درک مفهوم طول کانونی در 4 مرحله ساده قسمت آخر

یک لنز استاندارد مثل یک لنز 50 میلی‎متری با گشادگی روزنه دیافراگم f1 . 8 , انتخابی خوب و ارزان برای دوربین است که منجر ثبت تصاویری بی‎ مثل می‎شود . پرایم لنزها ( لنزهایی که ارتفاع کانونی اثبات دارا‌هستند – قابلیت و امکان زوم در آن‎ها نیست ) همواره به نسبت کیت لنزها تصاویری خوبتر می‎گیرند زیرا برای ساخت آن‎ها یک انگیزه وجود داشته است . این لنزها به جای انجام یکسری فعالیت ضعیف , در یک فعالیت به خیر و خوبی فعالیت می‎کنند . 

لنزهای تله‎فوتو میانگین 70 تا 105 میلی‎متری 

اکثر زمان ها تایم ها درین محدوده کیت لنزها متوقف می‎شوند و به محدوده لنزهای تله‎فوتو و پرایم پرتره‎ها ( نزدیک به 85 میلی‎متری ) می‎رسیم . این محدوده برای لنزهای پرتره عالی است . پرسپکتیو ارگانیک این لنزها صورت را از پس‎زمینه جدا می‎کند سوای اینکه که‌این جداسازی تماما صورت بپذیرد . 

لنزهای تله‎فوتو 105 تا 300 میلی‎متری 

از لنزهای این محدوده اکثر وقت ها وقت ها برای مسافت‎های بدور مثل ساختمان‎ها یا این که کوه‎ها استعمال می‎شود . آن‎ها بدین استدلال برای عکاسی چشم انداز مطلوب نیستند زیرا پرسپکتیو صحنه را تخت ( هموار ) می‎کنند . لنزهایی در محدوده‎ای فراتر ازاین مقداراکثرا برای عکاسی ورزشی و عکاسی از حیات وحش به کار گیری می‎شوند 

3 ) ارتفاع کانونی چطور روی پرسپکتیو یک عکس تاثیر می‎گذارد؟ 

برای این‌که خوبتر متوجه گردید چطور ارتفاع کانونی روی پرسپکتیو یک عکس تاثیر می‎گذارد , 4 عکس از یک سوژه در 4 ارتفاع کانونی متفاوت گرفتیم و در پی آن‎ها را با یکدیگر مقایسه می‎کنیم . 

سوژه‎ها ( سه قوطی کنسرو ) در هر تصویر در یک محل نگه داشته شدند ( نزدیک به مسافت 25 سانتی‎متری از یکدیگر ) . می بایست اشاره کنیم این تصاویر با یک سنسور کراپ گرفته شده‎اند . یعنی ارتفاع کانونی حقیقی از چیزی که لیست می‎شود بیشتر خواهد بود , در نصیب 4 آن را توضیح خواهم بخشید . 

ظاهرا ارتفاع کانونی پرسپکتیو را تغییر تحول می‎دهد ولی می بایست بگوییم به طور کامل این اندیشه گمراه‎کننده است . در واقع ادله اثر گذار در‌این این مسئله مسافت از سوژه است . 

ارتفاع کانونی نشان دهنده اندازه مسافت از سوژه است یعنی تصاویر همه به یک صورت در فریم قرار می‎گیرند . تفاوت در پرسپکتیو بدین عامل بوجود می‎آید که ارتفاع کانونی هرچه دوربین از سوژه دورتر شود , طولانی‎تر می‎شود ( زوم به باطن ) . 

دقت فرمایید , مسافت از سوژه پرسپکتیو را تغییر و تحول می‎دهد . ارتفاع کانونی صرفا برای جبران این مورد استعمال می‎شود . 

4 ) نقش سنسور کراپ چیست؟ 

عکاسی با یک سنسور کراپ به معنای وجود چیزی به نام «ضریب برش» است . الزاما ضریب برش یعنی هریک از لنزهای فول قاب ( EF , FX و غیره ) که باطن بدنه یک سنسور کراپ قرار دهید تصویر را برش خواهند زد .  آتلیه عکاسی 

تصویر پایین طرز فعالیت سنسور کراپ را نشان می‎دهد . عملا کاری که انجام می‎دهید زوم به باطن و در نظر نگرفتن وسیع‎ترین بخش‎های صحنه است . 

چه بسا لنزهای تشکیل‌شده برای  دوربین‎های کراپ مثل محدوده EF - S و محدوده DX کماکان این تاثیر را خواهند داشت . علت این است که‌این لنزها با دقت به طول‎ واقعی‎شان لیست می‎شوند تا عرصه دیدشان.بادکنک آرایی

در پایان دو  عکسنمونه را مشاهده می‎کنید که با طول‎های کانونی کاملا متفاوتی گرفته شده‎اند. اولین تصویر با یک لنز 24 میلی‎متری و دومی با یک لنز 300 میلی‎متری ثبت شده است (هردو در یک سنسور کراپ).

آیا سایز سنسور فاکتور مهمی برای خرید دوربین عکاسی است؟

به نظر شما مگاپیکسل یک دوربین فاکتور جامعی برای خرید یک دوربین عکاسی سطح بالاست یا المان های تاثیرگذار دیگری نیز وجود دارند ؟
آیا برایتان پیش آمده که کیفیت عکس یک دوربین عکاسی با مگاپیکسل پایین تر رضایتبخش تر از تصویر نهایی از یک دوربین با مگاپیکسل بالاتر باشد ؟ آتلیه نوزاد
این سوالات به ظاهر ساده اثبات می کند بجز عدد مگاپیکسل معروف دوربین ها ، فاکتور های بی نام نشان اما موثر دیگری وجود دارند که نقش کلیدی بر کیفیت عکس ها ایفا می کنند .عکاسی بارداری

اگر در فکر خرید یک دوربین حرفه ای همه فن حریف باشید ، پیشنهاد می کنیم یکی از دغدغه هایتان سایز سنسور دوربینتان باشد و گول دستاویز های تبلیغاتی اعداد مگاپیکسل های نجومی را نخورید ! مدل ها و انواع و اقسام دوربین ها چنان گسترده شده که در ابتدای ورود به این دنیای بی در و پیکر ، کمی گیج می شوید . جای نگرانی نیست ؛ هر آنچه که در مورد “سایز سنسور” لازم است ، در این مقاله به ساده ترین زبان می آموزید . حتما میدانید که سایز سنسور از مهمترین و کلیدی ترین فاکتور های تعبیه شده در یک دوربین است که اغلب مرجع یک قیاس جانانه بین مدل های مختلف دوربین های عکاسی قرار میگرد .

اگر ذهنیت درستی از اهمیت سنسور ها در دوربین ها ندارید ، بهتر است بدانید قلب هر دوربین دیجیتال سنسور تصویر آن است. وظیفه سنسور تصویر، رساندن نور به سیگنال‌های الکترونیکی است . به کمک  این سنسور است که دوربین تصویر را به‌صورت دیجیتالی ذخیره می نماید. البته به‌جز دوربین های عکاسی دیجیتال، ردپای این قطعه در دیگر ابزارهای تصویربرداری نیز دیده می شود . الگوهای نوری بازتاب شده یا ساطع‌شده از برخی اشیا بر روی سطح سنسور تأثیر می‌گذارد و سبب ثبت تصاویر می‌گردد.
عکاسان قدیمی اطلاعات چندانی در این باره نداشتند اما نکته جالب اینجاست که ابعاد سنسور، کماکان نکته‌ی بسیار موثری در کیفیت عکاسی و خرید دوربین محسوب می شود.
از آنجا که این قطعه ، یک قطعه کلیدی در یک دوربین است ، گران‌قیمت‌ترین بخش یک دوربین به حساب می آید و طبیعتا هرچه این سنسور بزرگ‌تر باشد قیمت دوربین نیز گران‌تر خواهد بود. در همین راستا دوربین‌‌های ۲٫۳/۱ اینچی عموما گران‌قیمت نیستند و در مقابل نمیتوانید دوربین های کامپکت فول فریم، ولی ارزان قیمت پیدا کنید.
خوشبختانه امروزه دوربین های کامپکت نیز مجهز به سنسور های بزرگی هستند  و قابلیت تعویض لنز نیز دارا می باشند .
شاید در ظاهر خبر خوبی باشد ولی در واقع این مسئله اوضاع را خیلی پیچیده‌تر از گذشته کرده است. امروزه، شاهد خودنمایی دوربین هایی هستیم  که با سنسورهای کوچک عکس‌هایی حیرت انگیزی ثبت می‌کنند. با آنکه دوربین های مجهز به سنسور بزرگ تصاویر خیره کننده ای ثبت می کنند اما در مقابل دوربین هایی با سنسور های کوچک ، بسیار سنگین وزن بوده و رقابت تند و تیزی در این زمینه با یکدیگر دارند .
سایز سنسور و فاصله‌ی کانونی
اگر قرار است یک دوربین کامپکت بخرید، لنز روی خود دوربین سوار است که به آن لنز یکپارچه میگوییم . در این نوع دوربین نیازی نیست خیلی  نگران سایز سنسور و نوع لنز باشید.
اما موضوع نوع لنز و سایز سنسور زمانی حائز اهمیت می باشد که دوربینی با قابلیت تعویض لنز خریداری کنید .اینجاست که مسئله‌ی نوع لنز و سایز سنسور بسیار مهم می شود. چون در این گروه دوربین ها، هر لنز دارای یک قالب دایره‌ای است که به واسطه آن سنسور را پوشش می دهد (منظور قطر دایره ای نوری است که در لنز موجود است ) که این مسئله مستقیماً بر ابعاد سنسور تأثیر می‌گذارد. البته در این میان یک استثنا هم وجود دارد که در آینده آن را تشریح می کنیم
فرقی نمی کند دوربین کامپکت باشد یا دیجیتالی (دارای قابلیت تعویض لنز) ، بهر حال عدد حک شده روی لنز نرخ حقیقی فاصله‌ی کانونی است. این عدد در صورتی درست است که سنسور  از نوع ۳۵ میلی‌متری یا همان فول‌فریم باشند.
عموما لنزها برای کار با سنسورهای مختلف طراحی می‌شوند و فاصله‌ی کانونی مؤثر آن ها بر روی سنسورهای مختلف متمایز است. بدین سان سازندگان نرخی به نام فاکتور برش یا Crop Factor را ارائه کرده اند تا درک مفاهیم مربوط به ابعاد سنسور ساده تر شود .
به عنوان مثال دوربینی کوچکتر از فول فریم ممکن است از لنزی استفاده کند که فاصله‌ی کانونی آن ۵۵-۱۸ میلی‌متری دارد . اما عملا فاصله کانونی حقیقی از ۸۲-۲۷ میلی‌متر کمتر می‌باشد. به این دلیل که سایز سنسور به اندازه‌ی کافی بزرگ نیست که بتواند از کل وسعت تصویر لنز استفاده کند. با برش بخشی از تصویر که توسط سنسور انجام می شود ، به نظر می‌رسد که فاصله‌ی کانونی افزایش یافته و گستره‌ی دید بسته‌تر شده است. برای این‌که تشخیص دهید هر لنز بر روی هر سنسوری روی چه فواصل کانونی پوشش ایجاد می کند باید به حاصل ضرب فاکتور برش در فاصله‌ی کانونی واقعی لنز مراجعه کنید.
زیر و بم سایز سنسور ها
برای اطلاع دقیق تر از سایز سنسور ها ، این بخش را به دقت مطالعه کنید اما قبل از آن این نکته را به خاطر بسپارید که همه سنسور های یک دسته باهم برابر نیستند.
۱-سنسور ۲٫۳/۱ اینچی
ابعاد سنسور: ۶٫۳ در ۴٫۷ میلی‌متر
این سنسور ، کوچک‌ترین سنسوری است که امروزه در دوربین ها دیده می شود . این سنسور ها در بدنه‌ی کوچک دوربین های کامپکت قابل جایگذاری است . اغل دوربین هایی که از این سنسور استفاده می‌کنند رزولوشن ۱۶ تا ۲۰ مگا پیکسلی دارند .
البته از این سنسور در مدل های مختلف دوربین ها استفاده می شود اما از آنجایی که سازندگان روزبه‌روز به سمت طراحی سنسورهای بزرگ سایز متمایل می شوند ،‌ کاربرد این سنسور نیز رو به کاهش است . تا جایی که امروزه در دوربین های جدید، ردپای این سنسور دیده نمی شود .
کارکرد این سنسورها ، در ساخت دوربین های کامپکت بسیار جمع‌وجوری دیده می شود که از لنز‌های زوم نیز بهره می برند . از آنجا که زوم‌ کردن با این سنسور ها بسیار ساده است.
مثل دوربین های کامپکت superzoom. برای طراحی و پیاده سازی این گروه از دوربین ها سنسور ۲٫۳/۱ اینچی بهترین گزینه است  چرا‌که در صورت استفاده از سنسور های با سایز بزرگ، وزن دوربین سنگین‌تر، و اندازه آن حجیم‌تر و البته قیمت آن گران‌تر می شود.
اگر شرایط نوری مناسب باشد ، با استفاده از این سنسور، می‌توان عکس‌های منحصر بفرد و باکیفیتی ثبت کرد. اما در شرایط نوری نامناسب هیچ امیدی به ثبت عکس های راضی کننده نیست .
از معروف ترین دوربین هایی که از این نوع سنسور استفاده می‌کنند نیکون P900، کانن SX60، نیکون B700 و کانن SX720 را مثال زد .
۲-سنسور ۱٫۷/۱ اینچی
سایز سنسور: ۷٫۶ در ۵٫۷ میلی‌متر
این سنسور کمی از سنسور پاراگراف قبل ( ۲٫۳/۱ اینچی) بزرگ‌تر است. این سنسور ها عملکرد های فوکوس و شارپ‌ نمودن تصویر را به سادگی پیاده می‌کنند چرا که به راحتی می تواند بک‌گراند را تار نمایند . این سنسور ها در نمایش جزئیات سایه‌ و روشن عملکرد بهتری را ارائه داده اند . در شرایط نوری نامساعد هم کم و بیش خوب ع
طی کوتاه مدت این سنسور ها بسیار محبوب و پرفروش شدند اما از زمانی که سنسور های ۱ اینچی راه را به بازار باز کردند ، از اهمیتشان کم  شد. از سنسور های ۱٫۷/۱ اینچی هم در دوربین های مدل کامپکت Pentax در سری Q استفاده می شود.
در این دوربین ها فاکتور برش  ۴٫۵ برابر است.
۳-سنسور ۱ اینچی
سایز سنسور: ۱۳٫۲ در ۸٫۸ میلی‌متر
این نوع سنسورها محبوب تریت لنز های در حال حاضر هستند . کاربرد این سنسورها بیشتر در دوربین های کامپکت پیشرفته دیده می شود و عموما با لنزهایی سازگارند که فاصله‌ی کانونی بین ۷۰-۲۴ میلی‌متر یا ۱۰۰-۲۴ میلی‌متر دارند .حضور این سنسور در دوربین های سوپر زوم مثل پاناسونیک FZ2000 و سونی RX10 III دیده میشود.
حضور سنسور های یک اینچی در دوربین های سری ۱ نیکون (سری دوربین های کامپکت نیکون) و موبایل Panasonic CM1 مشاهده می شود .
کیفیت عکس های این سنسور ها عالیست خصوصا اگر از دیافراگم باز بهره مند باشند . شاید فکر کنید کیفیت تصویر تمام و کمال وابسته به سایز سنسور است اما بخش افاکتور کراپ هم برای سنسورهای یک اینچی نرخ قابل قبولی دارد و ۲٫۷ برابر است، اما چون این نوع سنسورها اغلب در دوربین های کامپکت استفاده می‌شوند نیاز چندانی به کراپ نخواهید داشت.
دوربین هایی که از این سایز سنسور استفاده می کنند دوربین های شناخته‌شده‌ی سونی مانند RX100 IV، RX100 V و دوربین های برند کانن سری G همچون G7 X Mark II، G9 X و G5 X می باشند
۴-سنسور Micro Four Thirds
سایز سنسور: ۱۷٫۳ در ۱۳ میلی‌متر
این سنسور در سیستم دوربین های کامپکت و Olympusدیده می شود . این سنسورها تفاوت قابل توجهی با سنسور ۱ اینچی دارند و تا حد زیادی بزرگ‌تر می‌باشند، اما به‌هرحال از سنسور های APS-C که در بخش های بعدی توضیح خواهیم داد، کوچک‌تر هستند.
سایز این سنسورها یک‌ چهارم سایز سنسور های فول فریم می‌باشد. محاسبه‌ی مقدار حقیقی فاصله‌ی کانونی در این سنسور ها بسیار ساده می‌باشد. آن قدر ساده که کافی است آن را دو برابر کنید. از آنجا که ضریب برش این سنسور ۲ برابر است ، آن را در ۲ ضرب کردیم .
این سنسور  در ورژن ۱۲٫۸ مگاپیکسلی دوربین‌ کامپکت Lumix LX100 محصول شرکت پاناسونیک، به‌کار گرفته شده است .
۵-سنسور APS-C
سایز سنسور : ۲۳٫۵ در ۱۵٫۶ میلی‌متر
این سنسور در دوربین های DSLR  سطح متوسط( میان رده) و سطح مبتدی بسیار دیده می شود . البته امروزه در دوربین های کامپکت نیز این سنسور به کار گرفته می شود . این سنسور عملکرد خیره کننده ای در کیفیت عکس و حجم فایل‌ ها ایجاد می کند و علاوه بر این ، این سنسور ها با انواع لنز‌ها سازگار می‌باشد. (برای آشنایی مفصل تر با دوربین های DSLR ، اینجا را کلیک کنید)

بهتر است بدانید همه‌ی سنسورهای APS-C سایز های یکسانی ندارند  و هم‌اندازه نیستند. تجربه نشان میدهد سنسورهای  APS-C در دوربین های کانن تا حدودی کوچک‌تر از سنسور های مورد استفاده در دوربین های عکاسی نیکون و سونی می‌باشند. فاکتور کراپ سنسور های APS-C در دوربین های کانن ۱٫۶ برابر است، درحالی‌که فاکتور کراپ آن ها در دوربین های برند نیکون و سونی ۱٫۵ برابر است.

به طور کلی این نوع سنسورها محبوبیت  بالایی دارند و شما را دعوت به لذت عکاسی ورزشی، حیات‌وحش و طبیعت می‌کنند و به همین دلیل بسیار پرفروش می‌باشند.
۶-سنسور فول فریم
ایز سنسور: ۳۶ در ۲۴ میلی‌متر
این سنسورهای فول‌فریم در دوربین های سطح بالا و همه فن حریف استفاده می شود و بیشتر سازندگان محبوب و اسم و رسم دار در دوربین های پرچم‌دار خود این نوع سنسور ها را به کار میگیرند . دوربین های برند سونی a7R III، برند کانن مدل ۵D Mark IV و نیکون مدل D850 مجهز به این سنسور هستند .

سایز بزرگ این سنسورها سبب می شود که نور بیشتری به سنسور برسد تا عکس های تولید شده از کیفیت مطلوب تری برخوردار باشند . علاوه بر این به کمک این قابلیت سازندگان دوربین های عکاسی می‌توانند از رزولوشن‌ها و تعداد پیکسل‌های متنوعی در دیوایس های خود استفاده کنند. در حال حاضر مدل‌های ۱۲ ، ۲۴ و ۳۶ مگاپیکسلی از این سنسور وجود دارند.

این سنسور ها فاکتور برشی ندارند که بخواهیم ابعاد مختلفش را وصف کنیم چراکه ابعاد سنسورهای فول‌فریم تا حدودی شبیه به فیلم‌های نگاتیو ۳۵ میلی‌متری است . اصطلاحا فاکتور برش در این مورد را معادل یک در نظر میگیریم .

منبع:

عکاسی

نقد و بررسی دوربین سامسونگ Samsung HMX-H305

برای شما کاربران عزیز قصد داریم تا یکی از محصولات کمپانی سامسونگ را که یکی از بزرگترین تولید کنندگان در عرصه دوربین عکس برداری و فیلم برداری است را نقد و بررسی کنیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار بگیرد. عکاسی نوزاد
ابتدا باید بگوییم سری H305 نسبت به سری پیشین خود یعنی H200، در طراحی تغییرات زیادی را شاهد بوده است. دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 همچنان طراحی سنتی و نسبتا معمولی را حفظ کرده ولی تلاش سامسونگ بر این بوده که تلاش کند دوربین حرفه ای تر به نظر برسد.
باتری این دوربین در قسمت پشتی قرار می‌گیرد و خوشبختانه با بدنه در یک سطح قرار دارد و به هیچ وجه بیرون نزده است. نمایشگر هم نسبت به مدل پیشین بزرگ‌تر شده و به سایز ۳ اینچ رسیده است. این مسئله سبب می‌شود که کار کردن با نمایشگر لمسی آسان‌تر از پیش بگردد.

در حالی که این روزها بسیاری از تولید کنندگان به بند دستگیره ای دوربینی که می‌سازند بی توجهی می‌کنند و معمولا از کیفیت پایینی برخوردارند، ولی دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 بند دستگیره ای بسیار خوبی دارد که از بند دستگیره ای بسیاری از رقبا بهتر می باشد. البته این لزوما بهترین دوربین از نظر طراحی نمی باشد و بیشتر مناسب دست‌های کوچک و متوسط است.
بعلاوه‌ی اینکه کاور لنز هم اتوماتیک نمی باشد و هر بار که می‌خواهید فیلم برداری را آغاز نمایید باید به وسیله‌ی یک سویچ کاور را کنار بزنید.در ادامه سعی خواهیم کرد بررسی کوتاهی بر روی این دوربین زیبا داشته باشیم.
عکاسی کودک
    باید یادآور شویم که دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 حتی در مقایسه با دوربین‌های هم رده هم بسیار کوچک و سبک می باشد. وزن آن با باتری تنها به ۲۸۰ گرم می‌رسد و از Panasonic TM90 و Canon M40 سبک‌تر می‌باشد. همان‌طور که توضیح دادیم، باتری لیتیوم-یونی قابل شارژ این دوربین  زیبا هم سطح با بدنه‌ی دوربین قرار می‌گیرد که در یک بار شارژ کامل می‌تواند برای تا حدود ۱۷۷ دقیقه (کمتر از ۳ ساعت) شارژ دهی کند.
این مقدار شارژ دهی برای چنین دوربینی در این سطح فوق‌العاده می باشد به نحوی که شارژ دهی آن تا ۷۰ دقیقه بیشتر از Panasonic TM90 و ۵۰ دقیقه کمتر از Canon M40 می‌باشد. همچنین شارژ دهی آن ۳۰ دقیقه بیشتر از دوربین  H200 می باشد.
همان‌طور که گفتیم دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 مجهز به لنز با قابلیت زوم ۳۰ برابر و سیستم لرزش گیر تصویر اپتیکال O.I.S است. این مسئله بسیار خوب می باشد چرا که بسیاری دوربین‌های هم رده فاقد سیستم لرزش گیر اپتیکال می باشند.

این لنز کمینه‌ی نسبت کانونی f/1.8 را ارائه می‌دهد که فیلم برداری برای فیلم برداری در شرایط نوری ضعیف عالی است. برند لنز نیز اشنایدر کروزناخ می‌باشد که برندی کاملا مشهور و با کیفیت می باشد.

باید بگوییم از لحاظ پورت‌ها و اتصالات، با باز کردن درب نمایشگر، می‌توانید پورت‌های HDMI، USB و AV را مشاهده نمایید. همچنین یک پورت DC in هم در قسمت پشت این دوربین و بالای قسمت باتری وجود دارد که، می‌توانید انرژی دوربین را بدون استفاده از باتری و از طریق برق و آداپتور DC تامین کنید. یک شیار کارت حافظه نیز وجود دارد که از کارت حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC پشتیبانی می‌کند.

دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 فاقد هرگونه حافظه‌ی داخلی می باشد و H303، H304 و H305 به ترتیب دارای ۸، ۱۶ و ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی داخلی خشک هستند. دیگر ویژگی‌های آن‌ها همان‌طور که داریم در این نقد و بررسی توضیح می‌دهیم یکسان هستند.

لازم به ذکر است از نظر کیفیت فیلم برداری و رنگ‌ها، سری H300 متوسط عمل می‌کند. حتی می‌توان گفت که عملکرد رنگی آن در شرایط نوری ضعیف‌تر بهتر از شرایط نوری روشن‌تر می باشد. از لحاظ تولید نویز نیز بسیار خوب عمل می‌کند و فیلم‌ها نویز کمی دارند.دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 قابلیت ضبط ویدیویی ۱۰۸۰p Full HD در ۶۰i را دارد.

ضبط ویدیویی ۶۰p فقط در ۷۲۰p HD مقدور است.دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 فاقد قابلیت ضبط ویدیویی Slow Motion است ولی ضبط ویدیویی Time Lapse مقدور است. اما نکته‌ی جالب این است که ویدیوها در فرمت AVCHD ضبط نمی‌گردند و در فرمت MPEG4 ذخیره می‌شوند. این فرمت برای کار کردن بر روی کامپیوتر آسان‌تر می باشد.

    همچنین دوربین فیلم‌برداری سامسونگ مدل HMX-H305 مجهز به مود فیلم برداری اتوماتیک هوشمند یا Smart Auto می باشد. بدین صورت کار فیلم برداری برای شما تا حد بسیار زیادی آسان می‌گردد. کافی است که این دوربین را روشن کنید، دکمه‌ی Rec را بفشارید و آن را به سوی سوژه نشانه بروید تا بهترین و با کیفیت‌ترین فیلم‌ها گرفته شوند. دوربین خود به صورت اتوماتیک همه‌ی تنظیمات را بر روی بهترین مقادیر قرار می‌دهد و دیگر نیازی به دخالت شما نمی باشد.
هرچند که کنترل دستی سرعت شاتر و دیافراگم در این دوربین مقدور می باشد ، اما برای انجام این تنظیمات باید به سیستم منو مراجعه نمایید.

روی هم رفته باید بگوییم که سری H300 از لحاظ کیفیت فیلم برداری بهبود چندانی نسبت به سری H200 نداشته و عمده‌ی تغییرات را در طراحی آن شاهد بوده‌ایم. بعلاوه‌ی اینکه حتی در این رده‌ی قیمتی هم نمی‌توانیم بگوییم که از لحاظ کیفیت فیلم برداری بهترین دوربین موجود در بازار می باشد. با این وجود این‌ها چهار دوربینی بسیار خوب از کمپانی سامسونگ می باشند.

مشخصات کلی سامسونگ HMX-H305

    مشخصات کلی سامسونگ HMX-H305:  – ذخیره سازی بر روی حافظه‌ی داخلی ۳۲ گیگابایتی
    مشخصات حسگر سامسونگ HMX-H305:  و تصویر حسگر CMOS با دقت ۵ مگاپیکسل
    فیلمبرداری سامسونگ HMX-H305:  کیفیت Full HD با فرمت H.264
    لنز سامسونگ HMX-H305:  لنز اچ دی اشنایدر (Schneider Kreuznach Varioplan HD lens) 2.47-74.1 میلیمتر- بزرگنمایی اپتیکال ۳۰ برابر- لرزشگیر تصویر لرزشگیر OIS Duo
    صفحه نمایش سامسونگ HMX-H305:  صفحه نمایش ۳٫۰ اینچ۲۳۰,۰۰۰ پیکسل
    ورودی و خروجی های سامسونگ HMX-H305:  – خروجی HDMI – خروجی USB – خروجی تلویزیون
    سایر قابلیت های سامسونگ HMX-H305:  لوکس- پشتیبانی از کارت حافظه کارت حافظه – حافظه داخلی ۳۲ گیگابایت – میکروفون داخلی – بلندگوی داخلی

منبع:

عکاسی

ارزیابی دوربین فیلمبرداری پاناسونیک Panasonic HDC-HS9

در این پست از برای شما کاربران عزیز قصد داریم تا یکی از محصولات کمپانی پاناسونیک را که یکی از بزرگترین تولید کنندگان در عرصه دوربین عکاسی و فیلم برداری است را نقد و بررسی کنیم که امیدواریم مورد توجه شما قرار بگیرد.آتلیه کودک
ابتدا باید بگوییم دوربین فیلم‌برداری دیگری که در این‌جا معرفی می‌شود دوربین پاناسونیک مدل HDC-HS9 است. این دوربین زیبا هم‌زمان با دوریبن مدل HDC-SD9 رونمایی شد. دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  از لحاظ ظاهری جذابیت‌ دوربین مدل HDC-SD9 را ندارد. بدنه‌ی آن نیز حدودا ۱۰ میلی‌متر پهن‌تر و کمی سنگین‌تر است. اما هیچ جای نگرانی نمی باشد. این دوربین جذاب مشخصه‌های خوبی را ارائه کرده و کاربری خوبی دارد. هر دو دوربین فوق از قابلیت‌های یک‌سان و مشترکی بهره می‌برند.در ادامه سعی خواهیم کرد بررسی کوتاهی بر روی این دوربین های زیبا داشته باشیم.سالن تولد کودک
گفتنیست دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9 یک دوربین هیبریدی SDHC/HDD است که قابلیت‌های خوب و کارآمدی را ارائه می‌نماید. دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  به سه CCD با اندازه‌ی ۶/۱ اینچی مجهز شده که روی هم ۵۶۰٫۰۰۰ پیکسل یعنی ۵۲۰٫۰۰۰ پیکسل موثر را ارائه می‌کنند. این حس‌گرها اندازه‌ی کوچکی دارند، اما وقتی در کنار هم کار کنند عمل‌کرد خوبی را نشان می‌دهند. به این صورت،شما می‌توانید  عکس های ۲٫۱ مگاپیکسلی با رزولوشن ۱۰۸۰×۱۹۲۰ داشته باشید. البته این مقدار رزولوشن برای چاپ مناسب نمی باشد، اما می‌تواند به عنوان ای‌میل یا کاربری‌های تحت وب به کار رود.
اگر بابت ابعاد دوربین فیلمبرداری خود نگران هستید دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  ابعاد و اندازه‌های خوبی دارد و به راحتی در جیب یا کیف شما جا می‌شود. بسیار خوش‌دست می باشد و از کار با آن خسته نمی‌شوید. در این دوربین جذاب تنظیمات تمام دستی خوب و کارآمدی مانند تنظیمات فوکوس دستی، دیافراگم، شاتر و شدت صدای میکروفون ارائه شده است، اما شما می‌توانید این تنظیمات را با استفاده از دکمه‌ی منوی دوربین یا کلید جوی استیک نیز اعمال نمایید.

احتمالا میدانید که ارزش لرزشگیر در دوربین فیلمبرداری حنیاتی است . با این وجود بد نیست بدانید لرزش‌گیر به کار رفته در دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  لرزش‌گیر اپتیکال پیشرفته‌ای است که نسبت به مدل‌های هم‌سطح خود عمل‌کرد بهتری دارد. به عبارت دیگر، از کار با این لرزش‌گیر راضی خواهید بود چرا که در نگه‌داشتن کیفیت و رزولوشن تصاویر شما خوب عمل می‌نماید.
فرمت فیلمبرداری اهیمت بسزایی دارد. فیلم‌های ثبت شده با دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  با فرمت AVCHD ضبط می‌شوند. در این دوربین فوق العاده چهار مود کیفیتی ارائه شده است: مودهای HA، HG و HX تصاویر را به صورت ۱۰۸۰×۱۹۲۰ پیکسلی ضبط می‌کنند، اما مود HE با همان ابعاد ۱۰۸۰×۱۴۴۰ کار می‌کند؛ درست مانند HDV. حافظه‌ی داخلی این دوربین کارآمد نیز یک حافظه‌ی ۶۰ گیگابایتی است که برای ذخیره‌ی حداکثر ۸ ساعت فیلم با کیفیت خوب و ۲۲٫۵ ساعت فیلم با پایین‌ترین تنظیمات کیفیتی مناسب می باشد. البته، باید بگوییم دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  به شیار مخصوص کارت حافظه‌ی SD نیز مجهز می‌باشد و با آن نیز می‌توانید کار کنید. هم‌چنین، شما قادر هستید بدون نیاز به کامپیوتر فایل‌های خود را از کارت حافظه به HDD نیز منتقل نمایید.
دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  نیز همانند دوربین مدل SD9 برای شما این امکان را فراهم ساخته  تا هنگام کار با درایوVW-BN1 DVD فایل‌های پشتیبان DVD خوبی داشته باشید. این درایو را می‌توانید با استفاده از USB 2.0 به دوربین متصل کنید. کنترل آن نیز از سیستم منو انجام می‌گردد.

شاید بخواهید درباره اتصالات این دوربین فیلمبرداری اطلاعاتی داشته باشید. از اتصالات دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  نیز می‌توانیم به خروجی HDMI، خروجی Component Digital Video، خروجی Composite Video به همراه اتصالات دو قلوی استریو و سوکت USB 2.0 بریا انتقال کلیپ‌های ویدیویی و تصاویر دیجیتال اشاره کنیم. این دوربین شکیل به میکروفون خارجی مجهز نمی باشد. دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HS9 صدا را به صورت صدای محیطی ۱/۵ کاناله ضبط می‌نماید. البته، به شما امکان داده شده تا با یکی از حالت‌های دالبی دیجیتال ۲ کاناله  یا صدای محیطی ۱/۵ کاناله کار کنید.
دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9 علاوه بر لرزش‌گیر اپتیکال به مشخصه‌ی تشخیص چهره و راهنمای هوشمند عکاسی مجهز شده که مطمئنا از آن استقبال خواهید نمود. راهنمای هوشمند عکاسی بیش‌تر برای اشخاصی است که به کار با این دوربین‌ها وارد نمی باشند. این راهنما هنگامی که کاربری خطایی را مرتکب می‌شود به او کمک می‌کند و شش دستور کلی را شامل می‌شود: Fast Tilt/Pan، Hand Swing، ضرورت وجود Back Light،Cancel Backlight ، مود Low Light و مود Cancel Low Light. هم‌چنین،‌ راه‌نمای دیگری هم در مود پخش مجدد عرضه شده که Playback Intelligent Shooting نامیده می‌شود. از پیام‌های هشدار این قابلیت می‌توانیم بهDark Scene ، Fast Tilt/Pan، Hand Swing، Ground Shooting و Unfocused اشاره کنیم. زوم اپتیکال این دوربین زیبا یک زوم ۱۰ برابر می باشد.
صفحه نمایش به کار رفته دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9 یک نمایش‌گر ۲٫۷ اینچی ست. سرعت روشن شدن آن نیز بسیار خوب است. تنها ۱٫۷ ثانیه طول می‌کشد تا دوربین روشن گردد. لنز Leica Dicomar و قابلیت عکاسی و فیلم‌برداری به طور هم‌زمان نیز مشخصه‌های دیگر این دوربین به شمار می‌روند.
در مجموع باید بگوییم دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9 دوربین فیلم‌برداری خوب و کارآمدی می باشد که عمل‌کرد مناسبی دارد. این دوربین بسیار خوش‌دست بوده و مشخصه‌های خوب و کارآمدی را نیز به شما ارائه کرده و از کاربری آن راضی خواهید بود. با این دوربین تکرار تاریخی زیبا و ماندگار از لحظات زندگی خود را تجربه خواهید کرد. حتما امتحان نمایید.
از ویژگی های مهم و بارز دوربین فیلم‌برداری پاناسونیک مدل HDC-HS9  می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• ۱-یک دوربین هیبریدی با قابلیت ضبط به صورت ۱۰۸۰×۱۹۲۰
• ۲-مود ۲۵P Cinema
• ۳-سه عدد CCD کارآمد ۵۶۰٫۰۰۰ پیکسلی (۵۲۰٫۰۰۰ پیکسل موثر)
• ۴-هارددیسک ۶۰ گیگابایتی
• ۵-زوم اپتیکال ۱۰ برابر
•۶- زوم دیجیتال ۲۵ و ۷۰۰ برابر
• ۷-صفحه نمایش ۲٫۷ اینچی
• ۸-لرزش‌گیر پیشرفته
•۹- قطر فیلتر ۳۷ میلی‌متری
•۱۰- کارکرد “Pre Rec” standby/record

 
 
خصوصیات اصلی  پاناسونیک HDC-HS9

 

    مشخصات کلی پاناسونیک HDC-HS9:  – ذخیره سازی بر روی ذخیره سازی بر روی هارد دیسک ۶۰GB
    مشخصات حسگر پاناسونیک HDC-HS9: تصویر حسگر CCD با دقت ۰٫۵۶ مگاپیکسل
    فیلمبرداری پاناسونیک HDC-HS9:  کیفیت Full HD با فرمت MPEG-4 AVC H.264
    لنز پاناسونیک HDC-HS9:  لایکا ۳ تا ۳۰ میلیمتر- بزرگنمایی اپتیکال ۱۰ برابر- لرزشگیر تصویر اپتیکال
    صفحه نمایش  پاناسونیک HDC-HS9: صفحه نمایش ۲٫۷ اینچ۳۰۰۰۰۰ پیکسل
    ورودی و خروجی های پاناسونیک HDC-HS9:  – خروجی HDMI – خروجی USB – خروجی تلویزیون
    سایر قابلیت های پاناسونیک HDC-HS9:  فلاش – فیلمبرداری در شب ۲ لوکس- پشتیبانی از کارت حافظه کارت حافظه – میکروفون داخلی – بلندگوی داخلی – ریموت کنترل
منبع:

عکاسی

پرسش های متداول درباره اعوجاج لنز

شاید با مفهوم اعوجاج در لنز شنایی نداشته باشید. این مقاله میتواند به آشنایی و رفع این مشکل شما کمک شایانی بکند. در آغار این مقاله باید بگویم هر چند لنز دوربین شما ممکن است خوب باشد، اما شما باید این نکته را بدانید که چگونه اعوجاج لنز را کشف (و اصلاح) کنید. در این مقاله ما هر چیزی را که عکاسان باید در عکاسی کودک در آتلیه کودک بدانند تا بهترین نتایج را از لنزهای خود بگیرند برای شما عزیزان توضیح خواهیم داد. ما با پاسخ دادن به برخی از رایج ترین سوالات در مورد اعوجاج لنز آغاز خواهیم کرد، سپس به چند نمونه اعوجاج لنز نگاهی می اندازیم و در پایان، سعی می کنیم چند اصطلاح فنی را توضیح دهیم و برخی از این مفاهیم را به زبان ساده بیان کنیم.


ممکن است شما بگویید که لنز گران قیمت من بی نقص نیست؟

ما به شما می گوییم تمام لنزها نقص نوری دارند، و تصاویری ایجاد می کنند که نسخه های کامل و بی عیبی از سوژه هایی که به سمتشان نشانه رفته بودند نیستند. اگرچه تولید کنندگان سخت گیر سعی می کنند لنز های بی عیب و نقص ایجاد کنند، در واقع هیچ راهی برای تولید لنزی که تا حدودی مشکل اعوجاج و ابیراهی نداشته باشد، وجود ندارد.
نتیجه اینکه : اگر من پول بیشتری برای لنزم بپردازم، تصاویری با اعوجاج کمتر از آن به دست خواهم آورد؟

باید پاسخ دهیم که قطعا قیمت لزوما شاخص کیفیت نیست. میزان اعوجاج لنز شما تا حد زیادی وابسته به نوع لنز و ساخت آن است. قیمت نقش دارد، اما عواملی مانند فاصله کانونی نیز به همان اندازه مهم می باشند.

به عنوان نمونه باید بگوییم ، هرچه لنز واید تر (عریض تر) باشد، بیشتر ممکن است خطوط صاف خمیده به نظر برسند. لنزهای زوم بیشتر از لنزهای پرایم مستعد اعوجاج هستند – تنها به این دلیل که اصلاح ابیراهی ها در هر فاصله کانونی امکان پذیر نیست.

در ضمن هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که یک لنز پرایم کامل و بی عیب باشد – اما این درست است که هرچه محدوده زوم بزرگتر باشد (مانند لنزهای سوپر زوم)، این اعوجاج ها قابل توجه تر می شوند.
پرسش: این نکته که من هیچ وقت متوجه هیچ مشکلی در مورد لنزم نشده ام…

پاسخ: باید بگوییم این ممکن است برای بسیاری از ما صدق کند. مسئله ی اصلی این است که طراحی لنز در سال های اخیر فوق العاده بهبود یافته است، و دقت وحشتناک آخرین سنسورهای دیجیتال به پیشرفت طراحی لنز سرعت بخشیده است. با داشتن یک SLR دیجیتال خوب و یک لنز معتبر این اعوجاج ها خیلی جزئی هستند – اما وجود دارند.
پرسش :بنابراین ما هیچ وقت آن را به طور بی نقص نداشته ایم؟

قطعا در ست است ! اما یک چیز ابتدایی مانند تیرگی در گوشه های تصویر هنوز هم یکی از مشکلات تصاویر مدرن است، همانطور که برای پیشگامان عکاسی بوده است. فقط مسئله اینجاست که این افکت وینیتینگ (vignetting – تیره شدن گوشه های تصویر) این روزها خیلی قابل توجه نیست. در واقع، ما تمایل داریم قبول کنیم که لبه های تصاویر کمی تیره تر خواهد بود – بنابراین حتی به آن توجه نمی کنیم  و بعضی برای اغراق آمیز کردن این افکت، گوشه های تصاویر خود را در فتوشاپ تیره تر می کنند . از یک سطح سفید به طور یکنواخت نورپردازی شده یک عکس بگیرید، بر روی کامپیوتر خود با دقت به آن نگاه کنید، وشما  خیلی زود متوجه خواهید شد که مرکز آن روشن تر است. این اثر تیرگی را می توان با استفاده از تنظیمات سفارشی بر روی دوربین های خاص، یا با استفاده از نرم افزار ویرایش تصویر استاندارد از بین برد.
پرسش : بطور کلی چند نوع مختلف اعوجاج نوری وجود دارد؟

در جواب باید بگوییم ده ها نوع از این نقص ها وجود دارند، از آستیگماتیسم گرفته تا کما، اما دو یا سه نوع وجود دارند که به طور ویژه ارزش توجه دارند.
ابتدا با ساده ترین نمونه قابل درک شروع می کنیم

در اینجا ما با اعوجاج خطوط منحنی (curvilinear distortion) شروع خواهیم کرد. این اعوجاج چندین نوع مختلف دارد، اما نوعی که شما بیشتر از همه خواهید دید، اعوجاج خمره ای (barrel distortion) است. وقتی شما از یک لنز اولترا واید استفاده می کنید، تشخیص آن واقعا آسان است، و باعث می شود که خطوط صاف در لبه کادر به سمت بیرون خم شوند. این اثر بر روی یک لنز چشم ماهی (fisheye) از این هم مشهودتر است، که در آن برای به دست آوردن عریض ترین نمای دید ممکن، این اعوجاج ها توسط طراحان لنز اصلاح نشده رها می شوند.
پرسش چه نوع اعوجاج های خطی دیگری وجود دارند؟

پاسخ : در واقع اعوجاج جاسوزنی (Pincushion distortion) اغلب در لنزهای تله فوتوی بلند دیده می شود – و باعث می شود که خطوط به سمت داخل خم شوند. این اثر معمولا خیلی ظریف است، و به طور معمول مشخص و بارز نیست مگر این که از سوژه های مستطیل شکل به طور مستقیم عکس بگیرید. برخی از لنزهای زوم می توانند علائم اعوجاج سبیلی (moustache distortion) را نشان دهند – که در آن یک تصویر می تواند هر دو اعوجاج جاسوزنی و خمره ای را نشان دهد. این نوع اعوجاج معمولا در لنزهای زوم واید دیده می شود، و سبب می شود خطوط مستقیم موج دار به نظر برسند.
پرسش: به نظر شما در حقیقت من باید مراقب چه چیز دیگری باشم؟

توجه داشته باشید که کج‌نمایی یا ابیراهی رنگی (Chromatic aberration) احتمالا بزرگترین ترس و نگرانی یک عکاس SLR مدرن است. همانطور که ما بر روی تصاویر خود زوم می کنیم، حاشیه رنگی ای که به وجود می آورد، به مراتب قابل توجه تر از روزهای عکاسی با فیلم است (زمانی که این مشکل تنها در عکس های خیلی بزرگ شده دیده می شد).
 پرسش: در کجا احتمال بیشتری برای دیدن ابیراهی رنگی وجود دارد؟

برای توضیح این مطلب باید بگوییم این مشکل تمام لنزها را با هر فاصله کانونی تحت تاثیر قرار می دهد، اما در فواصل کانونی خیلی طولانی تر و در لنزهای ارزان قیمت تر، برجسته تر خواهد بود. همچنین ارزشش را دارد که نگاهی به تست های لنز بیاندازید، چون این پدیده برخی از مدل ها را بیش از مدل های دیگر تحت تاثیر قرار می دهد. شما آن را در لبه های سوژه ها، و به سمت لبه های تصویر خواهید دید. جایی که یک خط سفید دارید که از یک ناحیه تیره تر عبور می کند دیدن آن ساده تر است در واقع قاب های پنجره در تصویر شما جای خوبی برای نگاه کردن می باشند.
پرسش : آیا من می توانم کاری برای آن انجام دهم؟

پاسخ : بله، با ویرایش می توان آن را اصلاح کرد. حتی ممکن است دوربین شما برنامه ای داشته باشد که به شما کمک کند این مشکل را برطرف کنید. فتوشاپ CS ابزارهای خوبی برای به حداقل رساندن اثر آن بر روی تصاویر شما دارد. نرم افزار PTLens نیز خوبی می باشد.
پرسش: بطور کلی انواع اعوجاج لنز چیست؟ :

در زیر سعی کرده ایم نمونه هایی از انواع معمول (متداول) اعوجاج لنز وجود دارد که نشان می دهد چگونه آنها بر ترکیب بندی شما تاثیر می گذارند.
۱- اعوجاج خمره ای یا Barrel Distortion

 

 

توجه کنید که اعوجاج خمره ای تصویری ایجاد می کند که در آن خطوط به بیرون به سمت لبه ها خمیده می شوند – که باعث می شود مستطیل ها به شکل خمره به نظر برسند.
۲- اعوجاج جاسوزنی یا Pincushion Distortion

مد نظر داشته باشید که اعوجاج جاسوزنی باعث می شود به نظر برسد که خطوط به داخل به سمت مرکز خم شده اند  که باعث می شود مستطیل ها مانند خطوط یک جاسوزنی به نظر برسند.

 

در تصویر بالا  تفاوت اعوجاج خمره ای و جاسوزنی را مشاهده می نمایید.
۳- ابیراهی رنگی یا  Chromatic Aberration

 

در حقیقت ابیراهی رنگی (یا achromatism) معمولا از طریق حاشیه رنگی ای که بر روی خطوط و لبه ها در تصویر ایجاد می کند، دیده می شود.
۴- وینیتینگ یا Vignetting

 

بادی بگوییم تمامی لنزها تصویری ایجاد می کنند که لبه های آن تاریک تر از مرکز آن است – این حالت تحت عنوان وینیتینگ شناخته شده است، و می تواند به عنوان ابزار سبک شناسی مورد استفاده قرار گیرد. این افکت گاهی به عمد و در نرم افزار هایی چون فتوشاپ اعمال می شود که لبه های عکس را تیره تر می نمایند.
۵- بدون اعوجاج

ودر اخر اینکه بدون اعوجاج لنز، که در آن خطوط مانند واقعیت مستقیم هستند. هیچ تیرگی در لبه ها وجود ندارد، و همه رنگ ها سر جای خود هستند.
پرسش : چرا ابیراهی رنگی اتفاق می افتد؟

 

پاسخ : همانطور که می دانید هدف یک لنز شکست نور است  یعنی برگرداندن مسیر مستقیم اشعه ها با یک زاویه و به سمت سنسور.

متاسفانه، طول موج های مختلف نور با مقادیر کمی متفاوت برگردانده می شوند (شکست پیدا می کنند)، به این معنی که مسیر نور قرمز با زاویه متفاوتی نسبت به نور آبی برگردانده می شود، که باز هم مقدار آن با نور سبز متفاوت است.

سپس رنگ های متفاوت در نقاط مختلف متمرکز می شوند، در نتیجه حاشیه های رنگی (colour fringing) به وجود می آید.

 
انواع مختلف ابیراهی

۱- ابیراهی رنگی عرضی (lateral chromatic aberration) که حاشیه های رنگی ایجاد می کند، و با این واقعیت ایجاد می شود که بزرگنمایی تصویر با طول موج تغییر می کند.

۲- ابیراهی رنگی طولی یا محوری (Longitudinal chromatic aberration) با طول موج های مختلف متمرکز شده در فواصل مختلف ایجاد می شود. هر دو این کج‌نمایی هایی رنگی در تصویر فوق نشان داده شده است.

این سبب ایجاد نرمی در کل تصویر می شود، و با اجتناب از عریض ترین دیافراگم برای به حداکثر رساندن عمق فوکوس می توان آن را کاهش داد.
تعاریف تخصصی درباره اعوجاج:
۱- اعوجاج خمره ای

نقص لنز، متداول در لنزهای اولترا واید که خطوط صاف را در لبه ها به سمت بیرون خم می کند.
۲- ابیراهی رنگی

نقص لنزی که در آن طول موج های نور با مقادیر (زوایای) مختلف شکسته می شوند، یا در فواصل مختلف متمرکز می شوند.
۳- اعوجاج جاسوزنی

نقص لنز معمول در لنزهای تله فوتوی بلند که باعث می شود به نظر برسد که تصویر در لبه ها به سمت داخل خم شده است.
APO-4

آپوکرومات (Apochromat). نوعی لنز، ساخت شرکت سیگما و شرکت های دیگر، که برای تصحیح ابیراهی رنگی طراحی شده است.
 ۵-ED

پراکندگی بسیار کم (Extra-low dispersion). برخی از لنزهای نیکون طراحی شده برای تصحیح ابیراهی رنگی.
UD6

پراکندگی بسیار کم (Ultra-low Dispersion). المان موجود در برخی از لنزهای سری L کانن که برای تصحیح ابیراهی رنگی طراحی شده است.
منبع:

عکاسی

عکاسی انتزاعی رنگارنگ با آب و روغن

جیمز پترسون (James Paterson) به شما آموزش می دهد که چگونه با ترکیب روغن پخت و پز، آب و نور بازتاب شده، الگوهای انتزاعی منحصر به فرد ایجاد و عکاسی کودک در آتلیه کودک کنید.


آب و روغن ممکن است با هم ترکیب نشوند، اما می توانند عکس های منحصر به فردی ایجاد کنند. با چند آیتم خانگی، یک فلاش (یا لامپ قوی) و تنظیمات درست دوربین، می توانیم تصاویر انتزاعی برجسته و جذاب ایجاد کنیم.
ماموریت

ماموریت: ایجاد آثار هنری پر انرژی با بازتاب نور در روغن و آب

زمان: یک ساعت

سطح مهارت: متوسط

تجهیزات مورد نیاز: فلاش یا لامپ قوی، لنز ماکرو (اختیاری)، سه پایه (اختیاری)

کلید کار در اینجا سفارشی کردن منبع نور است. با قرار دادن اجسام رنگی در مقابل نور می توانیم آن را به جعبه (باکس) نور مخصوص خودمان تبدیل کنیم. سپس این نور بر روی روغن و آب منعکس می شود تا هنر انتزاعی ایجاد کند.

حباب های آب و قطرات کوچک روغن بسیار بازتابنده هستند، بنابراین در زاویه مناسب نور را از منبع نور ما به سمت دوربین بازتاب می کنند. نتیجه، ردیف بی پایانی از حباب هاست – برخی از آنها بر روی سطح آب هستند، و برخی دیگر در عمق زیرین فرو می روند – و هر یک از آنها شامل اَشکال و رنگ های منبع نور ما به شکل مینیاتوری است.

ما از یک فلاش Union Jack رنگی برای بازتاب نور از روغن استفاده کردیم، اما اگر هنر و صنایع دستی را ترجیح می دهید، می توانید با مقوا، قیچی و کاغذ رسم یا استات رنگی، فلاش خودتان را بسازید. هر شکلی می تواند کارساز باشد، اما اگر رنگ ها و شکل ها آشنا و قابل تشخیص باشند، تاثیر بیشتری خواهد داشت.

ما از یک سافت باکس استودیویی کوچک برای روشن کردن روغن و آب استفاده کردیم. اگر شما این تجهیزات را ندارید، با انواع مختلف دستگاه های پخش کننده نور، که در زیر خواهید دید، می توانید نتایج مشابهی به دست آورید.
چگونه چیدمان عکس خود را آماده کنید
[عکاسی انتزاعی]
منبع نور

برای این کار، به اجسام رنگی نیاز دارید تا آنها را بر روی نور خود قرار دهید. هر شکل، الگو یا رنگی می تواند مناسب باشد – ما از یک فلاش Union Jack استفاده کردیم. همچنین باید یک قالب مقوایی بسازید که اندازه آن متناسب با منبع نور شما باشد.
قالب نور

ما از یک فلاش استودیو و یک سافت باکس استفاده کردیم. اگر شما اینها را ندارید می توانید خودتان یک جعبه نور بسازید. یک طرف یک جعبه را ببرید و مسدود کننده نور یا جسم رنگی خود را به آن وصل کنید. سپس، یک لامپ یا فلاش را از میان سوراخی در طرف مقابل جعبه بتابانید.
روغن بر روی آب

برای این افکت، شما به یک ظرف تیره پهن، مانند یک سینی فر نیاز دارید. سپس، آن را با آب پر کرده و چند قطره روغن پخت و پز اضافه کنید. هر قطره بازتاب های زیبایی ایجاد خواهد کرد، بنابراین برای شروع عکاسی آماده باشید. اگر قطرات روغن شروع کردند به هم بچسبند، یک تکان سریع به ظرف بدهید.
لنز ماکرو

لنز ماکرو ما را قادر می سازد تا به سطح آب نزدیک شویم. اگر لنز ماکرو ندارید، نگران نباشید – هر لنزی که بتوانید با یک حداقل فاصله فوکوس کوتاه با آن زوم کنید، خوب است. سعی کنید به صورت دستی فوکوس کنید تا عکس های شارپ به دست آورید.
نوردهی و تنظیمات فلاش

مُد نوردهی دستی (M)، ۱/۲۰۰ ثانیه، f/11، ایزو ۱۰۰٫ بعد از آن می توانیم قدرت منبع نور یا فلاش را بهبود بخشیم تا به طور ایده آل متناسب با نوردهی ما باشد. دوربین را مستقیما در جهت مخالف منبع نور و در یک ارتفاع مشابه قرار دهید تا بتواند ردیف وسیع و رنگارنگ بازتاب ها را ثبت کند.
[عکاسی انتزاعی]

فلاش استودیویی به این معنی است که می توانیم از یک ایزوی کم برای به دست آوردن حداکثر کیفیت تصویر و از یک عدد f بالا برای افزایش عمق میدان استفاده کنیم. اگر فلاش استودیویی ندارید، می توانید از یک فلاش، یک LED، یک لامپ خانگی قوی، یا حتی تلفن هوشمند خود استفاده کنید.
[عکاسی انتزاعی]
۱
چیدمان ۱: اشکال انتزاعی روغنی و رنگارنگ
[عکاسی انتزاعی]
از مانیتور خود استفاده کنید

شما می توانید از هر نوع منبع نور، حتی صفحه نمایش یک مانیتور یا تبلت، برای این کار استفاده کنید. ما روغن و آب را در مقابل یک مانیتور قرار دادیم، و سپس یک گرادینت دایره ای ساده در فتوشاپ ایجاد کردیم. البته، صفحه نمایش یک مانتیور حتی در حالتی که روشنایی آن بر روی حداکثر باشد، به اندازه فلاش قوی نیست، بنابراین ما به یک ایزوی بالا و یک دیافراگم باز نیاز داشتیم. برای سرعت شاتر، می توانیم شاید تا ۱/۸ ثانیه پایین برویم و از سه پایه استفاده کنیم. اما مطمئن شوید که منتظر بمانید تا وقتی که آب بی حرکت شود، و از یک تایمر خودکار استفاده کنید تا دوربین هنگام فشار دادن دکمه شاتر تکان نخورد.
موج در آب

اگر دوست داشته باشید می توانید به سطح آب موج و قطرات آب اضافه کنید. تنها کافی است یک قاشق یا وسیله مشابه را در آب قرار دهید و بر روی پایه آن فوکوس کنید. آن را از آب بیرون بکشید، و مراقب باشید که آن را مستقیما در بالای نقطه فوکوس نگه دارید. سپس آن لحظه که قطرات آب از قاشق پایین می افتند و به آب برخورد می کنند را ثبت کنید. سه پایه در اینجا مفید است، چون دست های شما را آزاد می کند تا لنز را فوکوس کرده و بر روی قاشق نگه دارید.

تجهیزات مورد نیاز: روغن و آب، مانیتور یا هر گونه صفحه نمایش دیجیتال، سه پایه

نوردهی: ۱/۸ ثانیه، f/5، ایزو ۴۰۰۰
[عکاسی انتزاعی]
۲
چیدمان ۲: علامت X بر روی قطرات
[عکاسی انتزاعی]
یک الگو بکشید

علاوه بر اجسام رنگی، می توانیم یک شکل را نیز برش دهیم تا بر روی منبع نور قرار گیرد. ما یک سوراخ X شکل در یک تکه مقوا ایجاد کردیم، سپس آن را درست بر روی سافت باکس جا دادیم، و مطمئن شدیم که نور از لبه ها به بیرون نشت نکند. زوایای مختلف منبع نور و ارتفاع دوربین را امتحان کنید. اگر ما نور را بالاتر ببریم، می توانیم دوربین را برای به دست آوردن زاویه دیدی با شیب تندتر نسبت به ظرف، بالا ببریم. با این کار زاویه دید ما نسبت به سطح آب مستقیم تر می شود، به این معنی که قطره های روغن بیشتری بر روی سطح در فوکوس قرار می گیرند.

تجهیزات مورد نیاز: فلاش، مقوا، قیچی، نوارچسب

نوردهی: ۱/۲۰۰ ثانیه، f/11، ایزو ۱۰۰
[عکاسی انتزاعی]

نویسنده: N-Photo

منبع:

لنزک

2 نکته برای ایجاد عمق و بُعد در عکس هایتان

کی از چالش های عکاسی این است که ما سعی داریم با یک رسانه دو بُعدی یک دنیای سه بُعدی را به تصویر بکشیم. ایجاد عمق و حس بُعد به شما کمک خواهد کرد تا بینندگان را فریب داده و آنها را بیشتر به سمت تصاویر خود بکشید. در این مقاله آموزشی، من چهار نکته برای ایجاد عمق در عکس هایتان به شما خواهم گفت.آتلیه نوزاد

از زاویه دوربین درست استفاده کنید

اولین کاری که می توانید انجام دهید تا به تصاویر خود عمق ببخشید این است که پاهای خود را در جای مناسب قرار دهید، و دوربین خود را در جهت مناسب بگیرید.

منظورم این است که وقتی شما به طور مستقیم از چیزی تخت عکس می گیرید، تصویر شما نیز تخت به نظر خواهد رسید. به این نمونه نگاه کنید. تصویر زیر از یک طرف رودخانه گرفته شده و رو به طرف دیگر به سمت طلوع آفتاب است. توجه کنید که چطور رودخانه یک خط مستقیم را درست در میان تصویر ترسیم می کند، و در واقع هیچ چیزی وجود ندارد که توجه بیننده را جلب کند و او را به سمت تصویر بکشد. عکاسی نوزاد

یک طلوع یا غروب خورشید زیبا برای ایجاد یک عکس قدرتمند و قوی کافی نیست. این عکس به دلیل زاویه دوربین مورد استفاده فاقد عمق است.

در این تصویر بعدی، تمام کاری که من انجام دادم این بود که کمی به سمت چپ چرخیدم، در نتیجه مستقیما از سرتاسر رودخانه عکس نمی گرفتم.

این عکس کمی بهتر از عکس اول است.

اکنون بیایید ببینیم وقتی من تنها کمی پاهایم را جابجا کردم، چه اتفاقی برای این صحنه افتاد. من از لحاظ فیزیکی به یک نقطه جدید چند قدم آنطرف تر رفتم و به جای این که دوربین را مستقیما رو به سمت رودخانه بگیرم، کمی چرخیدم تا رو به سمت بالای رودخانه قرار گیرم.

خیلی بهتر شد! می بینید چطور در این تصویر رودخانه بیشتر نگاه شما را به سمت صحنه می کشد؟

خب، این عکس بهتر است، اما من می خواستم آن را یک گام جلوتر ببرم، بنابراین دامنه کوهی که بر روی آن ایستاده بودم را نیز به تصویر اضافه کردم. تصویر زیر را ببینید.

بهتر شد، اما می بینید که در اینجا چطور رودخانه نگاه شما را به جای داخل، به خارج از صحنه هدایت می کند؟

اما من احساس کردم که رودخانه در ترکیب بندی بالا به ضرر من عمل می کند، بنابراین تصویر نهایی را وارونه (به صورت افقی برعکس) کردم. اکنون رودخانه از سمت چپ وارد تصویر می شود و به داخل صحنه پیچ و تاب می خورد. نگاه ما به طور طبیعی از چپ به راست (فارسی زبانان راست به چپ)، و از بالا به پایین حرکت می کند، بنابراین سعی کنید ترکیب بندی هایتان در این جهات جریان داشته باشند. در این صورت بیننده راحت تر آن را احساس خواهد کرد، و او را در تصویر نگه می دارد.

رودخانه نگاه شما را به سمت صحنه هدایت می کند، جزئیات دامنه کوه شما را علاقه مند نگه می دارد.

تفاوت چشمگیر بین تصویر اول تا تصویر آخر را از لحاظ عمق می بینید؟

این مرا به نکته دوم رساند که کار بعدی است که می توانید برای ایجاد عمق در تصاویر خود انجام دهید.

۲

تصاویر خود را لایه بندی کنید

من به نوعی به کار بعدی که می توانید برای ایجاد عمق در تصاویر خود انجام دهید اشاره کردم، که در واقع اضافه کردن لایه هاست. این بدین معنی است که چیزهایی در صحنه داشته باشید که در فاصله های مختلف نسبت به دوربین قرار دارند. در واقع شما به یک المان پیش زمینه (چیزی نزدیک)، یک زمینه میانی، و یک پس زمینه (چیزی دور) نیاز دارید.

چشم های ما عمق را درک می کنند، بنابراین می توانیم اشیای دور و نزدیک را همزمان ببینیم. این وظیفه شماست که المان های مناسب را به صحنه اضافه کنید تا به این طریق تصویر خود را لایه بندی نیز بکنید. ساده ترین راه برای انجام این کار این است که سوژه ای که می خواهید از آن عکس بگیرید را پیدا کنید و سپس چیزی به پیش زمینه اضافه کنید. بیایید چند نمونه ببینیم.

در تصویر بالا من لبه بستر رودخانه، و همچنین نمای کل دره را به صحنه مقابل خودم اضافه کردم. اما واقعا زیاد هم خوب از کار درنیامد، می توانید ببینید چرا؟ سه المان جداگانه در تصویر وجود دارد – آسمان، علف ها در پیش زمینه، و دره. اما آنها اصلا متصل به هم به نظر نمی رسند و لبه تپه و خط افق هر دو خطوط راست هستند – نتیجه بسیار ایستا است.

این عکس خیلی موفقیت آمیزتر است.

اکنون من بر روی یک بوته در پیش زمینه فوکوس کرده ام و دره پشت آن بیشتر به پس زمینه ای تبدیل شده است که از آن پشتیبانی می کند. این عکس بسیار موفقیت آمیزتر است چون عمق را نشان می دهد.

چه چیزی در پیش زمینه قرار دهیم

اما چه می شود اگر نتوانید یک المان پیش زمینه جالب پیدا کنید؟ چرا یک المان انسانی اضافه نکنید؟

من اغلب اوقات پاهای خودم را در عکس هایم قرار می دهم. این یک المان انسانی و پیش زمینه به عکس اضافه می کند. این عکس با یک لنز سوپر واید، ۸mm Rokinon بر روی Fuji X-T1 من گرفته شده است.

شرکت کنندگان در یکی از کارگاه های من تبدیل به سوژه می شوند. استفاده از یک لنز بلندتر در اینجا (۱۳۵mm بر روی دوربین فول فریم) آنها را نزدیک آورده و پس زمینه را به خوبی مات می کند که به تصویر جدایی و عمق می بخشد.

این نمونه برعکس نمونه بالاست. این یکی با یک لنز ۲۴mm در f/14 برای به دست آوردن عمق میدان بیشتر و نگه داشتن سوژه و پس زمینه در فوکوس شارپ گرفته شده است.

این دوباره دامنه کوه است که بخش دیگری از آن حتی نزدیک تر است و در پایین تصویر خارج از فوکوس می باشد. چند لایه می توانید در اینجا ببینید؟ تفاوت فاصله بین نزدیک ترین و دورترین چیز به دوربین چقدر است؟ خیلی! این چیزی است که در اینجا یک حس عمق ایجاد می کند.

بر روی کجا فوکوس کنیم؟

در نمونه های بالا سوژه اصلی در فوکوس است و پیش زمینه یا پس زمینه مات هستند. اما شما می توانید این را نیز تغییر دهید و باز هم عمق ایجاد کنید.

بر روی بوته کوچک در پیش زمینه فوکوس شده، و دره تبدیل به پس زمینه می شود.

با نقطه کانونی در زمینه میانی، دره سوژه می شود و بوته به عنوان یک المان پیش زمینه مات می شود (اما هنوز هم آنجا هست تا به تصویر عمق اضافه کند).

کدام یک از دو تصویر زیر را ترجیح می دهید؟ فوکوس شده در جلوی تصویر بر روی علف های بلند، یا دورتر بر روی رودخانه؟ هیچ کدام از آنها نه درست است و نه اشتباه، بلکه به کاوش صحنه و قصد شما بستگی دارد. به یاد داشته باشید، اولین عکس شما معمولا بهترین عکستان نیست. از اولین عکس خود انتظار عالی بودن نداشته باشید.

فوکوس شده بر روی دره.

فوکوس شده از نزدیک

نوع دیگری از همان طلوع خورشید از نکته #۱ بالا.

منبع:

لنزک