که نور چگونه بر کادر فعلی شما تاثیر می گذارد. آیا نور شدید است؟ آیا نرم است؟ آیا بر روی یک سوژه منعکس می شود؟ آیا پرتوهای نور وجود دارند؟ از المان های موجود برای کار کردن بر روی صحنه استفاده کنید و از شرایط موجود به بهترین شکل بهره ببرید.
۴
یک ترکیب بندی قوی داشته باشید

این شاید بزرگترین شاخص سطح مهارت یک عکاس باشد. یک ترکیب بندی قوی تصویر را برای بیننده لذت بخش تر می کند و بخش مهمی از داستانی است که از طریق عکس شما گفته می شود.

ترکیب بندی چیزی است که عکاسان به طور مداوم بر روی بهبود آن کار می کنند. بسیاری معتقدند که شما هیچ وقت ترکیب بندی را به طور کامل یاد نمی گیرید و این چیزی است که در طول حرفه هنری شما تکامل می یابد.

دستورالعمل هایی مانند «قانون یک سوم» و «نسبت طلایی» ابزارهایی عالی برای بهبود ترکیب بندی شما هستند، اما من توصیه می کنم به اینها اکتفا نکنید و المان های دیگر مانند هماهنگی رنگ، نور جهت دار، و وزن بصری را نیز در نظر بگیرید.

از همه مهمتر، این «قوانین» را خیلی سرسختانه دنبال نکنید. یک ترکیب بندی قوی لازم نیست نمونه کاملی از یک قانون ترکیب بندی باشد – تا زمانی که جریان بصری آن رضایت بخش باشد.

بیشتر بخوانید: ۱۰ مقاله برتر ترکیب بندی عکاسی
۵
مراقب آب و هوا باشید

متاسفانه، هر آب و هوایی برای هر نوع عکاسی خوب نیست. بعضی صحنه های خاص به نوع خاصی از آب و هوا نیاز دارند و این چیزی است که شما باید در نظر بگیرید. همیشه سوژه هایی برای عکاسی وجود دارند، اما مهم این است که بتوانید آنهایی را پیدا کنید که در یک شرایط خاص بهتر هستند.

به عنوان مثال، تصاویر زیر را در نظر بگیرید. من در طول یک دوره ۶ ماهه بارها به این مکان برگشتم و به دنبال شرایطی بودم که بیشتر برای این صحنه مناسب باشد. تصویر اول شرایطی را نشان می دهد که اغلب وجود داشت و خود تصویر چیز خاصی ندارد. با این حال، یک روز صبح که ابرهای رنگارنگ و به سرعت در حال حرکت، و همچنین اقیانوس نیمه طوفانی پدیدار شدند، تصویر خیلی جالب تر شد.
[عکس های جذاب]

به همین ترتیب، اگر در حال عکاسی از جنگل هستید، شرایط خاص تصویر را جذاب تر خواهد کرد؛ مثلا زمانی که نور خورشید در میان درختان پرتوهای نور ایجاد می کند یا لایه ضخیمی از مه وجود دارد.

اگر قصد دارید از یک نقطه عکاسی محلی بازدید کنید، مطمئن شوید که پیش بینی آب و هوا را بررسی کرده و در روزی از آنجا بازدید کنید که به نظر می رسد بالاترین احتمال وجود یک آب و هوای جالب را دارد.
۶
به طور انتخابی تر عکس بگیرید

«تا جایی که می توانی عکس بگیر» توصیه رایجی است که به عکاسان مبتدی گفته می شود. اگرچه این راه خوبی برای یادگیری نحوه کار دوربین و بهبود مهارت های شماست، اما یاد بگیرید که در مورد عکس هایی که می گیرید، انتخابی تر عمل کنید؛ یا حداقل در مورد عکس هایی که به صورت آنلاین به اشتراک می گذارید، گزینشی تر باشید.

حقیقت این است که ثبت تصاویر چشمگیر به صورت روزانه اتفاق نمی افتد. در واقع، ۹۹% تصاویری که یک عکاس حرفه ای می گیرد، هرگز توسط عموم دیده نمی شوند (به اشتراک گذاشته نمی شوند). آنها ممکن است تصاویر قابل قبولی باشند، اما هدف عکاس گرفتن تصاویر قابل قبول نیست.
عکاسی کودک در آتلیه کودک
قبل از فشار دادن دکمه شاتر این سوال ساده را از خودتان بپرسید: آیا این تصویر پتانسیل خوب بودن را دارد؟ اگر پاسخ مثبت است، آن را ثبت کنید. اگر پاسخ منفی است، فکر کنید که چرا این پتانسیل را ندارد؛ ترکیب بندی به اندازه کافی خوب نیست؟ نور کسل کننده است؟ سوژه کسل کننده است؟

پاسخ به این سوالات به شما نشان می دهد که آیا باید دوربین را تنظیم کرده و عکس بگیرید، یا از آن بگذرید و بروید.
۷
چیزی بیش از یک عکس فوری بگیرید

به هفتمین و آخرین توصیه برای ثبت تصاویر چشمگیر می رسیم: چیزی بیش از یک عکس فوری بگیرید.

اگر شما فقط برای این عکس می گیرید که سفرهای خود را ثبت کنید و هدفتان فقط این است که آنها را با دوستان و خانواده خود به اشتراک بگذارید، از هر چیزی که می خواهید عکس بگیرید. اما اگر هدف شما این است که عکاس بهتری شوید و تصاویری ثبت کنید که احساسی را در بیننده بیدار می کنند، گرفتن تصاویر «فوری» را متوقف کنید.

سوالات نکته قبلی را از خودتان بپرسید. از این پرسش ها استفاده کنید تا ببینید که باید عکس را بگیرید یا نه. نگران نباشید که یک مکان زیبا را بدون گرفتن حتی یک عکس ترک کنید. همه مکان های زیبا خوش عکس نیستند. یاد بگیرید که در عوض از محیط اطراف خود لذت ببرید و نگران گرفتن عکس های «فوری» از هر چیزی نباشید.

هیچ دستورالعمل قطعی برای گرفتن یک تصویر عالی وجود ندارد، اما المان هایی مانند نور، ترکیب بندی، یک نقطه جذاب، و آب و هوا نقش مهمی در آن ایفا می کنند. اگر تصویر فاقد این المان ها باشد، آیا واقعا توجه بیننده را جلب خواهد کرد؟

نویسنده: کریستین هویبرگ (CHRISTIAN HOIBERG)

منبع:

لنزک

راهنمای انتخاب سوژه و ترکیب بندی

 یک عکاس گل های تازه کار چگونه باید سوژه ها و ترکیب بندی ها را انتخاب کند؟ در این مقاله، من یک پاسخ دقیق به این پرسش خواهم داد. اول، درباره انواع مختلف سوژه های عکاسی از گل ها بحث می کنم. سپس دستورالعمل هایی برای ایجاد ترکیب بندی های خیره کننده ارائه می دهم. در این آموزش، من بر ایجاد تصاویر تمیز و پویا تاکید خواهم کرد.

الف
سوژه ها

انتخاب یک سوژه در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری از گل ها ممکن است آسان به نظر برسد – عکاسان از گل ها عکس می گیرند، درست است؟

بله، درست است، اما مهم است که چند عامل را در مورد هر گل خاص در نظر بگیرید. از جمله رنگ گل، شرایط گل (در حال پژمردن و/یا کثیف است؟)، و شکل گل.
[عکاسی از گل ها]
رنگ

در نظر گرفتن رنگ ساده است. هرچه گل رنگی تر باشد، تصویر جالب تر می شود (البته به طور کلی). من دوست دارم از رنگ های روشن، در مقابل پس زمینه ای با رنگ روشن استفاده کنم.
[عکاسی از گل ها]

همچنین خوب است که به رنگ های مکمل فکر کنید. این رنگ ها ترکیب قرمز/سبز، آبی/نارنجی، و زرد/بنفش هستند. هنگامی که آنها با هم در یک کادر قرار می گیرند، نتایج می توانند قوی باشند.
شرایط

عامل مهم دیگری که باید در نظر بگیرید شرایط گل است. قبل از گرفتن عکس، باید سوژه بالقوه خود را به دقت بررسی کنید.
[عکاسی از گل ها]

گل های ایده آل در اوج شکوفایی هستند: گلبرگ ها کاملا باز اند، لبه ها ترد و بی نقص هستند. من سعی می کنم از عکاسی از گل هایی که در حال پژمردن هستند خودداری کنم، چون اغلب اوقات از نتایج ناامید می شوم.

بهترین گل ها همچنین عاری از هر گونه کثیفی هستند. من اغلب اوقات کثیفی را به دقت با انگشتم از روی گل پاک می کنم. اگر حشره ای روی گل باشد، به آرامی آن را از مرکز گل دور می کنم. یک تاکتیک دیگر این است که لکه ها یا کثیفی را با گرفتن تصاویر خارج از فوکوس یا سیلوئت پنهان کنید.
[عکاسی از گل ها]

این گل در شرایط اوج نبود، بنابراین من تصمیم گرفتم یک سیلوئت بگیرم، و بیشتر بر شکل گل تاکید کنم تا جزئیات آن.
شکل

توضیح این جنبه آخر عکاسی از گل ها سخت تر است، اما مهم است. گل هایی که شکل مشخصی دارند برای عکاسی بهتر از گل های دیگر هستند.

به طور خاص، گل هایی که جذاب ترین تصاویر را به شما می دهند، اغلب آنهایی هستند که الگوهای واضح و اَشکال برجسته و پویا دارند.

گل رز را در نظر بگیرید، که یکی از گل های مورد علاقه من برای عکاسی است. چرا؟ گلبرگ های آن پویا، سیال (موج دار) و در حال تغییر هستند. آنها یک الگوی مشخص نیز دارند، و بنابراین یک حس ساختار یافته به تصاویر شما می دهند.
[عکاسی از گل ها]

گل دیگری که من دوست دارم از آن عکس بگیرم، گل لاله است. ساختار آن ساده اما برجسته است، و گلبرگ های بزرگی دارد که کمی خم شده اند. شکل آن نامنظم یا شلوغ نیست. نگاه بیننده می تواند به راحتی و بدون سردرگمی شکل آن را دنبال کند.
[عکاسی از گل ها]

گل رز و گل لاله نقطه مقابل گل هایی مانند گل آهار هستند، که به نسبت نامنظم است و بنابراین تشخیص آن در یک تصویر دشوار است. اینطور نیست که بگوییم گرفتن تصاویر خوب از گل آهار غیر ممکن است؛ فقط خیلی سخت تر است.
ب
ترکیب بندی

هنگام ترکیب بندی عکس گل ها، ایده خوبی است که یک چک لیست در پشت ذهن خود داشته باشید. سعی کنید در هر عکس گل حداقل چند مورد از دستورالعمل های زیر را جای دهید.
ساده سازی کنید

اولین نکته از همه مهمتر است – ساده سازی!

ببینید چه چیزی در مورد گلی که شما دوست دارید مهم است، بر روی آن تمرکز کنید، و هر گونه المان غیر اصلی، از جمله گل های دیگر، ساقه ها یا گلبرگ های اضافی و غیره را حذف کنید. مطمئن شوید که هیچ گونه المان حواس پرت کننده ای وجود نداشته باشد.
[عکاسی از گل ها]
از تقارن استفاده کنید

اگرچه همیشه نباید سعی کنید از تقارن در تصاویر گل خود استفاده کنید، اما این می تواند نقطه شروع خوبی باشد. مرکز گل ها اغلب متقارن یا تقریبا متقارن هستند. این چیزی است که می توانید از آن استفاده کنید، و گل را حول نقطه مرکزی آن، درست در مرکز تصویر خود قرار دهید.
[عکاسی از گل ها]

من از مرکز متقارن این گل برای ایجاد یک ترکیب بندی برجسته استفاده کردم.
یک نقطه فوکوس واضح داشته باشید

بدون وجود یک نقطه فوکوس واضح در تصاویرتان، بیننده سردرگم خواهد شد. نگاه آنها از جایی به جای دیگر سرگردان می شود، بدون این که واقعا به سمت تصویر کشیده شود.

چگونه یک نقطه فوکوس ایجاد کنید؟ باید اطمینان حاصل کنید که حداقل یک بخش از تصویر شما شارپ تر از بقیه آن باشد. همچنین باید با در نظر گرفتن این نقطه فوکوس در ذهن خود ترکیب بندی کنید، و مطمئن شوید که بقیه تصویر صرفا این نقطه فوکوس را کامل می کند (به جای این که بر آن غالب شود یا از آن بکاهد).
[عکاسی از گل ها]

در اینجا، نگاه به طور مستقیم به سمت گلبرگ های فوکوس شده این گل کشیده می شود.
از یک پس زمینه تمیز و جذاب استفاده کنید

در بالا، من در مورد اهمیت سوژه های رنگی بحث کردم. اما سوژه تنها چیزی نیست که باید رنگی باشد. مهم است که یک پس زمینه رنگی، یا حداقل یک پس زمینه جذاب نیز داشته باشید.

این می تواند یک اقدام متعادل کننده باشد، چون شما نمی خواهید پس زمینه قوی تر از سوژه باشد. پس زمینه های سیاه و سفید می توانند گزینه خوبی باشند، همینطور پس زمینه هایی که رنگی هستند اما به طور یکنواخت کمرنگ شده اند.
[عکاسی از گل ها]

هنگام گرفتن عکس این زنبق زرد، هدف من یک پس زمینه یکنواخت و آرام بود.
دوربین را کج کنید

نکته آخر برای ایجاد ترکیب بندی های پویا، کج کردن دوربین است.

به جای این که گل را به طور ایستا در داخل کادر قرار دهید، با کج کردن دوربین، یک حس حرکت به آن بدهید. با این کار به نظر می رسد که گل به طرز دلپذیری از داخل کادر ظاهر می شود.
[عکاسی از گل ها]

توجه کنید که چطور کج کردن دوربین برای عکس گرفتن از این سوسن چشم سیاه به یک تصویر پرانرژی تر منجر شد.
نتیجه گیری

در هنگام عکاسی از گل ها، مهم است که سوژه و ترکیب بندی خود را با دقت مد نظر قرار دهید. با استفاده از سوژه های رنگی و تمیز، و با ترکیب بندی های ساده و روشن، عکاسی شما از گل ها فورا بهبود خواهد یافت.
[عکاسی از گل ها]

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)

منبع:

لنزک

۵ اشتباه رایج در عکاسی ماکرو و نحوه اصلاح آنها

 عکاسی ماکرو نیازمند مجموعه منحصر به فردی از مهارت هاست، اما همراه با این مهارت ها مجموعه جدیدی از اشتباهات به وجود می آید که باید بر آنها غلبه کرد. خوشبختانه، بسیاری از این اشتباهات عکاسی ماکرو به راحتی قابل اصلاح می باشند. در این مقاله، من در مورد پنح اشتباه رایج در عکاسی ماکرو صحبت می کنم. سپس ابزارهایی برای اصلاح آنها در هنگام عکاسی ارائه می دهم، که به بهبود فوری عکس های ماکروی شما منجر خواهد شد.

عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد در نور مستقیم خورشید هنگام ظهر

اولین اشتباهی که اغلب در عکاسی ماکرو صورت می گیرد، بیرون رفتن برای عکاسی در زمانی است که خورشید در وسط آسمان قرار دارد (ظهر). اگرچه نور در این زمان روشن است، اما بسیار شدید و پرکنتراست نیز هست. تصاویری که در این زمان گرفته می شوند را نمی توان به خوبی نوردهی کرد، و اشباع رنگ ها بسیار کمتر است.

زاویه خورشید مشکلات بیشتری به وجود می آورد. نور به طور مستقیم بر روی سوژه شما می تابد، و باعث می شود بر سطوح زیرین سایه بیفتد.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

من سعی می کنم از بیرون رفتن برای عکاسی در بعد از ظهرهای آفتابی خودداری کنم. این تصویر گل لاله در یک روز بهاری ابری گرفته شده است.

چگونه می توان این مشکل را برطرف کرد؟

شما چند گزینه دارید. اول، سعی کنید تا عصر، که نور گرم و نرم می شود، صبر کنید. این نور کنتراست را کاهش داده و سوژه شما را به طور یکنواخت تر روشن می کند. همچنین می توانید خودتان بر روی سوژه سایه بیاندازید، یا یک سوژه در سایه پیدا کنید. این کار میزان برخورد سوژه با نور شدید و پرکنتراست را کاهش خواهد داد.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

از این گل های لاله در هنگام عصر، که نور خیلی کمتر شدید بود، عکس گرفتم.

روزهای ابری گزینه سوم هستند. در این روزها، آسمان مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، و نور بر روی سوژه پخش می شود.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

عکس دیگری در یک روز ابری: به حس نرم و ظریف و رنگ های اشباع شده تر توجه کنید.

اگر تصمیم دارید هنگام ظهر بیرون بروید، می توانید یک فلاش یا یک رفلکتور برای نرم کردن تصاویر و کاهش سایه های نیمروز با خود به همراه ببرید. اگرچه این کار مشکلات شرح داده شده در بالا را برطرف نمی کند، اما آنها را کاهش خواهد داد.
۲
عکاسی از سوژه های در حال مرگ یا کثیف

یک اشتباه رایج دیگر در عکاسی ماکرو عکاسی از سوژه هایی است که در حال مرگ یا کثیف هستند.

این مسئله در عکاسی از حشرات واقعا مشکل ساز نیست، اما هنگام عکاسی از گل ها، شرایط سوژه شما چیزی است که باید مراقب آن باشید. اگر لبه های یک گل به رنگ قهوه ای درآمده باشند، من معمولا از آن عکس نمی گیرم. اگر پرچم های وسط گل هم پژمرده شده باشند همینطور.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

من داشتم در میان چند گل کوکب می گشتم تا این که گلی با بهترین شرایط پیدا کردم.

گل ها هم می توانند کثیف شوند، به خصوص اگر روی زمین باشند. چند لکه کوچک کثیفی مهم نیست – این مشکلی نیست که کلون کردن (ابزار Clone در فتوشاپ( نتواند آن را برطرف کند – اما با وجود کثیفی زیاد به سختی می توان یک تصویر قوی به دست آورد.

چگونه می توان این مشکل را برطرف کرد؟

اولین روش این است که قبل از عکاسی، سوژه خود را به دقت وارسی کنید. اگر گل پژمرده یا کثیف است، یک گل دیگر پیدا کنید. همچنین می توانید لکه های کوچک کثیفی را با انگشت یا آستین لباس خود پاک کنید.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

چک کردن مرکز گل ها مهم است؛ به راحتی ممکن است از پرچم هایی که در حال پوسیدن هستند غافل شوید. خوشبختانه، این گل رز چند تصویر خوب به من داد.

روش دوم سخت تر است و شامل پنهان کردن بخش های پژمرده گل از طریق ترکیب بندی های خلاقانه می باشد. به عنوان مثال، می توانید اطمینان حاصل کنید که قسمت های چروکیده گلبرگ ها خارج از فوکوس باشند، یا توسط قسمت دیگری از گل پوشانده شوند.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

قسمت بیرونی این گل کمی پژمرده بود، بنابراین من تصمیم گرفتم به جای آن بر پرچم ها تاکید کنم.
۳
قرار دادن سوژه در مرکز

این یک اشتباه رایج در انواع عکاسی است – قرار دادن سوژه درست در مرکز کادر.

اگرچه این کار ممکن است از لحاظ بصری معقول باشد، اما به طور کلی به یک تصویر غیر جذاب و کمتر از حد مطلوب منجر می شود، و ترکیب بندی آن نامتعادل یا کسل کننده به نظر می رسد.

چگونه این مشکل را برطرف کنیم؟
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

قرار دادن این گل در خارج از مرکز، ترکیب بندی را کمی قوی تر کرد.

به جای قرار دادن سوژه در مرکز تصویر، آن را در یک سمت قرار دهید. سعی کنید از قانون یک سوم استفاده کنید. علاوه بر این، می توانید با کج کردن دوربین و قرار دادن گل در امتداد یک خط مورب، به ترکیب بندی کمی پویایی ببخشید. این کار یک تصویر بسیار پویاتر را تضمین خواهد کرد که نگاه بیننده را بر روی خود نگه می دارد.

لنزک: البته گاهی برعکس این نکته نیز صادق است. هنگاهی که شما یک سوژه متقارن داشته باشید، می توانید به جای قانون یک سوم با قرار دادن آن در میان کادر بر تقارن تاکید کرده و ترکیب بندی قوی تری ایجاد نمایید. این مطلب را مطالعه نمایید.
۴
استفاده از پس زمینه ها و پیش زمینه های شلوغ

اشتباه چهارم که اغلب در عکاسی ماکرو صورت می گیرد، استفاده از پیش زمینه ها و (به خصوص) پس زمینه هایی است که شلوغ هستند.

به عنوان مثال، پس زمینه های شلوغ ممکن است لکه های رنگ داشته باشند، ممکن است پر از المان های کمی خارج از فوکوس باشند، یا تغییرات ناگهانی از نور به تاریکی یا تاریکی به نور داشته باشند. از طرف دیگر، پیش زمینه های شلوغ شامل شاخ و برگ، یا گل های دیگر هستند که حواس بیننده را پرت کرده و در مسیر سوژه اصلی قرار می گیرند.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

اگرچه عکس این گل قلب خونین ممکن است کمی بی نظم به نظر برسد، اما به طور خاص شلوغ نیست – یک نقطه فوکوس مشخص (گل) وجود دارد که پس زمینه بر آن غالب نشده است.

چگونه می توان این مشکل را برطرف کرد؟

من در این مورد زیاد نوشتم، اما علت آن این است که این یک مشکل رایج (و به راحتی قابل اصلاح) است. تنها کافی است قبل از عکس گرفتن کمی حساب شده تر عمل کنید. مطمئن شوید که هیچ المان حواس پرت کننده ای در پیش زمینه یا پس زمینه وجود نداشته باشد. همانطور که در بالا بحث شد، این المان ها شامل شاخ و برگ یا تکه های چوب می باشند. همچنین ممکن است رنگ های متضاد یا نقاط تاریک باشد.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

به پس زمینه نرم و یکنواخت تصویر این گل توجه کنید.
۵
ثبت یک سوژه به عنوان سوژه

اشتباه آخر عکاسی ماکرو کمی سخت تر است: ثبت یک سوژه به عنوان همان سوژه.

منظور من چیست؟ در واقع، این عبارت آنقدرها هم پیچیده نیست. اساسا، عکاسان ماکرو اغلب یک سوژه جالب را می بینند و تلاش می کنند تا به طور موثر از آن سوژه عکس بگیرند. مشکل اینجاست که آن سوژه فاقد جذابیت است. به نظر می رسد بخشی از یک عکس فوری است، در حالیکه شما می خواستید مانند یک عکس هدفمند به نظر برسد.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

چگونه می توان این مشکل را برطرف کرد؟

اگر از یک گل عکس می گیرید، سعی نکنید فقط آن را به عنوان یک گل ثبت کنید. به دنبال جنبه های جالب سوژه بگردید. در وهله اول چه چیزی باعث شد که شما بخواهید از آن عکس بگیرید؟

سعی کنید از آن اصل اساسی «این یک گل است» فراتر بروید، و با چیزی در مورد گل ارتباط برقرار کنید. آیا این گل مرکز خوش عکسی دارد؟ گلبرگ های رنگارنگ؟ یک شکل زیبا؟ از طریق عکس خود بر آن ویژگی خاص تاکید کنید.
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

من تصمیم گرفتم به این گل کوکب بسیار نزدیک شوم تا بر الگوی گلبرگ های آن تاکید کنم.
ن
نتیجه گیری

من در مورد پنج اشتباه رایج عکاسی ماکرو، و همچنین چند راه حل ساده برای رفع آنها بحث کردم. با دنبال کردن دستورالعمل های این آموزش، باید بتوانید سطح عکاسی ماکروی خود را ارتقاء داده و از ایجاد تصاویر بهتر اطمینان حاصل کنید.

شما اشتباه دیگری در نظر دارید که من فراموش کردم؟ لطفا آن را در قسمت نظرات مطرح کنید!
[اشتباهات عکاسی ماکرو]

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)

منبع:

لنزک

آموزش ایجاد بوکه در عکاسی

 آیا می خواهید در پس زمینه عکس تان بوکه زیبا ایجاد کنید؟ این مطلب برای شماست. بوکه، حالت تاری در پس زمینه یک عکس است، و برای عکاسان، بوکه های خیره کننده مانند طلاست. ما آن را می خواهیم، برای آن تلاش می کنیم، به آن نیاز داریم. اما چطور باید بوکه های خیره کننده ایجاد کنیم؟ خوشبختانه، چند راه ساده برای ایجاد بوکه پس زمینه با کیفیت بالا وجود دارد، که در این مقاله به شما آموزش خواهیم داد.
عکاسی کودک در آتلیه کودک

در این مقاله، چهار روش ارائه می شود که توانایی شما برای ایجاد بوکه های دلپذیر را افرایش می دهد، و در نتیجه تطبیق پذیری و مهارت عکاسی شما را افزایش می دهد.

من اول در مورد تکنیک هایی مانند افزایش فاصله بین سوژه و پس زمینه و عکاسی با دیافراگم کاملا باز بحث خواهم کرد. سپس موقعیت های مناسب برای ایجاد بوکه مانند نورپردازی از پشت را توضیح می دهم. در نهایت شما دانش ایجاد خلاقانه بوکه های خیره کننده در عکس های خود را به دست خواهید آورد.
[عکاسی بوکه]
بوکه دلپذیر چیست؟

یک توضیح سریع در مورد بوکه عالی: به طور کلی، بوکه تاری پس زمینه ایجاد شده توسط لنز است. با این حال، دو نوع بوکه وجود دارد که من در اینجا می خواهم بر روی آنها تمرکز کنم.

اولی چیزی است که من آن را بوکه هندسی می نامم. بوکه هندسی هایلایت ها (قسمت های روشن) خارج از فوکوسی است که در واقع یک شکل هندسی به خود می گیرند. این شکل خاص بستگی به ماهیت لنز دارد، اما دایره، شش ضلعی، هفت ضلعی، و هشت ضلعی ها نسبتا شایع هستند.

این نوع بوکه اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند زیبایی قابل توجهی به تصاویر شما ببخشد.
[عکاسی بوکه]

نورها در پس زمینه این تصویر بوکه هندسی ایجاد می کنند.

من دومین نوع بوکه را بوکه خامه ای می نامم. این نوع بوکه ظاهر نرم، و خارج از فوکوسی است که عکاسان اغلب برای دستیابی به آن تلاش می کنند.
[عکاسی بوکه]

تصویر این گل مروارید یک بوکه بسیار خامه ای دارد.

هر دو نوع بوکه را می توان ایجاد کرد، اما روش های ایجاد آنها کمی متفاوت است. بیایید نگاهی به هر یک از آنها بیاندازیم.
۱
با دیافراگم کاملا باز عکس بگیرید

این کار روش واقعی ایجاد بوکه های خیره کننده است. صرف نظر از این که شما می خواهید بوکه هندسی ایجاد کنید یا بوکه خامه ای، عکاسی با دیافراگم کاملا باز (یعنی، با یک دیافراگم در محدوده f/1.2-2.8) تا حد زیادی شانس رسیدن به آن را افزایش می دهد.

من در اینجا بر بوکه خامه ای تمرکز خواهم کرد.
[عکاسی بوکه]

یک دیافراگم باز در ایجاد یک پس زمینه بوکه واقعا خامه ای به من کمک کرد.

اگر شما دیافراگم لنز را بسته تر کنید (ضریب اف یا f-stop را افزایش دهید)، به طوری که عمق میدان بیشتر (عمیق تر) شود، متوجه خواهید شد که امکان به دست آوردن پس زمینه های خوب و خامه ای را از دست می دهید.

علت آن این است که یک عمق میدان بزرگتر به این معنی است که پس زمینه کمتر تار می شود. برای ایجاد خامه ای ترین حالت بوکه، باید تا آنجا که می توانید پس زمینه را تار کنید. به همین سادگی.

برای ایجاد بوکه های خامه ای بهتر، دیافراگم خود را باز کنید تا عمق میدان کاهش یابد. تنها در این صورت می توانید آن ظاهر خامه ای زیبا و بوکه های خیره کننده را به دست آورید.
۲
یک فاصله خوب را بین سوژه و پس زمینه حفظ کنید

یکی دیگر از جنبه های مهم ایجاد بوکه های دلپذیر، نگه داشتن یک فاصله خوب بین سوژه و پس زمینه است. مانند نکته اول، این مورد نیز هم برای بوکه خامه ای و هم بوکه هندسی به کار می رود، اما در اینجا من بر بوکه خامه ای تمرکز می کنم.

هنگامی که من در مورد فاصله سوژه تا پس زمینه صحبت می کنم، منظورم فاصله بین آن دسته از المان های عکس که در فوکوس قرار دارند – سوژه شما – و آن دسته از المان های عکس که خارج از فوکوس هستند، یعنی پس زمینه، می باشد.
[عکاسی بوکه]

چرا داشتن یک فاصله خوب بین سوژه و پس زمینه کیفیت بوکه خامه ای را افزایش می دهد؟

باید ربطی به عمق میدان داشته باشد. یک فاصله بیشتر بین سوژه و پس زمینه به این معنی است که عمق میدان (ناحیه ای از تصویر که شارپ است) خیلی قبل از پس زمینه به پایان می رسد. در نتیجه پس زمینه به شکل یک تاری دوست داشتنی ظاهر می شود، و نه به صورت یک شلوغی که بیشتر در فوکوس قرار دارد.

بنابراین به منظور افزایش حالت خامه ای بوکه، فاصله بین سوژه و پس زمینه خود را افزایش دهید.
۳
هایلایت های زیبا در پشت سوژه پیدا کنید

تا اینجا کمی در مورد ایجاد بوکه های خامه ای صحبت کردم، اکنون وقت آن است که به طور مختصر به بوکه های هندسی بپردازیم.

بوکه های هندسی تاثیرگذار توسط هایلایت ها (قسمت های روشن و نورانی) ایجاد می شوند. یک راه برای به دست آوردن بوکه های هندسی قوی این است که به دنبال نورهای روشن در پس زمینه بگردید.
[عکاسی بوکه]

آب در پشت این گل، نور خورشید در حال غروب را منعکس می کرد.

شما با چند روش می توانید این نوع بوکه را به دست آورید. به عنوان مثال، می توانید به دنبال اشیایی مانند برگ ها بگردید که نور خورشید را فیلتر می کنند. آنها اشعه های خورشید را شکسته و آنها را به نقاط کوچک نور تبدیل می کنند که پس از آن بوکه های هندسی تاثیرگذاری می شوند.

همچنین می توانید به دنبال المان هایی بگردید که نور را منعکس می کنند. آب یک گزینه عالی است. یک گزینه دیگر قطرات آب است. سطوحی که با شبنم صبحگاهی خیس شده اند، زمانی که پشت سوژه قرار داده می شوند می توانند بوکه های زیبا ایجاد کنند.
[عکاسی بوکه]

گزینه سوم این است که می توانید به دنبال منابع نور کوچک در پس زمینه بگردید. نور ماشین ها، چراغ های خیابانی، یا نورهای کریسمس (لامپ های رشته ای) همه عالی هستند، به خصوص اگر بعد از غروب آفتاب از آنها عکس بگیرید.

گزینه چهارم، اگر واقعا می خواهید بوکه ایجاد کنید اما پیدا کردن شرایط مناسب برای شما سخت است، می توانید خودتان آن شرایط را ایجاد کنید. هنگام عکاسی یک رشته چراغ های تزئینی با خودتان بیاورید، و آنها را در پشت سوژه قرار دهید. یا یک فویل آلومینیومی از قبل مچاله شده را در پس زمینه نورپردازی کنید. برای مطالعه آموزش اینجا کلیک نمایید.
[عکاسی بوکه]

من از چراغ های تزئینی برای ایجاد بوکه هندسی در این تصویر استفاده کردم.
۴
سوژه را در سایه، با یک پس زمینه روشن قرار دهید

این روش ایجاد بوکه های خیره کننده، منحصر به فرد است، که زمانی که به یک شیوه مورد استفاده قرار گیرد می تواند بوکه های خامه ای شگفت انگیز ایجاد کند، و زمانی که به شیوه معکوس استفاده شود بوکه های هندسی زیبا ایجاد می کند.

در هر دو روش باید مطمئن شوید که سوژه شما در سایه قرار داشته باشد. همچنین در هر دو روش باید یک پس زمینه روشن داشته باشید. در حالت ایده آل، شما باید در صبح زود یا اواخر بعد از ظهر که خورشید که در پایین آسمان قرار دارد، عکاسی کنید.
[عکاسی بوکه]

در زمان استقرار (بالا آمدن) خورشید، این دو تکنیک با هم اختلاف پیدا می کنند.

اگر شما با نورپردازی قوی از جلو عکاسی می کنید – یعنی، اگر خورشید از پشت سر شما می آید، نه از روی شانه شما – سوژه خود را طوری قرار دهید که نور طلایی زیبا بر روی پس زمینه پشت سوژه شما بتابد (در حالیکه سوژه در سایه باقی می ماند).

در این صورت آن نور طلایی اغلب پس زمینه را نیز به رنگ طلایی مشابه در می آورد، و خواهید دید که بوکه شما شگفت انگیز و خامه ای می شود.
[عکاسی بوکه]

اگر با نورپردازی قوی از پشت عکس می گیرید – یعنی، اگر خورشید از پشت سوژه شما می آید – سوژه را طوری قرار دهید که خورشید میان درخت ها، برگ ها، شاخه ها، یا علف ها قرار گیرد. همانطور که در بالا ذکر شد، این کار هایلایت های روشنی در پشت سوژه ایجاد می کند.

سپس این هایلایت ها به بوکه های هندسی زیبا تبدیل می شوند.
[عکاسی بوکه]

این روش ها را امتحان کنید. سعی کنید مقدار سایه روی سوژه را تغییر دهید، و از سایه کامل به سمت نور پس زمینه مستقیم بروید.
[عکاسی بوکه]

این گل بیشتر به طور مستقیم از پشت روشن می شد.

چه تصمیم بگیرید با نورپردازی از جلو عکس بگیرید و چه نورپردازی از پشت، با قرار دادن سوژه خود در سایه و کار کردن در طول «ساعات طلایی» طلوع یا غروب آفتاب، بوکه های زیبا ایجاد خواهید کرد.

نتیجه گیری

اگرچه عکاسان اغلب برای ایجاد بوکه های زیبا تلاش می کنند، اما این کار نباید آنقدرها سخت باشد. با عکاسی با یک دیافراگم کاملا باز، استفاده از یک فاصله زیاد بین سوژه و پس زمینه، قرار دادن سوژه به طوری که هایلایت های روشنی در پشت آن وجود داشته باشد، و با استفاده از انواع خاص نورپردازی، می توانید تصاویری با بوکه های خیره کننده بگیرید.
[عکاسی بوکه]

روش های دیگری برای ایجاد بوکه های زیبا می شناسید؟ لطفا آن روش ها و تصاویر بوکه خود را در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)

منبع:

لنزک